نصف جهان: رضا رشیدپور، آخرین مجری گفتگوی مستقیم رئیس‌جمهور با مردم دیروز در یادداشت اینستاگرامی خود نوشت:

فضای گفتگوی رودررو با رئیس جمهور با کنفرانس رسانه ای متفاوت است. این را می دانم. اما همین چند وقت پیش «برخی» از اهالی رسانه گزنده‎ترین نقدهایشان به من این بود که چون رشیدپور متخصص نیست و روزنامه نگار نیست و ... پرسش‎های بسیار سطحی و زرد از رئیس جمهور پرسید و نتوانست درد جامعه را مطرح کند. مثلاً چرا رئیس جمهور را به چالش نکشیدی/ چرا نگفتی که شعار ندهد/ چرا نگفتی که وزرا بی برنامه و ناتوان هستند/ چرا پاسخ‎ها را می پذیرفتی/ چرا نگفتی که اقتصاد در حال انفجار است / چرا از بازداشتی‎ها نپرسیدی/ چرا نگفتی که ما را با برجام مشغول نکند/ چرا نگفتی که مردم خسته شده‎اند/ چرا از دزدی های میلیاردی نپرسیدی/ چرا پرسش‎هایت متفاوت نبود/ چرا وقت را هدر دادی.

شما ده‎ها نفر بودید و من یک نفر. شما متخصص بودید و من بی سواد. شما بیش از دو ساعت وقت داشتید و من کمتر از یک ساعت. شما در وضعیت سفید امنیتی کشور مقابل رئیس جمهور بودید و من در اوج وضعیت قرمز.

جسارت می کنم و چون لبخند می زنید می پرسم که چرا یک نفر از شما توقعاتی که بخاطرش چندین روز من و خانواده ام را زیر شدیدترین فشارهای روانی و شخصیتی گذاشتید، مطرح نکردید؟ پرسش‎های همه شما چه تفاوتی با پرسش‎های من داشت؟

از من خرده گرفتید که شجاعت کافی برای طرح پرسش نداشتم و جسورانه ترین پرسش دیروزتان این بود که آیا رئیس جمهور صدای اعتراض مردم را شنیده است؟ لابد توقع داشتید که بفرمایند خیر، صدای موسیقی بلند بود نشنیدم!

نقد کردید که من تخصص کافی برای طرح پرسش کارشناسی از ایشان را نداشتم و خودتان دلیل عدم افزایش حقوق استادان یک مجموعه «غیر دولتی» را از رئیس «دولت» پرسیدید.

البته اعتراف می کنم که هرگز به فکر من نرسیده بود که رمز پیشرفت کشور را از رئیس جمهور بپرسم. من جای آقای روحانی بودم می گفتم چهار تا یک! دنیا کوچیکه. خیلی زود به هم می‌رسیم.