نصف جهان: مدیر عامل اسبق باشگاه استقلال در مصاحبه ای با یکی از خبرگزاری ها باز هم کری خوانی های معروفش که در دهه های 70 و 80 انجام می داد را به نمایش گذاشت.

علی فتح‌ا... ‌زاده در گفتگو یی در واکنش به اظهارات امیر عابدینی، مدیرعامل پیشین پرسپولیس مبنی بر اینکه مهدی هاشمی‌نسب را استقلال نگرفت، بلکه علی پروین او را نخواست، گفت: اگر ما نقشی نداشتیم، چرا هاشمی‌نسب به سپاهان، ذوب‌آهن یا تیم‌های دیگر نرفت؟! معمولاً وقتی مربیان می‌بازند، پس از بازی در کنفرانس خبری بهانه می‌گیرند و می‌گویند داور به سود ما نگرفت، بازیکن حریف باید اخراج می‌شد و از این حرف‌ها. بنده خدا عابدینی مهره باارزشی را از دست داد و حالا می‌گوید پروین او را نخواست! خدا پدر پروین را بیامرزد که هاشمی‌نسب را نخواست!

«موضوعاتی وجود دارد که با گذشت زمان حتماً در مورد آنها صحبت می‌کنیم»، وی افزود: ما در برهه‌‌ای از زمان خدمات زیادی به لحاظ اجتماعی در جامعه داشتیم و با مصاحبه‌هایی که می‌کردیم، جنجال و هیجان زیادی به فوتبال می‌دادیم. این کارها جوانان را تحریک می‌کرد تا کُری‌خوانی‌ها زیاد شود. البته در این کُری‌خوانی‌ها از ادب خارج نمی‌شدیم. تندترین کُری‌خوانی‌ها را می‌کردیم، اما عاری از توهین و هجویات بود. این موضوع را هم من و هم عابدینی می‌پسندیم. جامعه باید همین باشد، فوتبال باید هیجان داشته باشد. در دو سه سال اخیر با آمدن فضای مجازی و فعالیت برخی از دوستان در رسانه‌های دیجیتالی، دیگر حرمت‌ها حفظ نمی‌شود. وقتی کسی مصاحبه می‌کند، برای او کامنت می‌گذارند و به بزرگ‌های ورزش توهین می‌کنند و حرف‌های زشتی هم می‌زنند. به این فکر نمی‌کنند که این کار باعث تشویش اذهان عمومی می‌شود. این مسائل باعث شده که مدیران مصاحبه‌های شیک و پیک انجام دهند تا اسیر هجو نشوند. ورزش در دنیا بر اساس هیجان و کُری‌خوانی است. این نوع روش در جامعه اثرات خوبی نخواهد داشت. نباید جامعه ناراحت و اخمو داشته باشیم. بعدها هر چقدر جلوتر برویم، بچه‌های نسل آینده اخمو خواهند بود و هر چقدر قرص آرامبخش بخورند، درست نمی‌شوند!

مدیرعامل پیشین باشگاه استقلال در پاسخ به این سؤال که در دوران مدیریتش حسرت عدم جذب چه بازیکنانی را می‌خورد، گفت: خیلی دوست داشتم علی کریمی و مهدی مهدوی کیا را جذب کنم که نشد. در قوانین آن زمان، برای قراردادهای داخلی ارزشی قائل نمی‌شدند. وقتی حرف می‌زدیم و قرارداد داخلی امضا می‌شد، به یک باره می‌دیدیم بازیکن تیمش را عوض کرده است. در مجموع من از عابدینی جلوترم و هر بازیکنی که اراده کردم، جذب شد. خدا کمک کرد و معاونان خوبی مانند امیری‌ها، کامران منزوی، علی نظری جویباری، امیر علوی و اسدی هم به من کمک کردند تا بازیکن بگیریم. اگر تاریخ نقل‌وانتقالات را مرور کنیم، می‌بینیم شاه مهره نقل‌وانتقالات هاشمی‌نسب بود که او را گرفتیم. اگر می‌گویند پروین هاشمی‌نسب را نخواسته، بهتر بود کریمی را هم نمی‌خواست تا او هم الان استقلالی می‌شد!

فتح‌ا... زاده در رابطه با اینکه بازیکنی بوده که با وجود پرسپولیسی بودن به استقلال پیوسته است، تصریح کرد: به‌هرحال بازیکن جایزالخطاست و اگر بازیکنی به اینجا می‌آمد، استقلالی‌اش می‌کردیم.

وی در خصوص اینکه عابدینی گفته او با 70 میلیون تومان احمد مؤمن‌زاده را جذب کرده است، گفت: آقای عابدینی هنوز مصاحبه‌های 20 سال پیش را می‌کند. او به تازگی از خارج از کشور آمده و هنوز در حال و هوای دلار است! چطور ممکن است بازیکنی در سطح هاشمی‌نسب قراردادش 100 میلیون باشد و یک بازیکن دیگر را با 70 میلیون بگیریم؟ اگر این پول را داشتم، خود عابدینی را می‌خریدم! من و عابدینی رفاقت دیرینه داریم و همان‌طور که گفتم این کُری‌خوانی‌ها برای این است که مردم لذت ببرند. امیدوارم مدیران فعلی ساکت نباشند و نگویند با این حرف‌ها حاشیه ایجاد می‌شود. اگر می‌خواهیم حاشیه نداشته باشید، به وزارت علوم و دیگر ارگان‌ها بروید.

مدیرعامل پیشین استقلال در ادامه گفتگوی خود در رابطه با رفتار مدیران باشگاه استقلال با مجتبی جباری خاطرنشان کرد: آنهایی که تصمیم‌گیرنده هستند، درباره جباری اشتباه فاحشی کردند. کاوه رضایی به خاطر برخورد یکی از مدیران باشگاه رفت و برخورد همان مدیر باعث شد شایان مصلح را رد کنند و برود. نظر من این است که نباید جباری را می‌خریدند، اما او بازیکنی بوده که برای استقلال زحمت کشیده و این برخوردها درست نیست. باید کمی مرام داشته باشیم. بعضی‌ها باشگاهی فکر نمی‌کنند و رفتارهای نادرست انجام می‌دهند. به جای جباری باید کاوه رضایی را نگه می‌داشتند، اما الان که جباری را گرفته‌ایم، نباید این رفتار را با او داشته باشیم. او بازیکن کمی نیست و الان هم می‌تواند کمک کند. جباری بازیکن 90 دقیقه‌ای نیست، اما 30 دقیقه می‌تواند تحول ایجاد کند که هم به سود خودش باشد و هم باشگاه. باید رفتاری می‌کردند که الان با عزت حضور داشت و در نهایت خداحافظی می‌کرد.