سباستین آبرئو مهاجم سابق تیم ملی اروگوئه با بیست‌و‌ششمین تیم دوران بازی‌اش هم قرارداد بسته است.

به گزارش خبرورزشی، در اروگوئه به او «ال‌لوكو» مي‌گويند كه به زبان اسپانيولي به معني «ديوانه» است. بهترين لقب براي بازيكني كه عادت ندارد بيش از يك فصل در يك باشگاه بماند و تا توانسته براي فوتبال بازي كردن به دور دنيا سفر كرده است. «سباستين آبرئو» ملي‌پوش سابق اروگوئه در 41 سالگي نه تنها فوتبال را كنار نگذاشته بلكه براي ادامه فوتبالش در سال 2018 باشگاهي شيليايي را انتخاب كرده تا با ثبت يك ركورد در كتاب گينس باز هم خبرساز شود.

ماجراجوي واقعي

شايد وقتي از سفر كردن و ماجراجويي با فوتبال بگوييم نام نيكولاس آنلكا يا اندي كول در ذهن برخي نقش ببندد اما ماجراجوي واقعي بازيكني را‌ست كه در اروگوئه متولد شد. سباستين آبرئو متولد 17 اكتبر 1976 بيش از 2 ماه پيش از مرز 41 سالگي عبور كرد و در حالي كه بسياري از فوتباليست‌هاي همسن او حالا به مربيگري روي آورده‌اند، سباستين هنوز در پي عقد قراردادهاي جديد و عوض كردن تيم است. چند روز پيش به صورت رسمي سباستين آبرئو با باشگاه شيليايي «آئوداكس ايتاليانو» قرارداد بست تا بيست‌و‌ششمين باشگاه دوران حرفه‌اي خودش را تجربه كند و فوتبالش را در يازدهمين كشور ادامه دهد.

11 كشور در 23 سال

سباستين آبرئو پيش از پيوستن به آئوداكس در 11 كشور پيراهن 25 تيم را پوشيده بود كه شامل 7 باشگاه در برزيل و 4 باشگاه در مكزيك مي‌شود. او در حالي شيلي را به عنوان يازدهمين كشور انتخاب كرده كه سابقه بازي در اسپانيا، يونان و حتي رژيم‌صهيونيستي را هم داشته است. شايد باشگاه دپورتيوو لاكرونيا به خودش افتخار كند كه موفق شده 6 سال بين سال‌هاي 1998 تا 2004 آبرئو را حفظ كند! البته در مدت اين 6 سال اين باشگاه سباستين را به 7 باشگاه مختلف قرض داد. او در لاليگا در تيم رئال‌سوسيه‌داد هم بازي كرده بود.

ال‌لوكو در لاسلسته

به‌يادماندني‌ترین تصویر از سباستين آبرئو در جام جهاني 2010 ثبت شد. شايد پيش از آن فقط در اروگوئه آبرئو بازيكن معروفي به شمار مي‌رفت اما پس از اينكه در بازي تاريخي برابر غنا پنالتي آخر تيمش را تبديل به گل كرد همه نام او را شنيدند. ديداري كه آبرئو در دقيقه 76 آن به جاي ادينسون كاواني وارد زمين شد و لوئيس سوارس دقيقه 120 توپ را با دست از روي خط دروازه درآورد. آساموآ ژيان پنالتي را هدر داد تا بازي به ضربات ‌پنالتي كشيده شود. گل پيروزي‌بخش در ضربات‌ پنالتي هم به نامِ آبرئو با يك ضربه چيپ ثبت شد. «ال‌لوكو» در 70 بازي ملي بين سال‌هاي 1996 تا 2012 براي لاسلسته 26 گل به ثمر رساند و در كوپا آمه‌ريكا 2011 با اروگوئه قهرمان شد.

آبرئو ركورد چه كسي را شكست؟

سباستين آبرئو ركوردي را شكست كه در اختيار دروازه‌بان آلماني «لوتس فاننستيل» بود، دروازه‌باني كه اين روزها استعدادياب باشگاه هوفنهايم است و حتي بين سال‌هاي 2007 تا 2011 كه مربيگري هم مي‌كرد فوتبال بازي كردن را كنار نگذاشته بود. البته فاننستيل هنوز يك ركورد ويژه دارد كه آبرئو نتوانسته به آن برسد و آن هم بازي كردن در 6 قاره مختلف است. آبرئو در دوران حرفه‌اي‌اش 30 مرتبه به تيم‌هاي مختلف منتقل شد كه 12 انتقال قرضي بوده است. او در كشورهاي پاراگوئه، السالوادور، اكوادور و آرژانتين هم بازي كرده و تيم‌هايش معمولاً در آمريكاي‌جنوبي و مركزي قرار داشتند. او قهرماني در رده باشگاهي را در آرژانتين، اروگوئه، برزيل و السالوادور تجربه كرده است. او حتي بين سال‌هاي 2005 تا 2006 در باشگاه «دورادوس سينولا» هم‌تيمي پپ گوارديولا بود كه حالا سال‌هاست فوتبال را بعد از همان فصل بازي در مكزيك كنار گذاشته و افتخارات پرشماري در عرصه مربيگري دارد.

تيم‌هاي دوران بازي سباستين آبرئو

1995 تا 1996: دفنسور (اروگوئه)

1996 تا 1998: سن‌لورنزو (آرژانتين)

1998 تا 2004: دپورتيوو لاكرونيا (اسپانيا)

1998: گرميو (برزيل)- قرضي

1999 تا 2000: تكوس (مكزيك)- قرضي

2000 تا 2001: سن لورنزو (آرژانتين)- قرضي

2001: ناسيونال (اروگوئه)- قرضي

2002 تا 2003: كروز آزول (مكزيك)- قرضي

2003: آمه‌ريكا (مكزيك)- قرضي

2004: تكوس (مكزيك)- قرضي

2004 تا 2005: ناسيونال (اروگوئه)

2005 تا 2006: دورادوس سينولا (مكزيك)

2006: مونتري (مكزيك)

2007: سن‌لوئيس (مكزيك)

2007 تا 2008: تيگرس (مكزيك)

2008: ريورپلاته (آرژانتين)- قرضي

2008: بيتار اورشليم (رژيم صهيونيستي)

2008 تا 2009: ريورپلاته (آرژانتين)

2009: رئال سوسيه‌داد (اسپانيا)- قرضي

2009 تا 2010: آريس (يونان)

2010 تا 2012: بوتافوگو (برزيل)

2012: فيگرنسه (برزيل)- قرضي

2013 تا 2015: ناسيونال (اروگوئه)

2013 تا 2014: روساريو سنترال (آرژانتين)- قرضي

2015: آئوكاس (اكوادور)- قرضي

2016: سول دِآمه‌ريكا (پاراگوئه)

2016: سانتا تكلا (السالوادور)

2017: بانگو (برزيل)

2017: سنترال اسپانيول (اروگوئه)

2017: پوئرتو مونت (شيلي)

2018: آئوداكس ايتاليانو (شيلي)