امیر قلعه‌نوعی در گفتگویی با رادیو تهران گفته است:

*یک سئوال دارم. مگر اسم کشور ما ایران نیست؟ ایران اسم مرد است یا زن؟ ایران، اسم زن است. چرا در کشوری که نامش زنانه است، بانوان نمی توانند به استادیوم بروند؟ چرا بانوان سوریه می توانند به ورزشگاه بیایند ولی بانوان ما نمی توانند؟ قبول دارم باید شرایط و فرهنگ را درست کنیم تا مثل فرهنگ فضای مجازی نشود و بانوان بتوانند به استادیوم بیایند. چه اشکالی دارد؟ بانوان به گردن ما حق دارند. جایی که رأی می خواهیم، بانوان هستند. مگر در جنگ شهید زن و مجروح زن نداشتیم؟

*من نه اصلاح طلبم نه اصولگرا. من ایران را دوست دارم. هرچند آخرش هم اتفاقی نمی افتد یکبار اصولگرا رأی می آورد، یکبار اصلاح طلب. ما کار مشارکتی بلد نیستیم. وقتی این گروه می رود و آن گروه می آید آدم ها و نیروهای خودشان را می آورند و هزینه ای که یک جامعه برای مدیرش داده است هدر می رود.