لکنت به معنای یک اختلال روانی در کلام است که سخن گفتن را برای فرد مشکل می سازد که گفتاردرمانی، روان درمانی، درمان های مؤثر برای حل این مشکل است.

یک دکترای روانشناسی تربیتی با بیان اینکه ترس اولیه و پیش زمینه برای مراجعه به درمان لکنت وجود دارد، بیان داشت: باورهای غلطی وجود دارند که در اثر یکسری تمرین‌های خانگی و آموزش می‌توان به درمان این مسئله پرداخت.

پریسا خسروتاش افزود: برای درمان لکنت زبان، باید از کمک های مشاور، درمانگر و روانشناس کودک بیشتر استفاده کنیم.

وی ادامه داد: مادر هنگام پوشش روان درمانی و مشاوره لازم است، در کنار فرزندش حضوری مؤثر داشته باشد تا بتواند با کمک مشاوران بسیار مؤثرتر برای کودک باشد .

این دکترای روانشناسی تربیتی با بیان اینکه ترس اولیه و پیش زمینه برای مراجعه به درمان لکنت وجود دارد، بیان داشت: باورهای غلطی وجود دارند که در اثر یکسری تمرین های خانگی و آموزش می توان به درمان این مسئله پرداخت.

وی با تأکید بر اینکه برای درمان لکنت راهکارهایی در داخل خانواده لازم است، گفت: اما همه این راهکارها نیازمند روانشناس، مشاور و درمانگر کودک است.

خسروتاش در ادامه تصریح کرد: لکنت معمولاً در کودکی آغاز می شود و از دو تا چهارسالگی ممکن است دیده شود و ما لکنتی هم داریم که گاهی اوقات از شش تا هفت سالگی دیده می شود. وی ادامه داد:کودک برای رفتن به مدرسه با توجه به اختلالات عاطفی و تغییراتی که برایش به وجود می آید، ممکن است این مسئله در آن زمان رخ دهد.

وی ادامه داد: حتی لکنتی داریم که ممکن است در دوران نوجوانی فرد رخ دهد و فردی که در دوران کودکی لکنت داشته است، احتمال بازگشت لکنت و عود این بیماری را در دوران نوجوانی هم دارد.

وی با بیان اینکه لکنت به شکل های مختلف می تواند باشد، افزود: می تواند تکرار کلمات باشد. در ابتدای کلمه یا با حالت فشاری و تشنجی که در عضلات اتفاق می افتد، در حین گفتار و یا سکون در لحظه گفتار باشد.

خسروتاش اظهارداشت: برای درمان لکنت غیر از آرامش در خانه در خانواده نیاز است به پیش زمینه های عاطفی و روحی کودک توجه شود و با استفاده و کمک از مشاور، روانشناس یا روانپزشک، درمان های مشخصی که در این زمینه وجود دارد، صورت گیرد.