نصف جهان: هيچ‌وقت با فوتبال شوخي نکنيد، چون طوري تنبيه مي‌شويد که تا آخر عمر فراموش نمي‌کنيد. مثال ريز و درشت هم از همه جاي دنيا زياد است.

درست از همان لحظه‌اي که سرمربي الجزيره در نشست خبري قبل از مسابقه به طعنه گفت کاپيتان پرسپوليس «سوپرمن» نيست، معلوم بود که اين بازي بازي جلال حسيني خواهد بود. آخرش هم اين خود کاپيتان بود که مهمترين گل فصل پرسپوليس را در مهمترين دقيقه بازي به‌ثمر رساند. طعنه‌آميز است که جلال اين فصل هيچ گلي براي پرسپوليس نزده بود. بعد از گلي که او فصل گذشته در چنين دقايقي روي همين دروازه به استقلال زد، حسيني بيشتر از يکسال در کارهاي تهاجمي ناموفق بود، اما اين بغض يکساله دقيقاً در لحظه‌اي شکست که بايد مي‌شکست؛ درست جايي که «دادستاني فوتبال» يکي ديگر از شعبده‌هاي نابش را به رخ کشيد و نشان داد چه قواعد استثنايي تغييرناپذيري دارد. اين فوتبال است؛ يک آموزگار بي‌رحم که اشتباه شاگردان موسپيدکرده‌اش را هم بي‌جواب باقي نمي‌گذارد. يکي مثل «تن‌کاته» 40سال است در فضاي فوتبال نفس مي‌کشد، اما حتي او هم وقتي در يک تله هيجاني گرفتار مي‌شود و يک جمله نامربوط به زبان مي‌آورد، به 24ساعت نمي‌کشد که به سختي تاوانش را مي‌دهد.

هيچ‌وقت با فوتبال شوخي نکنيد، چون طوري تنبيه مي‌شويد که تا آخر عمر فراموش نمي‌کنيد. مثال ريز و درشت هم از همه جاي دنيا زياد است؛ از پرويز مظلومي که رقص کنار زمينش در دربي در 10 دقيقه زير رگبار «ايمون زايد» به کاريکاتوري هجوآلود بدل شد و در تاريخ ماند تا فرشاد احمدزاده که پيش از هفته آخر ليگ پانزدهم با غرور خاصي گفت تيمش دهگل به راه‌آهن مي‌زند، اما آخرش پرسپوليس قهرماني را به دليل گل‌شماري از دست داد و شانه بازيکنان همين راه‌آهن به پناهگاه هق‌هق فرشاد و رفقا تبديل شد.

سه سال پيش درست در چنين روزهايي، در ميانه‌هاي ارديبهشت بايرن‌مونيخ براي رسيدن به فينال ليگ قهرمانان بايد از سد بارسلونا مي‌گذشت. قبل از آن بازي «مانوئل نوير» در يک سهل‌انگاري تاريخي گفت: «امشب به «مسي» نشان مي‌دهم رئيس کيست»، مسي هم نامردي نکرد و دو گل زد که يکي از آنها آن ضربه چيپ دلربا با پاي غيرتخصصي بود؛ همان که «بواتنگ» را به سوژه جذاب کارتونيست‌ها و فتوشاپکاران کل دنيا تبديل کرد. «چوي کانگ هي» را يادتان مي‌آيد؟ همان سرمربي بي‌ادب کره‌جنوبي که قبل از آخرين بازي مقدماتي جام‌جهاني در دوره قبلي، خوشي زد زير دلش و بيخود و بي‌جهت گفت: «از ايران بدم مي‌آيد، ترجيح مي‌دهم ازبکستان به‌جاي آنها صعود کند.» در اولسان اما رضا قوچان‌نژاد مثل تير غيب دررفت و اشک چوي را درآورد. نيم‌ساعت بعد بازيکنان ما داشتند با پرچم ملي دور زمين مي‌دويدند، اما کره‌اي‌ها وسط ميدان راديو به‌دست در هراس از آن بودند که در سيرک تاشکند، ازبکستان يک گل ديگر به قطر بزند و خودشان حذف شوند. اين فوتبال است؛ جايي که بعد از باخت استقلال در دربي رفت وريا غفوري اشک مي‌ريزد و در دربي برگشت خود او تک‌گل مسابقه را مي‌زند.