نایب رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین به تشریح اولویت‌ها و مزیت‌های روابط اقتصادی ایران و چین پرداخت و تصریح کرد که نوع روابط تجاری دو کشور باید از روابط متکی بر نفت به روابط اقتصادی پایدار با حضور بیشتر بخش خصوصی دو طرف تغییر کند.

به گزارش ایسنا، مجیدرضا حریری در همایش مشترک تجاری فعالان اقتصادی بخش خصوصی ایران و چین با اشاره به اهمیت روابط اقتصادی و تجاری دوجانبه میان دو کشور عنوان کرد: بخش عمده‌ای از روابط اقتصادی بین ایران و چین طی سه دهه گذشته متعلق به بخش دولتی دو کشور بوده و نقش بخش خصوصی در این روابط پررنگ نبوده است.

وی افزود: طی ده سال گذشته بخش خصوصی در چین توسعه مناسبی پیدا کرده است و امروز حدود ۶۰ درصد از اقتصاد چین توسط بخش خصوصی اداره می‌شود. امیدواریم که نقش بخش خصوصی در ایران هم بیشتر شود. امروز در خوشبینانه‌ترین حالت بر اساس آمارها کمتر از ۲۵ درصد اقتصاد ایران توسط بخش خصوصی اداره می‌شود.

نایب رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین با اشاره به برخی از آمارهای مبادلات تجاری میان دو کشور ادامه داد: بیشترین حجم مبادلات تجاری روابط ایران و چین مربوط به سال ۲۰۱۴ می‌شود که در مجموع ۵۱ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار بوده است اما این روابط به میزان قابل توجهی تحت تأثیر قیمت نفت قرار دارد و به همین دلیل طی دو سال گذشته این رقم از حدود ۵۱ میلیارد دلار به ۳۲ میلیارد دلار کاهش یافت.

حریری اضافه کرد: این نوع روابط که بیشتر متکی به بخش نفت و مشتقات نفتی می شود، همواره می‌تواند مورد آسیب قرار بگیرد و از این جهت نیاز است که تعریف جدیدی در روابط اقتصادی دو کشور ایجاد شود.

نایب‌رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در بخش دیگری از صحبت‌هایش با بیان اینکه ظرفیت روابط اقتصادی ایران و چین می‌تواند بلندمدت و مستحکم باشد، ادامه داد: وقتی مذاکرات ایران با غربی‌ها در مورد مسئله هسته‌ای انجام می‌شد و در نهایت برجام حاصل شد، تصور اشتباهی در ایران و در چین به وجود آمد اینکه قرار است ایران در روابط اقتصادی خود با چین تجدیدنظر کند و بیشتر به طرف کشورهای غربی برود اما این تصور اشتباه بود. اگر ایران حتی روابط سیاسی نزدیکی با چین هم نداشت، به دلیل مشابهت‌هایی که میان اقتصاد دو کشور وجود دارد، همکاری میان ایران و چین به صورت گریز ناپذیر بود. روابط تجاری و اقتصادی میان دو کشور، به نفع هر دو طرف است. این روابط از ابتدا رو به گسترش بوده و امروز هم توسعه روابط ادامه دارد. همچنین این ظرفیت وجود دارد که حجم تجارت ایران و چین به سه برابر میزان فعلی برسد.

وی اضافه کرد: در سفر سال گذشته رئیس‌جمهور چین به ایران این موضوع مورد توافق قرار گرفت که از سال ۲۰۱۵ تا سال ۲۰۲۵ متوسط مبادلات تجاری دو کشور سالانه به ۶۰ میلیارد دلار برسد. هدفگذاری‌ای که کاملاً امکانپذیر و واقع‌بینانه است.

حریری تصریح کرد: ما دو معضل مهم در اقتصاد ایران داریم؛ یکی نرخ رشد پایین و دیگری تعداد بالای جوان فارغ التحصیل بیکار است برای همین ما مایل هستیم کالایی که در بازار داخلی تولید می‌شود توسط نیروی ایرانی تولید شود. فضای ذهنی جامعه ما نسبت به کالاهای چینی مثبت نیست. نه برای آنکه کیفیت کالاهای چینی پایین است، بلکه به دلیل اینکه مردم اینگونه احساس می‌کنند که فرصت کار و شغل از خودشان گرفته می‌شود. وظیفه ما این است به درست‌ترین و بی خطرترین شکل به دنبال توسعه روابط اقتصادی دو کشور باشیم.