این روزها خیلی‌ها از وضعیت اکران فیلم‌ها ناراضی هستند و هرکدامشان هم دلیلی برای این آشفتگی می‌آورند. دلایلی که یحتمل هرکدام سند و مدرکی دارد و احتمالا جواب و واکنشی. بعضی معتقدند وضعیت قوانین اکران فیلم‌ها این روزها تا جایی رفته که هر فیلمی می‌تواند با داشتن بعضی شرایط با فیلم دیگری جابه‌جا شود یا زمانش را بسته به قدرت و توان لابی‌گری با زمان فیلم دیگری تاخت بزند.

یک فیلم می‌تواند در صورت حمایت مافیای پخش و اکران مدت‌زمان طولانی‌تری را در اکران بماند و از این دست اتفاقات عجیب تا دلت بخواهد امکان وقوع دارد. بعضی دیگر می‌گویند فیلم‌هایی که به هر نوع به مافیای پخش و اکران وابسته نباشند بی‌حرف و حدیث، از همان ابتدا باید فاتحه شان را خواند و هیچ امیدی به فروششان نیست. از آن‌طرف اگر فیلمی بسازی و فیلمت چه در مرحله تهیه و چه در مرحله پخش یا اکران نخش متصل به یکی از مافیاهای محترم پخش و اکران باشد خودت را بیمه کرده‌ای و یحتمل تا چند فیلم دیگر هم از بغل همین فیلم می‌توانی بسازی. حالا مافیاهای محترم پخش و اکران کدام بزرگواران هستند هم از آن موضوعاتی است که اگر جرات داری مطرحش کن. اول همه می‌افتند به گفتن کی بود کی بود/ و مگر می‌شود و..اصلا مگر سینمای کوچک ما هم مافیا دارد و...آقا بس کنید این حرف‌ها را و ...بعد هم اصلا به فرض که قانعشان کردی این حرف و استدلال درست است، عمرا اگر بتوانی حتی به ضرب و زور شکنجه هم از دهان آنها نام یکی از مافیاهای محترم را ( که همه می‌شناسند) بیرون بکشی...راه ندارد. البته شاید هم حق داشته باشند. از جانشان که سیر نشده‌اند. کافیست یک کارگردان - حتی یکی از آنها که فیلمش در اکران سوخته است - نام یکی از بزرگواران مافیا را ببرد، دیگر هم خودش و هم بقیه می‌دانند که این جناب کارگردان عاقبت خود و سه نسل بعد از خودش را (اگر بخواهند وارد سینما شوند) تباه کرده است و بلایی سرش می‌آورند که التماس کند اجازه دهند جلوی سینما سیگار بفروشد./محمدرضا پارسا