ایرج ناظمی: با وجود آنکه تصور مي شد پنجمين دوره از انتخابات شوراي شهر اصفهان از اوايل مهرماه سال گذشته تب و تاب خود را آغاز کند اما همچنان از التهاب آن خبري نيست و مانند انتخابات ميان دوره اي مجلس در هياهوي مناظره هاي کانديداهاي رياست جمهوري گم شده است. ولي به هر تقدير پوسترهاي آويزان شده در کوچه و خيابان ها در انتهاي همين هفته، بسياري از مردم را که حتي از برگزاري چنين انتخاباتي در شهر، کوچک ترين خبري هم ندارند، دچار شگفتي خواهد کرد.

قاعدتاً و به رسم دوره هاي پيشين، کانديداهاي مستقل شوراي شهر، فرصت هفت روزه تبليغات انتخاباتي را غنيمت شمرده و هيجان زده مرکز شهر را از آن خود مي کنند تا چند روز بعد، ليست هاي 13 نفري هم پس از تسخير حاشيه شهر، با طمانينه خاص خود از راه رسيده و مالکيت فضاهاي موجود را از آن خود کنند.

پیش بینی های عمومی حاکی از آن است که امسال رقابت اصلی بین لیست های انتخاباتی است. گویی تجارب دوره های پیشین، تجربه ای گرانقیمت را نصیب نامزدهای حضور در شورای شهر کرده مبنی بر اینکه راه حضور در پارلمان، از مسیر ائتلاف های گروهی می گذرد. با این اوصاف، قابل تعجب نخواهد بود اگر تراکت های تبلیغاتی با اسامی مختلف در سطح شهر پخش شوند و رأی دهندگان را بخاطر اشتراک نفرات و یا قرار گرفتن افراد گمنام در کنار چهره های مشهور غافلگیر کنند.

شاید بخاطر جلوگیری از همین سردرگمی عمومی بود که اصولگرایان سنتی در میثاق نامه خود، بندی را گنجاندند که حکایت از ممنوعیت حضور کاندیداهای منتخب در سایر لیست ها داشت. موضوعی که چالش خاصی را برای آنها ایجاد کرد و مانع از آن شد تا برخی افراد شناخته شده، حاضر به پذیرش میثاق نامه مذکور شوند.

سیاستمداران سنتی این گرایش فکری که امسال تحت عنوان جبهه متحد اصولگرایان اصفهان به میدان آمده اند، ماراتن سختی را برای تکمیل لیست خود سپری کردند. آنان اگر چه در اعلام اسامی اولیه که نزدیک به30 نفر را شامل می شد، شیوه نامه خاصی را تدوین کردند ولی خیلی زود متوجه شدند که تداوم مسیرشان بسیار سخت و ناهموار است. از نامزدهای ثبت نام کرده رزومه خواستند و مصاحبه گرفتند و میثاق نامه نوشتند؛ ولی آنچه در نهایت عایدشان شد، نارضایتی برخی از مجامع شاخص حاضر در این اتحاد بود.

این گروه سرنوشتی تقریباً مشابه «جمنا»ی ریاست جمهوری را پیدا کرد و در نهایت 13 نفری که به خط نهایی رسیدند، افرادی شدند که بعید است بتوانند اکثریت مؤثری در شورای شهر آینده داشته باشند.

اگرچه غالب افراد حاضر در این جمع، از دوستان و همراهان شهردار سابق اصفهان هستند، ولی جالب آن است که بدون تأثیر از او در یک لیست قرار گرفته اند. چه بسا آنکه «سقاییان نژاد» نه خود تمایلی به دخالت در تهیه این لیست بروز داد و نه آنکه نظرات ارشادی از او مطالبه شد تا خود نیز در هجرت ناخواسته اش، صرفاً تماشاگر سرنوشت کسانی باشد که به اصطلاح از دوستان او تلقی می شوند.

نقطه ضعف کلی لیست متحدان اصولگرا نیز بر ناهمگونی آن استوار است؛ ناهمگونی، هم با خود و هم با نیازهای امروز شهر اصفهان. شاید دلیل عمده آن هم انتخاب نفرات صرفاً بر اساس تمایلات سیاسی باشد که بر تخصص گرایی مورد نیاز مدیریت شهر سایه انداخته است. چه بسا اگر تمام آنها نیز به صورت یکجا در پارلمان شهر حاضر شوند، شاید در کنترل و نظارت بر بسیاری از امور ناتوان بوده و «شهردار»ی بخواهند که تازه آنان را منسجم کند!

اما در سوی مقابل، اصلاح طلبان اصفهان وجه بهتری دارند. در جمع آنان خوشبختانه ایده ای رسوخ داشت که مدعی بود در شورای شهر باید افرادی حضور داشته باشند که بتوانند شهر را اداره نموده و از تخصص های مختلف بهره مند باشند و تنها تمایلات سیاسی نباید وجه انتخاب اعضا باشد. بخاطر همین است که نفرات انتخاب شده شان در قیاس فرد به فرد، متخصص تر، با تجربه تر و امروزی تر از لیست اصولگرایان هستند.

اصلاح طلبان خیلی زود هم به جمع بندی رسیدند. اگر چه آنان نیز چالش های خاص خود را داشتند و تا همین چند روز پیش نیز به جمع بندی نهایی نرسیده بودند ولی به جهت تبعیت عمومی از نظرات ریش سپیدان کهنه کار و احترام به انتخاب نهایی آنها، جمع بندی شان صرفاً در شاخص ها و مصادیق گره خورد و میثاق نامه نانوشته مؤثرشان از تفرق آراء جلوگیری کرد. حال اگرچه جوانان تحولخواه این بخش سیاسی اصفهان نیز ازجمع سنتی شان منشعب شدند، ولی بعید است که آنان نیز تا پایان، موفقیت قابل دسترس جمعی را با شکست قطعی خود تاخت بزنند و همچنان به راه خود ادامه دهند.

از سوی دیگر اصلاح طلبان اصفهان از مدتها پیش، چنان انسجام قابل توجهی داشته اند که پیروزی شان را دور از دسترس ندیده و حتی در انتخاب سکاندار شهر نیز رایزنی هایی داشته اند. به طور طبیعی این جمع وقتی می خواهند لیست پارلمانی شان جمع گرا و دارای تخصص در مدیریت شهری باشد، علی القاعده باید «شهردار»ی را هم در کنار خود داشته باشند که فارغ از التهابات سیاسی بعد از انتخابات، مؤثر و شناخته شده باشد.

پیش بینی های کلی نیز حاکی از آن است که اگر انتخابات همزمان ریاست جمهوری، تأثیر ناخواسته و نامطلوبی بر فضای سیاسی اصفهان نداشته باشد و اوضاع ایام بعد از مناظره دوم همچنان تا انتها ثابت بماند، تصاحب اکثریت نسبی و مؤثر کرسی های شورای شهر پنجم برای اصلاح طلبان چندان دور از دسترس نباشد. چه بسا آنان در شیوه های تبلیغاتی و همچنین انتخاب شعارهای جوان پسند، بر عکس رویه ای که در دومین دوره انتخابات شورای شهر داشتند، نوگراتر و جوان پسند شده اند.

اما در ضلع سوم انتخابات پنجمین دوره شورای شهر اصفهان لیست دیگری هم خودنمایی می کند. این لیست که بر اساس اصطلاحات جاری، به «جبهه پایداری» ملقب شده است را به منشعب شده های اصولگرایان سنتی می شناسند.

آنان برای حضور در انتخابات شورای شهر بسیار با برنامه تر عمل نموده اند و فعلاً نیز فضای انتخابات ریاست جمهوری و تمرکز کاندیداهای اصولگرا در شعار محرومیت زدایی و توجه به اقشار کم درآمد، به سود آنان ارزیابی می شود.

رقیب اصلی لیست منتسب به جبهه پایداری، اصلاح طلبان هستند و نه اصولگرایان سنتی! اعضای شاخص این گروه از مدتها پیش در تهیه بخش عمده لیست خود به جمع بندی نهایی رسیده بودند و اگرچه با حضور مداوم و غیر رسمی در بین مردم، شناخته شده تر به نظر می رسند، ولی مشتاقانه منتظر آغاز زمان قانونی تبلیغات شهری هستند تا با گسترش عینی فعالیت های انتخاباتی، همگان را به تعجب وادارند.

جالب آن است که وقتی جبهه متحد اصولگرایان، از این و آن رزومه طلب می کردند، لیست انتخاباتی این جمع تقریباً کامل شده بود و حضورشان در رایزنی با رفقای سنتی، بیشتر حالت تفنن و همنوایی داشت. پایداری های اصفهان، با بهره مندی از شیوه های تبلیغاتی خاص خود، آنچنان از موفقیت نهایی شان اطمینان دارند که تنها در انتظار روز رأی گیری و شمارش آراء به سر می برند. آنان که نشان داده اند در سیاست ورزی خبره تر از هم کیشان سنتی خود هستند، به خوبی می دانند که اگر در شمارش کرسی های پارلمان به اکثریت هم نرسند، در رایزنی برای انتخاب شهردار بعدی و حتی رئیس شورای شهر، بدون توجه به حضور احتمالی منتخبین جبهه متحد، می توانند مانند گذشته بر همراهی اصلاح طلبان حساب نموده و حضورشان در ارکان مؤثر شهرداری را تداوم بخشند.

اما در کنار سه جمع مذکور، لیست های مختلف دیگری نیز وجود دارد که اگر چه برخی جا مانده ها و منشعب شده های اصلاح طلب و اصولگرا هستند، ولی اکثر آنها به کاندیداهای مستقل اختصاص دارد. کسانی که در این روزها در برخی جلسات محفلی با افرادی همنشین می شوند که تا کنون هیچگونه آشنایی با یکدیگر نداشته اند. ذوق حضور دیده شدن نام و تصویرشان در یک لیست انتخاباتی چنان است که خیلی راحت از بسیاری از موانع مرامنامه ای و میثاق نامه ای عبور کرده و اگر چه بر تبلیغات انفرادی هم تأکید دارند، ولی تقسیم هزینه های تبلیغاتی، برای شان جذابیت خاصی را رقم می زند. هرچند بعید است که با کاهش تعداد کرسی های پارلمان شهری اصفهان از عدد 21 به 13، مجال موفقیت افراد مستقل در زمان شمارش آراء نهایی فراهم شود.

با این توصیف، علیرغم بی توجهی به انتخابات شورای شهر که از برگزاری همزمان با انتخابات ریاست جمهوری نشأت می گیرد، ولی به احتمال قوی، شور و نشاط خاصی در هفته آینده در کالبد اصفهان دمیده می شود. شهر پر می شود از انبوه تصاویر کاغذی و بنرهای رنگارنگ با حجم وسیعی از ایده و طرح و شعارهای مختلف در حوزه مدیریت شهری که تنها بخش کوچکی از آنها فرصت بروز در نهاد شورای شهر پنجم را خواهند داشت.

به هر حال باید به انتظار نشست و دید که در پایان کدام لیست و با کدام تفکر، شانه های اصفهان را برای چهار سال مداوم در اختیار می گیرد.