اضطراب، استرس و فشارهای روحی و فکری از عواملی هستند که باعث تشدید درد در ناحیه قفسه سینه و قلب می‌شوند. بر اثر این عوامل، افرادی که افتادگی دریچه قلب دارند، علائم بیماری شان تشدید می‌شود. این دسته از بیماران و خانواده‌های شان باید دور از هرگونه نگرانی و استرس، زندگی عادی خود را دنبال کنند.

دریچه میترال بین دهلیز چپ و بطن چپ قرار گرفته‌است و شامل دو لت (لنگه)است. به طور طبیعی لت‌های این دریچه طی انقباض بطن چپ (سیستول) به وسیله تارهای نگه‌دارنده محکم بسته نگه داشته می‌شوند.

***

افتادگی دریچه میترال ممکن است نشانه خاصی را در پی نداشته باشد. شایع‌ترین علائم آن تپش قلب محسوب می‌شود که معمولاً مربوط به انقباضات ناقص بطنی است اما ضربات مافوق بطنی (ضربان غیرطبیعی که در بالای بطن‌ها شروع می‌شود) نیز تشخیص داده شده‌اند.

برخی موارد نادر بیماران ممکن است تپش‌هایی را تجربه کنند بدون آنکه ناهماهنگی ضربانی مشاهده شود. درد قفسه سینه مربوط به بیماری عروق کرونر باشد و گاهی روی دهد و معمولاً مانند آنژین صدری نیست، اما می‌تواند موذی و ناتوان‌کننده باشد.

معمولاً افتادگی لت‌های دریچه میترال باعث نارسایی قلبی نمی‌شود، اما در موارد نادری که پس زدن خون از بطن چپ به دهلیز چپ وجود داشته باشد، دهلیز چپ و بطن چپ ممکن است بزرگ شوند که این پیامد مهم و نادری در بیماری پرولاپس میترال است که احتیاج به درمان اختصاصی دارد.

یکی از شکایت‌هایی که ممکن است برای بیماران افتادگی دریچه میترال رخ دهد، شکایت‌های اضطرابی است که غالباً به صورت اضطراب منتشر یا گذرهراسی (آگورافوبیا) رخ می‌دهد.

***

در صورت وخیم شدن علائم نارسایی دریچه میترال، مصرف مسدودکننده‌های بتا، بازدارنده‌های ACE و یا مسدودکننده‌های مجرای کلسیم، رقیق کننده‌های خون به منظور کمک به پیشگیری از ایجاد لخته‌های خونی در افرادی که فیبریلاسیون دهلیزی دارند، داروهایی که ضربان غیرعادی قلب را کنترل و تنظیم می‌کند و قرص‌های ادرارآور به منظور خروج مایعات اضافی از ریه‌ها توصیه می‌شود.