نصف جهان: جمشيد جعفرپور، عضو کميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي گفته است سال نو شمسي بر خلاف سال نو ميلادي يا سال نو چيني، جذب گردشگر خارجي به همراه ندارد و اين امر نقطه ضعفي براي کشور است.

شايد جالب باشد بدانيد ايراني ها تنها قومي نيستند که براي استقبال از عيد نوروز مقدمه چيني مي‌کنند و در کشورهاي همسايه مان هم جشن گرفته مي شود. اگرچه امروزه ايران خاص ترين خاستگاه نوروز است و به عنوان عيد اصلي اين قوم به حساب مي آيد اما در ديگر کشورهاي دنيا مراسم ديگري براي رسيدن بهار وجود دارد که يکي از جالب ترين آنها بهار چيني است. بهار چين با عيد نوروز خودمان عليرغم وجود تفاوت‌ها شباهت هاي جالبي هم دارد.

سال نو در چين در ميان زمستان و در ايران در اول بهار جشن گرفته مي‌شود. اما هر دو را جشن بهار مي‌گويند و هر دو از فرا رسيدن بهار استقبال مي‌کنند. مردم دو کشور در اين روزها با اعضاي خانواده دور هم جمع مي‌شوند و غذاي مخصوص سال نو مي‌خورند به بچه‌ها عيدي مي دهند که در فرهنگ هر دو کشور پول مرسوم‌ترين عيدي است با اين تفاوت که در فرهنگ ايران بزرگ‌ترها پول را به نشانه برکت در ميان کتاب مقدس قرآن مي‌گذارند و در فرهنگ مردم چين پول را در پاکت قرمز و به نشانه شانس به بچه‌ها مي‌دهند. با توجه به تنوع قومي در هر دو کشور هر منطقه آداب و رسوم خاص خود را دارند. در مناطق مختلف مردم دو کشور در جريان عيد فعاليت هاي مختلفي انجام مي دهند.

در اين ايام مسئولين شهري مي‌کوشند تا چهره شهر را براي شهروندان و مسافران نوروزي تغيير دهند و شاداب تر نمايند و حتي از اين طريق به دنبال جذب گردشگر بيشتر نيز هستند. المان‌هاي متنوع با رنگ‌هاي شاد و بهاري خاطره‌اي شاد در ذهن مخاطب ايجاد خواهند کرد. در اين المان‌ها از نمادهاي سنت نوروز استفاده مي شود و در ميدان هاي اصلي شهر به عنوان يکي از ورودي هاي شهر سفره هفت سين طراحي و نصب مي شود. در بعضي از مکان ها مي توان المان هاي نوري و نورپردازي هاي زيبايي را نيز به همين مناسبت مشاهده کرد. اين حرکت در صورتي که به خوبي هدايت شود، مي‌تواند سهم مهمي در ارتقاي کيفيت اين فضاها داشته باشد؛ به ويژه آنکه در سال هاي اخير چنين فعاليت‌هايي عموميت بيشتري يافته و اغلب شهرداري‌ها برآنند که مراکز ميدان‌هاي خود را مزين به پيکرهايي سازند. آذين بندي خيابان هاي شهرهاي مختلف در سراسر کشور به وسيله المان هاي نوروزي متنوع که توسط شهرداري انجام مي شود، نوروز بسيار متنوع و شادي را در سراسر شهرها خلق مي کند. ولي از قِبَل آن توريستي جذب کشور نمي‌شود زيرا جشن‌هاي شهري درخوري که باعث جلب و جذب گردشگر شود، تدارک ديده نمي‌شود.

البته اين در حالي است که اين جشن باستاني، چهره چين را تغيير مي دهد. جشن سال نو چيني شبيه به هيچ جشن ديگري نيست؛ نمايش رژه شگفت انگيز قايق ها، نمايش هاي محلي و بين المللي، آتش بازي خيره کننده بر فراز بندرگاه، مسابقاتي که قلب را به تپش در مي آورند، رقص اژدها هم که مهمترين خصوصيت بهار چيني هاست؛ اژدها براي چيني ها از اهميت زيادي برخوردار است و در فرهنگ آنها جايگاه خاصي دارد و ساير رويدادها. خصوصاً در روز نخست سال نو، صداي بلند ترقه ها و فشفشه ها، طبل ها و سنچ ها در سراسر شهر طنين مي اندازند، در حالي که آتش بازي ها و چوب هاي مشتعل بامبو، آسمان را نور افشان مي کند.

اين برنامه ها براي چيني ها آورده بالايي به همراه دارد در حالي که نوروز براي صنعت توريسم ما چيزي ندارد.

جمشيد جعفرپور، عضو کميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي مي‌گويد: اگرچه حرکت‌هايي انجام مي‌شود اما درخور و شايسته نيست که بتوان آن را به عنوان يک تقويم بين‌المللي يا منطقه‌اي ثبت کرد که همه بدانند در ايام نوروز در ايران جشن‌هاي باشکوه و جذابي برگزار مي‌شود که مي‌توانند نوروز را در ايران به سر ببرند؛ بنابراين نقطه ضعفي محسوب مي‌شود.

او دليل کمرنگ بودن اين شور عمومي در ايران را برخي نگرش‌ها مي داند و ادامه مي‌دهد: متأسفانه برخي نگرش‌ها به مسئله نوروز به عنوان يک فرصت نگاه نمي‌کند و آن را در تعارض با برخي مسائل ديگر مورد قبول، تلقي و قلمداد مي‌کند لذا در برابر آن شادي و نشاطي که واقعاً مورد نياز جامعه ماست، مانع‌تراشي مي‌کند. عضو کميسيون فرهنگي مجلس با بيان اينکه اگر مانعي در اين ميان وجود دارد موانع فرهنگي است،تأکيد مي‌کند: مسئولان بايد کاري کنند؛ نوروز براي ما آورده و بهره گردشگري بين‌المللي ندارد ولي بايد اين امر در دستور کار قرار گيرد.