سال‌هايي که کودک در مدارس ابتدايي مي‌گذراند، از نظر تغذيه دوره مهمي است؛ زيرا رشد کودک در اين سنين ادامه دارد و اگرچه سرعت رشد آنها کمتر از سال‌هاي اول زندگي است، ولي بايد توجه داشت که هر مرحله از رشد متکي بر روند مرحله قبل بوده و مرحله بعد را تحت تأثير قرار مي‌دهد.

وعده غذايي صبحانه، نقش بسيار مؤثري در سلامت جسمي و فکري دانش‌آموزان دارد؛ به دنبال ناشتا بودن در طول شب، اگر دانش‌آموز صبحانه نخورد، به دليل پايين افتادن قند خون، توانايي و شرايط لازم را براي يادگيري در مدرسه نخواهد داشت. دانش‌آموزاني که صبحانه کافي نمي‌خورند، کم‌دقت، خسته و بي‌حوصله هستند و نمي‌توانند کمبود انرژي، ويتامين‌ها و املاح معدني را با خوردن وعده‌هاي ديگر جبران کنند. بنابراين مادران بايد هر روز صبح، صبحانه کودک خود را قبل از اينکه به مدرسه برود، آماده کنند.

ميان ‌وعده‌هاي مناسب و مغذي نيز بسيار اهميت دارد، زيرا ساعات نزديک ظهر، کودکان ممکن است گرسنه شوند و اين گرسنگي، نشستن سر کلاس را براي آنهان تحمل‌ناپذير مي‌کند.

متخصصان تغذيه همواره به والدين توصيه مي‌کنند کودکان را به مصرف تنقلات سنتي مثل نخودچي و کشمش، گردو، بادام، ‌ پسته، گندم برشته، برنجک، عدس برشته شده، توت خشک، انجير خشک و برگه‌ها تشويق کنند و سر سفره به جاي نوشابه براي افراد خانواده از دوغ استفاده کنند.

يکي از متخصصان تغذيه و رژيم درماني با تأکيد بر اينکه تغذيه دانش آموزان در سنين کودکي و نوجواني از اهميت بسيار زيادي برخوردار است، مي گويد: دليل اين است که اگر فرد بزرگسال دچار سوء تغذيه شود در نهايت فرد دچار آسيب هاي موقت شده و سپس سلامتي به فرد باز مي گردد و مشکل خاصي به وجود نمي آيد و در حقيقت در بزرگسالي جبران پذير است اما کودک در حال رشد، اگر دچار کمبودهايي در رژيم غذايي باشد، رشد او دچار اختلال مي شود و آسيب هاي جسماني جبران ناپذيري براي او اتفاق مي افتد.