تیم‌های ذوب‌آهن و سپاهان با ارائه یک نمایش تحسین‌برانگیز در شهرآورد فوتبال اصفهان نشان دادند که بی دلیل نیست ۱۷ سال است در سطح اول فوتبال ایران حاضر هستند.

به گزارش ایمنا، اولین اتفاق مثبت شهرآورد فوتبال اصفهان این بود که هر 3 امتیاز این بازی در اصفهان ماند و به حساب یکی از دو تیم اصفهانی واریز شد چون در هر صورت تساوی دو تیم اصفهانی می‌توانست یک امتیاز را از دسترس اصفهانی‌ها خارج کند.

اما سپاهان در حالی به عنوان فاتح این بازی حساس و مهم معرفی شد که بازگشت دوباره این تیم به استادیوم فولادشهر خوش یمن بود و زلاتکو کرانچار اولین برد خودش در لیگ امسال را با سپاهان جشن گرفت. البته بسیاری از علاقه مندان به فوتبال در اصفهان و حتی ایران معتقدند که این بازی از لحاظ فنی و تاکتیکی در مقایسه با شهرآورد فوتبال تهران بین دو تیم پرسپولیس و استقلال ارزش بسیار بیشتری دارد و بازی عصر جمعه و موقعیت هایی که دو تیم در جریان بازی ایجاد کردند ثابت کرد که این ادعا آنچنان هم دور از واقعیت نیست.

سپاهان بازی را برد اما با این حال زلاتکو کرانچار نباید تیمش را در باد این پیروزی بخواباند چون سپاهان با وجود اینکه دروازه‌اش در مقابل ذوب‌آهن باز نشد همچنان ضعف‌های خط دفاعی را با خودش داشت و اگر درخشش لی اولیویرا نبود شاید ذوب‌آهن می‌توانست نتیجه دیگری را در این مسابقه رقم بزند. در نیمه اول تقریباً تمامی سانترهایی که بر روی دروازه سپاهان ارسال شد توسط مدافعان و مهاجمان ذوب‌آهن به سمت دروازه اولیویرا زده شد و مدافعان میانی و سرزن سپاهان در مقابل این توپ‌ها بسیار ضعیف ظاهر شدند. از طرف دیگر بازی همزمان ساسان انصاری و مهرداد محمدی نشان داد که هر دو نفر ظرفیت حضور در ترکیب فیکس سپاهان را دارند و شاید بهتر باشد که کرانچار با تغییر سیستم تیمش به نوعی مهرداد و ساسان را در کنار یکدیگر قرار دهد.

شاید هواداران ذوب‌آهن با وجود بازی‌های قبلی تیمشان انتظار نداشتند که شاگردان امیر قلعه‌نویی در پایان مسابقه شهرآورد با ۲ گل بازنده شده باشند ولی به هر حال ذوب‌آهنی‌ها متوجه شدند که باید در زمان حال زندگی کنند و نتایج قبلی به تاریخ پیوسته است. بدون شک کلیدی‌ترین اتفاق این بازی برای امیر قلعه‌نویی و تیمش موقعیت تک به تکی بود که مرتضی تبریزی در مصاف با لی اولیویرا از دست داد و اگر آن توپ به ثمر نشسته بود شرایط کل بازی تغییر می‌کرد. برتری ذوب‌آهن عامل بازی احساسی سپاهانی‌ها می‌شد و سبزها می‌توانستند از این مسئله استفاده لازم را ببرند. تبریزی که در پایان مسابقه هم به خاطر این اتفاق با چشمانی اشکبار زمین بازی را ترک کرد خودش هم فهمید که چه موقعیت مناسبی را برای پیروز کردن تیمش از دست داده است و باید در ادامه لیگ به فکر جبران آن موقعیتی باشد که پیروزی را از تیمش گرفت.

البته ذوب‌آهن در بازی قبلی مقابل پیکان هم این تجربه را داشت و در آن مسابقه هم مهدی رجب‌زاده دیگر کاپیتان سبزها در نقش یک بازیکن فرصت‌سوز ظاهر شد و قلعه‌نویی برای موفقیت در لیگ باید به بازیکنانش یاد بدهد که ارزش این توپ‌ها را بیشتر از قبل بدانند. البته اشتباه مهران درخشان‌مهر بر روی گل دوم هم نابخشودنی بود و او نشان داد که در لحظات حساس ممکن است دچار اشتباه شود. با این حال چیزی برای ذوب‌آهن تمام نشد و این بازی به تاریخ پیوست تا ذوب‌آهن در ادامه فصل با درس گرفتن از اشتباهاتش دوباره در اندیشه بازگشت به روزهای خوب سه هفته ابتدایی باشد.