جناب آقاي مدير کل عزيز؛ سلام

اين چهارمين مرتبه اي است که به شما سلام مي کنم و دريغ از يک جواب سلام ساده از سوي شما! هميشه بزرگان من، بر لزوم پاسخ به سلام و واجب بودن آن تأکيد داشته اند و شايد به همين خاطر است که عدم بروز اين کار از سوي شما اندکي برايم تلخ و سخت است.

در زمانه اي که انواع و اقسام ابزار و وسايل ارتباطي اعم از تلفن و فاکس و پيامک و تلگرام و ايميل و... در اختيار هر فردي قرار دارد، به طور طبيعي پاسخگويي به هر مورد واجب و لازمي به راحت ترين شکل ممکن درآمده، ديگر چه برسد به پاسخ دادن به سلام که از بديهيات است.

اصلاً دوست ندارم که از انتظار خودم از شخص جنابعالي تعجب کنم. ولي وقتي شما، فعاليت خود به عنوان مدير کل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامي استان اصفهان را از نمايشگاه مطبوعات آغاز نموديد، اين انتظار در نگارنده ايجاد شد که شما در نخستين اقدام متمرکز خود، اصحاب مطبوعات و ارباب جرايد را مورد توجه قرار خواهيد داد که حقيقتاً اين اقدام نيز از سال ها پيش تا کنون مورد عادت تمام مديران قبل از شما بوده است.

آنها بر حسب قاعده و رويه قابل تحسين، در همان ايام آغازين فعاليت خود در آن اداره کل، در جلسه اي فراگير، اصحاب رسانه را ميزبان شده و در گفتگويي صميمي به معرفي خود و ارائه ديدگاه ها و آشنايي با نظرات حاضرين مي پرداختند و اندکي بعد نيز نشريه به نشريه حرکت نموده و با حضور در دفاتر آنها به گپ و گفت پرداخته و با حوزه فعاليت آنها و خود آشنايي بيشتري پيدا مي کردند. ولي هم اکنون متعجبم از شما که چرا تاکنون چنين نکرده ايد؟

اگر استاندار و شهردار و ساير مديران و مسئولين اصفهان نسبت به مطبوعات و رسانه ها بي تفاوتند، شايد از کوتاهي خودشان در راستاي درک اثر مستقيم و راهگشاي رسانه ها در امور مختلف باشد. شايد نمي دانند که راه رفع تمام مشکلات و معضلات امروزي استان ما از مطبوعات مکتوب و مجازي مي گذرد. اقتصاد و صنعت و ورزش و فرهنگ و سلامت و جامعه به ساحل آرامش نمي رسند، مگر با توجه مستقيم و بدون حد و مرز به راويان افکار عمومي. اگر کساني هم باشند که اين موضوع را ناديده گرفته و در مسيري ديگر قدم بر مي دارند، مطمئن باشيد که آب در هاون مي کوبند.

حال در اين ميان اگر در اکثر زمينه ها و با وجود انبوه مصائب توفيقي حاصل نمي شود، شايد مسئول مستقيم اول و آخر آن شما و اداره کل شما باشد که هنوز نتوانسته ايد در اين زمينه روشنگري نموده و تأثير رسانه بر فضاي عمومي جامعه را تبيين کنيد. ولي در حال حاضر چه مي توان گفت وقتي که شما خود نيز در اين زمينه اقدامي نداشته ايد؟

واقعيت آن است که اين تنها شما هستيد که بايد رسانه ها را به بغل زده و سراغ مسئولين استان برويد و توانمندي آنها را عرضه نموده و از قابليت هايشان بگوييد و براي استمرار بقاي شان طلب ياري داشته باشيد. براي شان مطالبه گري کنيد و از حق آنها در پيگيري مطالبات افکار عمومي جامعه دفاع کنيد. مگر اشتباه بود که در دو سال گذشته، مدير کل سابق آن اداره بر حق مطالبه گري مطبوعات، تأکيد فراوان داشت؟ پس شما چرا ساکت نشسته ايد؟ آيا با آن رويه و طرز تفکر مخالفيد و آن را در عمل نفي مي کنيد؟

راستي تا يادم نرفته است بنويسم که يکي دو هفته قبل نيز سالگرد انتشار روزنامه «نصف جهان» بود و به سال دوازدهم رسيديم. در سال هاي گذشته مديران کل ارشاد با حضور خود در دفتر اين روزنامه، چنين مناسبتي را به ما تبريک مي گفتند و اگر فرصت نداشتند، با ارسال نامه يا صدور پيامي مختصر، به شيريني اين روز بر ما اضافه مي کردند. ولي امسال هر چه منتظر مانديم از شما و پيام و پيامک و نامه شما خبري نشد!

نه آنکه حسرت تبريک شنيدن داشته باشيم. باور کنيد به حدي تماس و نامه و پيام از دوست و رفيق و آشنا و مخاطب و رئيس و مدير و مسئول داشتيم که براي چند روز سرگرم پاسخ و تشکر بوديم. اما متعجب از شما و ساختار تحت مديريت شما هستم که اين موضوع را فراموش کرده يا به هيچ انگاشتيد!

راستش را بخواهيد شروع زيبا و دلنشين فعاليت تان با حضور در نمايشگاه مطبوعات، انتظار ما و سطح توقع مان را دوچندان کرد. چه بسا با شنيدن خبر آن فکر مي کرديم که شما به محض حضور در اصفهان، بلافاصله به اندازه نيمي از زماني که براي گشت و گذار در نمايشگاه مطبوعات صرف کرديد را به حضور در دفاتر نشريات محلي اختصاص خواهيد داد ولي متأسفانه شاهد آن شديم که نه تنها چنان نکرديد، بلکه از يک تبريک ساده و خودماني يا پاسخ ساده به يک سلام صميمانه هم خودداري نموده ايد!

آقاي مدير کل عزيز؛ باور کنيد همه اينها را به عنوان يک فرد مطبوعاتي مي گويم و از انتظارات خود به عنوان کسي که سال هاست روز و شب خود را با رسانه ها و پيچ و خم آن مي گذراند. ولي وقتي که تصاوير تشييع و خاکسپاري مرحوم «ناهيد دايي جواد» را بررسي کردم و اثري از شما در بين انبوه جمعيت نديدم، و يا وقتي خبري از عيادت شما از هنرمند پر آوازه اي همچون «استاد علي ظريفي» منتشر نمي شود، تازه متوجه شدم که عمق فاجعه در اداره کل شما به مرز بي نهايت ها نزديک شده، تا جايي که مطبوعات و رسانه ها در آن گم مي شوند.

نه آنکه در نگاه اول شما را مقصر بدانم. بلکه شايد کساني مقصرند که به شما مشورت درست و بهنگام نمي دهند. چه بسا آنان هستند که بايد شما را ياري داده و مانع از بروز انتقادات بسيار شوند. آنها خود در ناز و نوازش و رعايت رسوم و تشريفات، مسئله آموز صد مدرس هستند و خوب مي دانند که در چه موقعي و به چه صورت بايد جهت دهنده و تصميم ساز و راهنماي شما باشند. آنها حتي مي توانند براي عطف به ما سبق، از مدير کل ارشاد قانون و قاعده بگيرند. بخاطر همين است که بروز چنين رفتاري از شما و مجموعه تحت مديريت شما ثقيل و باور نکردني است.

البته شما هم در اين ميان مقصريد. چرا که عليرغم گذشت مدتها از حضورتان در منصب فعلي، هنوز نتوانسته ايد با اطرافيان و تصميم سازان پيرامون خود آشنا شويد که اگر غير از اينها باشد، تنها به دو گمانه مي توان رسيد. يا افکار شما مصادره شده و در چارچوب تشکيلاتي خود محصور مانده ايد که اجازه تعامل فارغ از القائات اطرافيان اداري خود را نداريد و يا اينکه به طور فطري با نهاد مطبوعات بيگانه ايد و تمايلي به ارتباط غير نمايشي با رسانه ها نداريد.

به هر حال هر چه باشد براي من فرقي ندارد. اگر همچنان تمايلي به نشست و برخاست با رسانه اي ها نداشته باشيد، به دفاترشان سر نزنيد، سالگرد تولدشان را تبريک نگوييد و حتي جواب سلام شان را هم ندهيد، باز هم به شما سلام مي کنم، به اميد آنکه بالاخره روز و روزگاري جواب بشنوم... و مگر نه اينکه آدمي به اميد زنده است. پس سلام و باز هم سلام...!