نصف جهان: شايد باور کردني نباشد اما در ورزشگاه کاشيما فقط 37 هزار تماشاگر روي سکوها بودند که يکي دو هزار نفرشان هم ايراني و طرفدار پرسپوليس به حساب مي آمدند. با اين حال همان 35 هزار نفر بدون توهين به بازيکنان و نيمکت پرسپوليس و البته داور، حمايت فوق العاده اي از تيم خود داشتند تا جايي که عرصه را براي پرسپوليس تنگ کردند. همين حالا برخي بازيکنان پرسپوليس يکي از دلايل باختشان را همين تشويق همه جانبه تماشاگران حريف مي دانند و اين مي‌تواند يک الگوي ويژه براي هواداران پرسپوليس در بازي برگشت باشد.

درست که جوّ ورزشگاه آزادي و 80 هزار تماشاگر روي سکوها مي تواند هر حريفي را به رعشه بياندازد اما شايد بهتر باشد هواداران پرسپوليس هم مثل کادر فني تيم محبوبشان براي بازي شنبه آينده استراتژي متفاوت و ويژه‌اي داشته باشند. هواداران پرسپوليس معمولاً ساعت‌ها قبل از شروع بازي به ورزشگاه مي‌آيند و آنقدر تشويق مي‌کنند که در زمان مسابقه انرژي شان تخليه مي شود و مثل تماشاگران تلويزيوني ناي تشويق ندارند.

البته ليدرها معمولاً بخش هاي مختلف ورزشگاه را به تشويق وا مي دارند اما تشويق‌ها يکپارچه، همه جانبه و مستمر نيست و اگر هم کليت داشته باشد براي لحظاتي کوتاه اتفاق مي افتد. از اين جهت شايد از امروز و در فضاي مجازي هواداران پرسپوليس بايد با روش و پلني متفاوت دنبال تشويق همه جانبه و مستمر باشند چرا که قرار است اين بار نقش متفاوتي را در سرنوشت تيمشان ايفا کنند. البته اگر بتوانند!