نصف جهان: آیا کودک شش ساله سرطانی که به او تزریق اشتباه شد، بخاطر قصور پزشکی دست هایش قطع می شود؟

به گزارش روزنامه وقایع اتفاقیه، «علیرضا» شش ساله که برای درمان سرطان خونش حدود سه ماه پیش در بیمارستان علی‌اصغر(ع) تهران بستری شد، حال نه‌تنها بیماریش درمان نشده که پزشکان گفته‌اند برای ادامه درمانش باید دستان کوچک علیرضا قطع شود.

کمتر از یک ماه پیش ماجرای ناخوشایندی برای سید علیرضا شش ساله در بیمارستان علی‌اصغر(ع) تهران اتفاق افتاد. پسرک برای درمان سرطان خونش از اواسط آبان ماه در این بیمارستان بستری شد تا تحت درمان کموتراپی و شیمی‌درمانی قرار گیرد، اما در جریان تزریق داروی شیمی‌درمانی، رگ‌هایش دچار پارگی شده و داروی شیمی‌درمانی به زیر پوست پسرک نفوذ می‌کند و سیاهی مختصری را در آن منطقه ایجاد می‌کند. به گفته پدر علیرضا، ابتدا سیاهی تنها به اندازه یک سکه بود اما با وجود اینکه این کودک در بیمارستان و تحت مراقبت بود، به این زخم اعتنایی نشد؛ غافل از اینکه بیماری که تحت شیمی‌ درمانی است چنان سیستم ایمنی بدنش ضعیف می‌شود که یک زخم کوچک می‌تواند به زخمی عمیق و کاری بدل شود. همینطور هم شد و عفونت آنچنان پشت دست علیرضا را فرا گرفت که پزشکان مجبور به برداشتن زخم شدند.

آخرین اطلاعات از خانواده علیرضا از بیمارستان علی‌اصغر(ع) تهران اما هنوز هم خوشایند نیست. پدرش می‌گوید: «علیرضا چنان درگیر عفونت دست شده که با وجود تزریق سه نوبت آنتی‌بیوتیک قوی ضدقارچ در روز باز هم نیاز به قطع دست است.»

خشم و ناراحتی در صدای پدر علیرضا موج می‌زند: «می‌گویند اگر جان بچه‌ات را می‌خواهی باید دستش را قطع کنیم. چرا؟ چون عفونت و شیمی ‌درمانی با هم جمع نمی‌شود، باید ماجرای دستش حل شود که بعد بتوانیم شیمی ‌درمانی را آغاز کنیم. آخر به چه زبانی بگویم این سهل ‌انگاری بیمارستان بود که ما را به این وضع کشاند.»

او در یک ماه گذشته پزشکان زیادی را ملاقات کرد تا شاید بتواند بدون قطع دست علیرضا مشکل عفونت دست را حل کند. اما حالا همه متفق‌القول می‌گویند تنها چاره، قطع دست کودک شش ساله است تا ادامه شیمی‌درمانی امکانپذیر شود. پدر علیرضا می‌گوید: «به پزشک می‌گویم اگر دست هایش قطع شود، سرطان پسرم خوب می‌شود، می‌گوید نمی‌داند. من هم نمی‌دانم در دو راهی خطیری قرار گرفته‌ام که به علت قصور پزشکی است و هیچ چیز جز این نیست، چه تصمیمی می‌توانم بگیرم. چگونه به قطع دست‌های پسرک بیمارم رضایت دهم.»

او برای شکایت از قصور بیمارستان درباره پسرش، وکیلی گرفته تا دراین‌باره اقدامات لازم را انجام دهد اما می‌گوید: «با وجود اینکه خطا از سوی بیمارستان رخ داده است اما متأسفانه هیچکس خودش را مسئول نمی‌داند که نهایت تلاش را برای حفظ دست‌های کوچک فرزندم انجام دهد.»