معاون سابق سازمان فني و حرفه‌اي با بيان اينکه در حدود60درصد از جويندگان کار به مهارت هاي مورد نياز بازار کار مجهز نيستند و فقط 17درصد شاغلان کشور، حرفه‌اي هستند، آسيب‌هاي بازار کار را تشريح کرد.

پوراندخت نيرومند با هشدار درباره طولاني شدن دوره انتظار بيکاران براي دستيابي به شغل گفت: ارزيابي ميزان دوره انتظار شغل نيازمند بانک جامعي از اطلاعات متقاضيان کار و همچنين تحليل دلايل بيکاري در سطح فردي، سطح ملي و حتي بين المللي دارد تا متناسب با اين دلايل، دولت با اتخاذ سياست هاي فعال، منفعل، تنظيمي، هوشمندانه و منسجم اشتغال و بازار کار، اين دوره انتظار را کاهش دهد.

اين تحليلگر مسائل اقتصادي افزود: با توجه به خطرناک بودن طولاني شدن اين دوران انتظار، دولت در درجه اول بايد سامانه هوشمند جستجوي شغل را ايجاد کند و در کنار آن با اتخاذ سياست هايي چون پرداخت تمام يا بخشي از سهم بيمه تأمين اجتماعي کارفرما و حتي تخفيف و بخشودگي هاي مالياتي بنگاه هاي مالياتي زمينه حضور جويندگان کار را در بخش هاي صنعتي، کشاورزي و خدماتي فراهم کند .

افزايش دوره انتظار شغل با مشوق‌هاي تحصيلي!

وي با بيان اينکه دولت‌هاي ناتوان از ايجاد بسترهاي اشتغال، تلاش مي‌کنند دوره انتظار را از طريق سازو کارهايي چون تحصيلات تکميلي به تعويق اندازند گفت: تعقيب اين سياست نه تنها باعث اتلاف بهترين سال هاي عمر نيروي جوان در توسعه اقتصادي مي شودبلکه منجر به افزايش انتظارات دارندگان مدارج تحصيلات تکميلي جهت کسب مشاغل متناسب با تحصيلات از يک سو و فقدان پاسخگويي شرايط فعلي اقتصاد براي اشتغال دانش آموختگان مي‌شود.

وي با بيان اينکه ميزان دوره انتظار بسته به عوامل ايجاد کننده دارد، افزود: به عنوان مثال اگر علت بيکاري نامتناسب بودن مهارت هاي جوانان با نياز بازار کار باشد، ازطريق آموزش هاي فني و حرفه اي توأم با کارورزي و استاد شاگردي، مي‌توان در يک دوره زماني چهار تا 9 ماهه اشتغال ايجاد کرد. وي افزود: ولي اگر علت بيکاري، عوامل فردي مثل يأس از کار وتلاش و پيشرفت باشد، امکان دارد اين دوره طولاني‌تر و شايد هميشگي شود.