نصف جهان: کار کرانچار در بحث خداحافظی با باشگاه سپاهان فوق العاده بود.قطع همکاری باشگاه سپاهان با زلاتکو کرانچار می‌توانست هزینه‌های هنگفتی برای این باشگاه در پی داشته باشد. به گفته مسعود تابش سرپرست این باشگاه، کرانچار می‌توانست طبق قراردادش تمام مبلغ 4 میلیاردی را که برای 2 فصل با سپاهان به توافق رسیده بود، به شکلی کاملا قانونی از این باشگاه دریافت کند و جدا شود اما او در حرکتی جالب توجه، از مسئولان باشگاه سپاهان خواسته تا تنها دستمزد 20 هفته حضورش در این باشگاه را به او پرداخت و قراردادش را فسخ کنند. او پیش از این هم در همکاری‌های قبلی خود با دو باشگاه پرسپولیس و سپاهان، با وجود قطع همکاری در میانه‌های فصل، بدون دردسر از این دو باشگاه جدا شده و مشکلی برای آنها به وجود نیاورده بود. او در جدا شدن از سپاهان، با علم به اینکه انتظارات مدیران و هواداران باشگاه را برآورده نکرده، جنتلمن بودن خود را ثابت کرد و از دریافت همه حق و حقوق قانونی خود چشم‌پوشی کرد تا نشان بدهد که جنتلمن بودن هیچ منافاتی با حرفه‌ای‌گری ندارد. 

مقایسه رفتار او در چنین شرایطی، با چند مربی و بازیکن خارجی و داخلی دیگر در فوتبال ایران تفاوت‌های این مربی قابل احترام را با آنها نشان می‌دهد و در یکی دو روز اخیر همه رسانه ها از رفتار او تمجید کرده اند.از بحث حق و حقوق و قرارداد رلاتکو که بگذریم یکی از رسانه ها،هم به خاطر این اخلاقیانت و هم به خاطر کیفیت های فنی بالا که البته امسال برای سپاهان با بدشانسی محض با نتیجه گیری همراه نبود کرانچار را با سایر مردان دیار یوگسلاوی سابق مقایسه کرده است. حق با این همکاران مان و سایر کسانی است که چنین قضاوتی دارند.فوتبال ایران خاطرات زیبایی از فوتبال یوگوسلاوی دارد. در فوتبال ما مردان خوش‌نامی چون رایکوف، پابلوکوویچ، ایویچ، بلاژویچ، ایوانکوویچ و کرانچار وجود داشته‌اند. هر کدام از این مردان خصوصیات بارزی از فرهنگی مبتنی بر کار و تلاش و بی‌گمان صداقت که رکن اول آن بوده را داشته‌اند. خیلی از این مربیان چون رایکوف و پابلوکوویچ فرصت دوباره‌ای را پس از شروع ناموفق خود دریافت کردند و فوتبال ما را صاحب موقعیت‌های مناسبی کردند و مردانی چون ایویچ و بلاژویچ را از دست دادیم اما هیچ‌گاه فرصت دو باره‌ای به آنها نتوانستیم بدهیم و بی‌گمان حسرت خوردیم و برخی هم چون برانکو ایوانکوویچ با فرصت‌هایی که به او دادیم هم در رده ملی و هم باشگاهی از آن بی‌نهایت بهره بردیم.زلاتکو کرانچار هم از دسته این گونه مربیان است. او وقتی به پرسپولیس آمد فرصت کار نیافت و توپخانه زردنامه‌ها و شایعات آن‌قدر درباره‌اش شکر افشانی می‌کردند که زود رفتنی شد؛ نظیر آنچه امروز در مورد شایعه تشویق طارمی برای حضور در قطر توسط کی روش و عدم قرارداد با استقلال به خاطر داشتن تتو در مورد دژاگه می‌گویند. و این گونه بود که او تنها بعد از ۶ ماه فعالیت از فوتبال ما جدا شد اما در سال ۹۰ به ایران و با تیم سپاهان بازگشت و دو بار پیاپی این تیم را قهرمان فوتبال ایران کرد.

زلاتکو کرانچار در سپاهان امسال موفق نبود. او مردی است که گفته می‌شود در مورد یارگیری با او همکاری لازم نشد و به علت همین ضعف روزهای تاریک سپاهان را تجربه کرد. او چون پیشینیان حرفه‌ای خود وداع منطقی و همراه با عدل و انصاف حتی در دریافت مطالباتش داشت. زلاتکو کرانچار مربی کوچکی نیست. او نتوانست در بازگشت در سپاهان موفق باشد همان گونه که بسیاری از مربیان برجسته نمی‌توانند موفق باشند چون مورینیو در سال آخری که در چلسی بود یا آنجلوتی در بایرن مونیخ و....اما شایعه شده که او هم یکی از کاندیداهای مورد نظر برای تصدی پست سرمربی‌گری تیم امید ایران است. سال‌ها است که فوتبال ما در رده امید و جوانان و نوجوانان مربیان زحمتکش اندک چون عباس چمنیان و بسیاری از مربیان فاقد صلاحیت چون پیروانی داشته. اما نقطه مشترک در نزد همه مربیان این رده سنی ما عدم تجربه در رخدادهای بزرگ است. کرانچار دارای سابقه سرمربی‌گری تیم‌های کرواسی و مونته‌نگرو بی‌گمان صاحب تجربه بسیاری خوبی در رده ملی است. او فوتبال ایران را هم می‌شناسد و امیدواریم که فوتبال ما کرانچار را چون ایویچ و بلاژویچ آسان از دست ندهد. چه بسا اگر موج تهمت ها به او در دوره قبلی نبود و کاندیداتوری او برای تیم ملی امید محقق می شد ما بالاخره پس از مدت ها رنگ المپیک را دیده بودیم. آن روزها تهمت های خنده دار در مورد کرانچار بالا گرفت و حبیب کاشانی مدیر وقت تیم ملی امید مرعوب و تسلیم فشارهای حراست وزارت ورزش شد.‌قبل از همه باید ابراز تاسف کنم از قطع همکاری کرانچار با سپاهان. وبالاخره در پایان با الهام از توئیت یکی از همکاران ورزشی نویس این گزارش را به پایان می رسانیم:باور‌کنید در تمام طول لیگ تا همین‌جا، تقریبا هر وقت بازی سپاهان را تماشا کردم لذت بردم. تیم هجومی و باطراوتی که به‌خصوص دیدن بازی‌هایش در استادیوم خوشگل و شیک نقش‌جهان کلی می‌چسبید. هرچند که کرانچار در نتیجه‌گیری خودش را هم ناامید کرده بود. اما حالا باید منتظر باشیم یک مربی نام‌آشنا دوباره بیاید، 4تا نتیجه معمولی و چه بسا بهتر از کرانچار بگیرد اما بازی‌هایش دیدن نداشته باشد...

حق با این همکارمان است، سپاهانی ها آنقدر در نتیجه گیری بد و در موقعیت سوزی خوب عمل کردند! که کرانچار با سابقه سرمربیگری در جام جهانی و جام ملت های اروپا محبور به رفتن شد. راستی! می دانید در تنها دوره ای که تیم ملی کرواسی به طور مستقیم به جام جهانی صعود کرده و دست به دامان پلی آف نبوده در دوره سرمربیگری کرانچار بوده؟ آنهم در جام جهانی 2006 آلمان، نمی توانیم فراموشت کنیم آقای زلاتکو!