فرشته طائرپور، تهیه‌کننده فیلم خاله قورباغه با انتشار یادداشتی به اکران نشدن این فیلم اعتراض کرد.

به گزارش ایلنا، متن یادداشت فرشته طائرپور به شرح زیر است:

یا حفیظ و یا امین

چهل مویز و یک قلندر

به زودی همه می‌بینیم که سرانجام از میان شانزده فیلم داوطلب اکران نوروزی، کدام فیلم‌ها –با تناسب و بی‌تناسب- به این موقعیت دست پیدا خواهند کرد،

به زودی همه می‌بینیم که هر فیلم، چه تعداد سینما در تهران و شهرستان‌ها در اختیار خواهد داشت،

به زودی همه می‌بینیم که کدام فیلم یا فیلم‌ها، با تکیه بر حمایت‌های بالادستی، علاوه بر سالن‌های سر گروه و گروهی که پخش‌کننده برایش فراهم می‌کند از امکانات ویژه، گسترده و تعیین‌کننده حوزه هنری (سازمان تبلیغات اسلامی) نیز برخوردار خواهند شد،

به زودی همه می‌بینیم که چرا سایر فیلم‌های داوطلب، از حضور در این میدان رقابت نابرابر کنار کشیدند و به اکران محدود و کم سالن آنهم در چند سئانس متغیر تن ندادند،

به زودی همه می‌بینیم که تبلیغات چشمگیر میدانی سطح شهر، از عرشه پل‌های هوایی گرفته و تا بیل بوردهای کوچک و بزرگ –بخصوص متعلق به ارگان‌های دولتی- در اختیار کدام فیلم یا فیلم‌ها قرار خواهند گرفت،

به زودی همه می‌بینیم که سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، چگونه با سخاوتی بی‌سابقه، مکرر و مکفی، به پخش آنونس‌ها و تیزرها و زیرنویس‌های تبلیغی کدام فیلم یا فیلم‌ها، آنهم در بهترین ساعات و لابلای پربیننده‌ترین برنامه‌های خود خواهد پرداخت،

به زودی همه می‌بینیم برای کدام فیلم یا فیلم‌ها، امواج گسترده پیامک‌های مخابراتی جهت تأیید و تبلیغ به راه خواهد افتاد.

...به زودی همه می‌فهمیم که اکران نوروز 97، مانند اغلب سال‌های رفته حکایت "یک مویز و چهل قلندر" خواهد بود، یا قرارست با کاربرد ضرب‌المثل "چهل مویز و یک قلندر" هم آشنا شویم.

این تلنگر، بی‌شک مشکل اکران فیلم "خاله قورباغه" را که از مدتها پیش خود را برای شاد کردن بچه‌ها در ایام عید آماده کرده بود حل نمی‌کند...اما ای کاش به صاحبان سالن‌های دولتی و مصادره‌ای، صداوسیما و دست‌اندرکاران جریان‌های تبلیغاتی، معرفت و انصاف بیشتری بدهد تا صرفا در اختیار یکی و نصفی فیلم نباشند و برای همه فیلم‌های اکران نوروزی نقشی حامیانه ایفا کنند.

فیلم "خاله قورباغه" منهم به یاری خدا بماند برای وقتی که ایام، ایام عزا و عبادت و امتحانات و... نباشد و فیلمسازان ویژه یک دل سیر از اکران بهره برده باشند... و یا شاید هم وقتی که بالاخره یک گروه سینمایی برای فیلم‌های کودک –به رسم دهه شصت- تشکیل شده باشد با سهمی اندک و غیرقابل انتقال به فیلم‌های بزرگسالان؛ ولو خیلی فاخر.

من این حروف چنان نوشتم که غیر ندانست، تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی / فرشته طائرپور- اسفند