رسیدگی به پرونده این قتل از شامگاه پانزدهم بهمن 95 به دنبال جنایت در یکی از خیابان های ورامین در دستور کار پلیس قرار گرفت. شواهد نشان می داد «سعید» 30 ساله در درگیری با رفیق صمیمی اش به نام «حسین» کشته شده است. پلیس به بررسی پرداخت و دریافت حسین همزمان با جنایت به مکان نامعلومی گریخته است.یک هفته از این ماجرا گذشته بود که پلیس رد حسین را در مرز باکو یافت و وی را در یک عملیات ویژه دستگیر کرد. حسین به قتل دوست صمیمی اش به دلیل مسائل ناموسی اعتراف کرد و به بازسازی صحنه جرم پرداخت.

وی در شعبه 11 دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی متین راسخ و با حضور یک مستشار پای میز محاکمه ایستاد حرف های تازه ای مطرح کرد.

وی گفت: «دو سال از ازدواجم نگذشته بود که متوجه شدم یک مرد ناشناس برای همسرم پیامک ارسال می کند. چند بار گوشی همسرم را بررسی کردم و متوجه شدم مرد مزاحم سعید نام دارد. آنجا بود که گمان کردم دوست صمیمی ام سعید مزاحم همسرم شده است. بدون اینکه سئوالی از همسرم بپرسم به دیدن سعید رفتم . من که کنترل اعصابم را از دست داده بودم با چاقویی که در جیب داشتم یک ضربه به سینه سعید زدم و فرار کردم. من با کمک دوستانم به مرز باکو رفتم و قصد خروج از کشور را داشتم که بازداشت شدم.«

وی ادامه داد: «بعد از دستگیری بود که با همسرم صحبت کردم و فهمیدم دوست صمیمی ام مزاحم تلفنی همسرم نبوده است و من اشتباهی سعید را کشته ام.»

وی در حالی که اشک می ریخت گفت: «من به بیماری اعصاب و روان مبتلا هستم و به همین علت هم بدون فکر کردن سراغ دوستم رفتم و او را کشتم. من قبلاً هم یکبار همسرم را با چاقو زخمی کرده بودم. حالا پشیمانم و از قضات دادگاه و اولیای دم تقاضا دارم تا مرا ببخشند.» در پایان این جلسه هیئت قضائی وارد شور شد تا رأی صادر کند.