نصف جهان: گهواره سال 95بالاخره آرام گرفت و بعد از گذشت 11 ماه و28 روز از این سال ، در حال نو نوار کردن جهت تحویل سال 1396 هستیم. تنها دو روز تا صدای دَر شدن توپ تحویل سال جدید زمان باقی است.

سفره هفت سین هنوز چندتایی سین کم دارد اما فرصت هنوز باقی است و تا لحظه سال تحویل می توان همه آنها را مهیا کرد.

صدای ماهی فروش دوره گرد تمام محله را پر کرده، تنگ شیشه ای را وسط گاری گذاشته و دائم می گوید: «سرخ دارم، ماهی قرمزه.»

همه بچه های محل پشت تنگ شیشه ای ماهی فروش به صف شده اند، هرکدام با دست خود یک ماهی را نشان می دهند تا ماهی فروش آن را برای آنها بگیرد. اما ماهی در میان دیگر ماهی ها خودش را گم می کند تا ماهی فروش نتواند آن را بگیرد. ماهی کوچکی روبه روی صورت دختربچه پشت تنگ در حال بازی است و بدون توجه ازاینکه سبد تور ماهیگیر در حال پایین آمدن است:

«اشک این بچه ماهی توی آبا نا پیداست

فریاد اون توی آب یه فریاد بی صداست

بذار تا بچگی رو بذاره اون پشت سر

بتونه عاشق بشه وقتی می شه بزرگ تر

ماهیگیر ماهیگیر

ببین بازی کردنش پر از شوق موندنه

زندگی رو خواستنو مرگو از خود روندنه...»

یادش به خیر چقدر زود بزرگ شدیم بدون اینکه کسی از ما پرسیده باشد؛ آیا دوست داری بزرگ شوی؟!

یک سال دیگر گذشت و یک سال دیگر در حال آمدن است؛ عده ای می گویند: نه گذشتِ آن را فهمیدیم ونه آمدن این یکی را.

جمعیتی دیگر از سختی سال رفته می گویند و داشتن آرزو در سال جدید.

هنوز سفره هفت سین چندتایی سین کم دارد...

توپ که زیر پای او می آمد بعد از چند تا این پا و آن پا کردن آن را شوت می کرد درست وسط حیاط آنها. به بهانه توپ گرفتن می رفت تا بتواند او را ببیند اما این بار توپ پاره او را از بالای دیوار بیرون انداختند. شروع کرد به زدن زنگ خانه. بعد از چند دقیقه پیرمردی عصبانی جلو در آمد، آنها شبانه از آن محل رفته بودند.

بوی عید، بوی نمناک خاطرات گذشته است؛ گاهی تلخ وگاهی شیرین اما هرچه هست بوی عیدی می دهد...

«بوی عیدی، بوی توپ، بوی کاغذ رنگی...

فکر قاشق زدن یه دختر چادر سیاه

شوق یک خیز بلند از روی بته های نور

برق کفش جفت شده تو گنجه ها

با اینا زمستونو سر می کنم

با اینا خستگیمو در می کنم»

تیک تیک ساعت، صدای آب شدن دل بچه ها برای گرفتن عیدی، صدای خواندن دعای تحویل سال، صدای بوسه های مادر، صدای سکه هایی که هنوز جیرینگ جیرینگ می کند داخل جیب پدر، صدای تلفن ، صدای خنده و صدای گریه برای آنهایی که امسال سر سفره هفت سین دیگر کنار ما نیستند.

عید که نه گذشتِ فصل ها، گردش زمین، چرخش ماه و افلاک که یعنی صدای ساز دهنی؛ گاهی صدای آن زیر می شود و گاهی صدای آن بلند، گاهی بدون لحظه ای سکوت اجرا می شود و گاهی آنقدر نقطه های سکوت آن زیاد می شود که صدای آن را از ریتم می اندازد.

هنوز سفره هفت سین چندتایی سین کم دارد...‏

سیب سرخ و سفید، سمنو، سرکه، سکه، سنبل، سنجد، سیر، سبزه، سماق، قرآن، آیینه، تخم مرغ رنگ شده، شمع و... پس جای ما در سفره نوروزی کجاست؟

یادمان نرود سفره را آنقدر شلوغ نکنیم که جای خودمان و دیگران هم نشود.

هنوز سفره هفت سین چندتایی سین کم دارد...‏

شاید امسال قراراست سفره هفت سین را با سه سین یا شاید پنج سین نو کنیم، مگر فرقی می کند؟!