یکی از نقاطی که همیشه بر سر آن چالش و حرف و حدیث بوده موضوع سیمرغ‌هایی است که به برگزیدگان جشنواره فیلم فجر اهداء می‌شود. در آستانه سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر یک موضوعی مطرح شده که شاید شوخی سال‌های قبل "اکبر عبدی" در هنگام سیمرغ گرفتن را جدی‌ کند. وقتی این هنرمند به عنوان بازیگر فیلم «خوابم می‌آد» رضا عطاران سیمرغ گرفت بر روی جایگاه آمد و گفت: «اولین باری که سیمرغ گرفتم بردم خانه، گَچِ سیمرغ لحظاتی بعد روی تلویزیون ریخت و الان این سیمرغ‌ها با آن موقع تفاوت دارد.»

به گزارش سینماپرس، عزت‌الله علیزاده مدیر اجرایی جشنواره سی و هفتم فیلم فجر حالا درباره ساخت و تولید سیمرغ‌ها در ایستگاه سی و هفتم فیلم فجر به روزنامه همشهری گفته است: «متأسفانه امکان تولید سیمرغ‌های جشنواره با کیفیت مدنظر ما در داخل کشور وجود ندارد و به همین دلیل کار ساخت سیمرغ‌ها را به یک کارگاه کریستال‌سازی در دبی سفارش داده‌ایم.» جالب است که علیزاده در ادامه همین گفتگو به خرید ۳۰ سیمرغ و مسئله پیچیده ترخیص گمرگی سیمرغ‌ها اشاره می‌کند. نکته جالب‌تر هم سفر حضوری مدیر اجرایی جشنواره فیلم فجر به دبی که این مشکلات رفع شود. سیمرغ‌هایی که برای ساخت هر سیمرغ حدود ۹۰۰ درهم امارات معادل حدود ۳ میلیون تومان پرداخت شده است.

این هزینه‌ها در حالی برای ساخت این نمادهای جشنواره فیلم فجر صرف می‌شود که پیش از این مسئولین جشنواره و حتی سازمان سینمایی هم اشاره کرده بودند امسال با مشکلات عدیده مالی مواجه هستند و باید صرفه‌جویی کنیم. حتی دبیر جشنواره فیلم فجر در برنامه "شهر فرنگ" شبکه خبر درباره برآورد هزینه‌های جشنواره امسال گفت:" هزینه‌های جشنواره ۳۶ نسبت به جشنواره ۳۵ یک سوم کاهش پیدا کرد. سال گذشته برآورد هزینه داده نشد و گفتیم با مدیریت کاهش هزینه‌ها را داشته باشیم که خوشبختانه موفق بودیم. امسال هم همان کار را انجام می‌دهیم. با همین سرفصل‌ها مانند سال گذشته با مدیریت بهینه صرفه جویی می‌کنیم تا شاهد هزینه معقول و منطقی باشیم. در کل سال ۱۰۰ میلیارد تومان بودجه سینما است و سیاست رئیس سازمان سینمایی این است که هزینه جشنواره‌ها را کاهش دهند تا بیشتر هزینه‌ها به تولید اختصاص داده شود. سعی می‌کنیم با گرفتن اسپانسر هزینه‌ها گردن سازمان سینمایی نیافتد".

اما ساخت سیمرغ‌ها در دبی و هزینه‌های گزاف تولید و ترخیص آن خودش تناقض‌هایی ایجاد می‌کند که مسئولان جشنواره هم حاضر نشدند به این تناقض‌ها پاسخ دهند. چرا که ابراهیم داروغه‌زاده در گفتگویی، گفت: "بروید با خود آقای علیزاده صحبت کنید و من صحبتی در این زمینه ندارم." این فرار از پاسخگویی خود ابهامات و سوالات را بیشتر می‌کند.

در ادامه به سراغ جشنواره‌های هنری دیگر مثل تئاتر و موسیقی هم رفتیم که در آنجا سیمرغ‌ها به چه صورت تهیه می‌شوند. به تعبیری بقیه جشنواره‌ها هم این فرآیند اصطلاحاً لاکچری را در پیش می‌گیرند. طی تحقیقاتی که انجام شد سال‌های سال است که اداره کل هنرهای نمایشی تمام تندیس‌هایش را درون سازمانی توسط هنرمندان خودش تهیه و تولید می‌کند. در جشنواره موسیقی فجر هم طی ۳۰ دوره تندیس و جایزه‌ای وجود نداشت. اما از دوره‌ی سی‌ویکم صاحب تندیس «باربَد» شد. جایزه و تندیس باربد برای سه دوره به بهترین‌های موسیقی در ژانرهای مختلف اهدا شد اما سی‌وچهارمین دوره جشنواره موسیقی فجر هیچ تندیسی نخواهد داشت.

یک سوال دیگری هم از مسئولان جشنواره مطرح می‌شود و البته پیش از این به وزیر ارشاد هم اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان هفدهم دی‌ماه نامه‌ای نوشته شده در شرایطی که اقتصاد کشور دچار بحران شده است ضرورت دارد نسبت به هزینه‌های برگزاری جشنواره ملاحظه و صرفه‌جویی شود. با رسانه‌ای شدن خرید سیمرغ‌ها از خارج کشور سوال دیگری هم بوجود می‌آید که چرا باید این هزینه‌های گزاف به خارج از کشور بروند و این اتفاق در سال تولید ملی و حمایت از کالای ایرانی که قرار است انقلاب اسلامی جشن چهل‌سالگی خودش را برپا کند، باید سیمرغ‌های بزرگترین رویداد سینمایی ایران در دبی ساخته شوند؟ البته تلاش کردیم مسئولان جشنواره پاسخ دهند اما از این پاسخ امتناع کردند.