لیگ برتر انبوهی از ورشکستگان را در خود جا داده بود. اقتصاد ضعیف و مالکان عجیب و مشکوک که اهداف‌شان از حضور در فوتبال روشن نیست و سرانجام با انبوهی از بدهی از فوتبال می‌روند و فوتبال هیچ ابزاری برای دریافت مطالباتش ندارد. سقوط نفت و مشکی‌پوشان رهایی لیگ برتر از انبوهی بدهی و بدعهدی مالی است، اتفاق خوشایندی برای اقتصاد لیگ برتر که با حضور این دو باشگاه همواره چالش‌های اقتصادی‌اش بیشتر می‌شد اما جریان ورشکستگی و بدعهدی مالی در لیگ برتر تمام شدنی نیست. تیم‌های پایین جدول به جز سپاهان که عمری با بودجه‌های بادآورده متمول است، همه غرق در بدهی‌های مالی هستند.

سپیدرود در لیگ برتر مانده اما مالکش در همین فصل توانایی اقتصادی اداره تیم از نیمه راه را هم نداشت و معلوم نیست چگونه می‌خواهد بدهی‌ها را بپردازد و فصل آینده را شروع کند. سپیدرود از همین حالا برای فصل جدید با بحران مدیریت و مالکیت مواجه است. پدیده در آستانه انحلال است. این شرکت قصد واگذاری امتیازش را دارد و معلوم نیست کدام بخش خصوصی حاضر به تیمداری زیانبار در لیگ برتر باشد. استقلال خوزستان هم در دسته بدهکاران است و جدل‌های مالکیتی هم دارد و شاید فصل بعد این تیم با مالکیتی جدید در لیگ برتر بازی کند. تراکتورسازی از جمله تیم‌های بلاتکلیف است. تماشاگران به عملکرد مالک باشگاه انتقاد دارند و نتایج تراکتورسازی هم چندان بهتر از تیم‌های در آستانه سقوط نبود.

لیگ برتر ایران با چنین تیم‌هایی اصرار به 18 تیمی بودن دارد و فدراسیون فوتبال هرگز معیارهای حضور در لیگ برتر را در نظر نمی‌گیرد. اگر به معیارهای حرفه‌ای پایبند باشیم، چه بسا لیگ برتر فارغ از نفت تهران و مشکی پوشان باید با چند تیم دیگر نیز خداحافظی کند اما فدراسیون همیشه در این زمینه مماشات می‌کند. فدراسیون حتی با همین مماشات در مساله بدهی‌های تیم‌های استقلال و پرسپولیس و دیگران، بازیکنان و مربیان را مجبور به اطلاع رسانی به ‌ای اف سی کرده اما نکته مهم‌تر این است که ‌ای اف سی از توانایی برخورد با تیم‌های حاضر در لیگ قهرمانان آسیا برخوردار است اما تیم‌های دیگری بدعهدتر از تیم‌های ایرانی حاضر در لیگ قهرمانان آسیا، در فوتبال ایران با بدعهدی روزگار می‌گذرانند و حتی می‌توانند سهمیه خود را در لیگ برتر حفظ کنند.

اما انگار نباید نگران باشیم. فوتبال ایران به این بلبشوی اقتصادی عادت دارد و همیشه می‌خواهد با همین شیوه‌های عجیب به تیمداری ادامه دهد. هیچ اتفاق خوب و هیچ دورنمای روشنی هم نیست. قرار نیست چاره‌ای برای پایان این بدعهدی‌ها و ورشکستگی مالی و این حجم از بدهی پیدا شود. قرار است ادامه دهیم!