نصف جهان: دوست دوران کودکي «استنلي کوبريک» 67 سال پس از ساختن موسيقي براي يکي از مستندهاي کوتاه او از بدحساب بودن فيلمساز فقيد گلايه کرد.

«جرالد فرايد» در پنج فيلم در مقام آهنگساز با کوبريک فقيد همکاري کرده و موسيقي يکي از قدرتمندترين فيلم‌هاي ضدجنگ تاريخ سينما يعني «راه‌هاي افتخار» را ساخته است. حالا او در 90 سالگي ياد حساب و کتاب 67 سال پيش افتاده و اعتراف کرده است که هنوز بابت ساختن موسيقي متن مستند کوتاه «روز مبارزه» درباره يک روز از زندگي مشتزني ايرلندي به نام «والتر کارتير» مربوط به 1951 از دوست قديمي‌اش که 19 سال پيش درگذشت طلبکار است.

فرايد 90 ساله درباره ماجراي 67 سال پيش و نخستين تجربه مشترک خودش با کوبريک مي‌گويد: «استنلي فکر مي‌کرد همين که من با ساختن موسيقي براي فيلم او وارد دنياي حرفه‌اي فيلمسازي شده‌ام برايم کفايت مي‌کند. ما يک توافق نانوشته داشتيم به اين مضمون که من رايگان کار کنم و به محض فروخته شدن فيلم، او پول مرا بدهد. اين اتفاق نيافتاد و کوبريک معتقد بود کاري بزرگ‌تر براي من کرده است. البته نظرش هم درست بود و منطقي.»

اعتراف ديرهنگام آهنگساز کهنسال آمريکايي پس از آن اتفاق افتاد که مشخص شد او مالک فيلمنامه گمشده کوبريک است. فيلمنامه‌اي به نام «راز سوزان» که تابستان گذشته پس از حدود 60 سال پيدا شد و قرار است 20 نوامبر در حراجي بونامز نيويورک همراه با چند نامه شخصي کوبريک خطاب به فرايد به حراج گذاشته شود. اين فيلمنامه بر اساس رماني از «اشتفان تسوايگ»، نويسنده اتريشي مربوط به 1913 نوشته شده بود.

هر چند فرايد هنوز بابت نخستين همکاري خود از کوبريک طلبکار است اما فيلمساز نامدار آمريکايي با وجود شهره بودن به توليد پروژه‌ها با کمترين هزينه و نظارت سخت بر مسائل مالي، پول آهنگساز خود را در ديگر فيلم‌هايش پرداخت کرد؛ از جمله در تريلر جنايي «کشتن» محصول 1956. کوبريک که بيشتر عمرش را در بريتانيا گذراند، سال 1999 در 71 سالگي از دنيا رفت.

فرايد درباره شخصيت کوبريک هم، چنين اظهار نظر مي‌کند: «استنلي دو حس متناقض درباره خودش داشت؛ از يک سو فکر مي‌کرد از همه باهوش‌تر و زرنگ‌تر و مستعدتر است و از سوي ديگر، خودش را نسبت به ديگران پايين‌تر احساس مي‌کرد. از موسيقي هم مطلقاً چيزي نمي‌دانست اما در پروژه "راه‌هاي افتخار" ناچار بودم براي هر نُت او را قانع کنم. با اين حال، کارگرداني فوق‌العاده بود.»