محققان دانشگاه مالک اشتر با توسعه فناوری‌هایی چون فرستنده‌، گیرنده و سامانه‌های کنترل، موفق به ساخت سامانه‌های‌ موقعیت‌یاب زمین پایه شدند که به گفته آنها این سامانه می‌تواند جایگزین سیستم GPS شود.

احیا یاوری از محققان این طرح در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، در این باره اظهار کرد: سیستم‌های موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی از نیازهای دیرین بشری و یکی از ارکان جوامع اطلاعاتی آینده به شمار می‌رود.

وی ادامه داد: از این رو برای پاسخگویی به این نیاز سامانه‌های مختلفی از جمله سامانه‌های زمین پایه نظیر OMEGA و Loran-C و سامانه‌های فضاپایه مانند GILANSS، GPSو IRNSS Beidou توسعه داده شده است.

یاوری، با اشاره به توسعه این نوع سیستم‌ها در دنیا، خاطر نشان کرد: سامانه موقعیت‌یاب Loran-C و نسخه بهبود یافته آن به نام eLoran امروزه به عنوان سامانه‌های محلی در بسیاری از کشورهای جهان تعبیه شده است و به کاربران محلی خدمات ارائه می‌دهد.

این محقق با اشاره به مطالعات انجام شده در این زمینه در دانشگاه مالک اشتر، خاطر نشان کرد: طرح "سامانه موقعیت‌یاب زمین پایه" (LPS) به منظور بومی‌سازی فناوری و ایجاد یک سامانه موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی ملی برای ایران تدوین شده است.

به گفته وی، این طرح سیستم موقعیت‌یابی، ناوبری و زمان‌سنجی است که می‌تواند به عنوان جایگزینی برای GPS مطرح شود.

یاوری، عدم وابستگی به سامانه‌های GPS غیر بومی را از اهداف این طرح عنوان کرد و یادآور شد: در اجرای این طرح در صدد هستیم که به طور کامل وابستگی به سیستم‌های GPS رفع شود و بتوانیم خدمات مورد نیاز کشور را در این زمینه با سیستم مکان‌یابی بومی و داخلی مرتفع کنیم.

وی با اشاره به تفاوت سامانه‌های موقعیت‌یاب داخلی با نمونه‌های خارجی، اظهار کرد: فرق آن در این است که فرستنده‌های GPS بومی در داخل کشور قرار دارند.

یاوری با تاکید بر اینکه سامانه موقعیت‌یاب طراحی‌شده، "زمین پایه است"، توضیح داد: در این نوع سامانه‌ها به جای آنکه فرستنده‌ها در فضا باشند، بر روی زمین قرار دارند از این رو به آنها سامانه‌های "زمین‌پایه" می‌گویند.

این محقق به بیان مزایای سیستم‌های بومی پرداخت و گفت: سامانه موقعیت‌یاب بومی زمین پایه در برابر اختلالات و شرایط جوی بسیار مقاوم است؛ از این رو در هر شرایطی قادر به ارائه سرویس‌های مطمئنی است.

به گفته وی، هر چند نمونه خارجی سامانه‌های GPS دقت بالاتری دارند، ولی آسیب پذیرتر هستند و در برابر اختلالات قادر به ارائه سرویس نیستند، به گونه‌ای در شرایط خاص آب و هوایی و مناطق کوهستانی و شهری ممکن است نتوان سرویس‌های لازم را دریافت کرد.

یاوری با بیان اینکه در این پروژه تمامی فناوری‌های لازم مانند فرستنده‌، گیرنده، سامانه‌های کنترل، سامانه‌های شبیه سازی و طراحی توسعه داده شده است، اضافه کرد: در این پژوهش موفق به ساخت فرستنده‌ رادیویی با دو نوع فناوری، سوئیچینگ 15 کیلوواتی و یک مگاواتی،‌ نیم موج با ماژول پایه 400 آمپری قابل موازی‌سازی برای ساخت فرستنده‌ها تا 4 مگاوات شدیم.

وی پژوهش و ساخت گیرنده‌های آنتن گیرنده، شبیه‌سازی سیگنال eLoran، نرم افزاری همزمان‌سازی و کنترل سامانه و سامانه کنترل فرستنده برای کنترل تا HCG 64 را از دیگر دستاوردهای این طرح نام برد.

محقق این طرح با بیان اینکه سیستم‌ها و فناوری‌های این سامانه طراحی و تکمیل شده است، اظهار کرد: در مرحله بعد این سامانه‌ها در چند نقطه از کشور نصب خواهد شد.

یاوری، کاربرد این سامانه را در حیطه‌هایی چون مخابرات، نیرو، راه و ترابری و نظامی دانست و ادامه داد: این سامانه‌ها جزو زیر ساخت‌هایی است که در امنیت ملی اثر دارد؛ چراکه به مرور همه کشورها به سرویس‌های مکان‌یابی و موقعیت‌یابی وابسته می‌شوند؛ از این رو هر کشوری به سامانه‌های موقعیت‌یابی بومی مجهز خواهد شد.