نصف جهان: روزنامه «شرق» دیروز در یک گزارش میدانی، حال و هوای محله ای را که سعیدمرتضوی در آن پنهان شده بود و همانجا هم دستگیر شده است، منتشر کرد. بخشی از این گزارش که روایت همسایه دیواربه دیوار محل اختفای مرتضوی و يگانه شاهد عيني (در واقع شنيداري) بازداشت دادستان سابق پايتخت است را بخوانید:

پنج شب پیش بود که همسایه ما به شوهرم زنگ زد که من خانه‌ام را به یک نفر، دو‌ماهه اجاره داده‌ام. گفت یک آقا هست که پدر و مادرش هم همراهش هستند. خانواده هستند. گفت که اینها خیلی به حجاب اهمیت می‌دهند و چون حیاط خانه ما به خانه آنها دید دارد، این دیوار [اشاره به دیوار بین خانه خودشان و خانه‌ای که مرتضوی در آن بوده] را می‌خواهند سایه‌روشن کنند. بعد که دو شب شد [گذشت]، من به شوهرم گفتم اصلاً از این خانه صدای زن نمی‌شنوم. رفت و آمدشان هم همه‌اش از ساعت 2 شب به بعد است. حرف و سروصدایشان هم همه‌اش ساعت 2 و 3 شب به بعد است. من احساس کردم دو نفر بودند؛ ولی می‌آمدند و می‌رفتند. پریشب بود که به شوهرم گفتم من توی این‌ خانه اصلاً هیچ‌ صدای تلويزیون ایرانی نمی‌شنوم. فقط دارند اخبار بیگانه گوش می‌دهند. چون یک دیوار بیشتر بین ما نیست. من گفتم اینها چطور حزب‌اللهی‌اند که فقط اخبار بیگانه گوش می‌دهند؟! دیروز صبح ساعت 9و15دقیقه صبح بود که صدای همهمه شنیدم. [در خانه مرتضوی] را با کلید باز کردند. هیچکسی از دیوار بالا نرفت که بخواهد در حیاط بپرد. در را باز کردند و رفتند تو و هِی درِ جلو را می‌زدند و می‌گفتند: «در را باز کن.آقا سعید ما می‌دانیم شما تویی». یک ربع تمام صدایش زدند. بعد گفت: «آقا سعید اگر در را باز نکنی، ما مجبوریم در را بشکنیم و بیاییم تو». این را که گفتند در را باز کرد. در كه باز شد، یک ربعی با هم جروبحث کردند. می‌گفتند ما حکم داریم و اینها... که [نهایتاً] این آقاهه [مرتضوی] حکم را پاره کرد. من قشنگ صدایش را شنیدم. بعد [مأمور دستگيري] گفت: «برای من حکم پاره می‌کنی؟!». این را که گفت، صدای یک خانمی را شنیدم که گفت: «آقا توروخدا نبریدش». این خانم این چند روز را در خانه بود، اما صدایش درنمی‌آمد...دست‌‌وپایش را گرفتند و بردنش. فکر کنم دستش را زنجیر کردند و بردنش.خیلی سروصدا می‌کرد، ولی چنددقیقه‌ای هم ساکت شد. من احساس کردم که مثلاً می‌گوید می‌خواهم به کسی زنگ بزنم یا اینکه داشت زنگ می‌زد، ولی کسی جوابش را نمی‌داد. سه چهار دقیقه‌ای همه ساکت بودند داخل خانه. حالا منتظر کسی بودند، داشتند به کسی زنگ می‌زدند، نمی‌دانم...