همراهی همه جانبه اماراتیها با ایالات محتده سبب شده است تا کاهش روابط تجاری با این کشور، ضروریتر از پیش شود.
از زمان قدرت گرفتن محمد بن سلمان در عربستان سعودی، نزدیکی او با محمد بن زاید، ولیعهد امارات متحده عربی، باعث شده است تا این دو کشور بیش از پیش راه مقابله با ایران را در پیش بگیرند. در این میان، موضع تند دولت دونالد ترامپ علیه ایران به ابزاری برای این دو کشور تبدیل شده است تا سیاستهای خود را با سرعت بیشتری پیش ببرند.
هرچند ایران روابط تجاری محدودی با عربستان سعودی دارد و از این رو نمیتوان انتظار داشت روابط سیاسی آنها تحت تاثیر مسائل تجاری باشد، اما اماراتیها یکی از شریکان اصلی تجاری ایران در سالهای اخیر بوده اند و این تجارت کاملا یک طرفه، منافع فراوانی را نصیب این امیرنشین کرده است.
آمارهای تجاری سال ۲۰۱۶ به ما میگویند که بیشترین واردات کشور به ارزش نزدیک به ۱۶ میلیارد دلار از مقصد امارات صورت گرفته است- بیش از دو برابر واردات از چین. برای درک بهتر این رقم باید بدانیم که ۱۶ میلیارد دلار معادل ۲۷.۶ درصد کل واردات ایران و ۱۴.۵ درصد کل صادرات امارات در دوره مزبور بوده است. با در نظر گرفتن این که تولید ناخالص داخلی این کشور حاشیه خلیج فارس در سال ۲۰۱۶ نزدیک به ۳۴۸.۷ میلیارد دلار بوده است، میتوان گفت: با قطع فرضی روابط دو کشور در این سال، اقتصاد امارات ۴.۶ درصد کوچکتر میشد.
نقش بی بدیل ایران در اقتصاد امارات در حالی است که صادرات ما به این کشور در همان سال تنها ۸۲۹ میلیون دلار بوده است تا آنها هشتمین مقصد کالاهای ایرانی باشند. در بیان مقایسه میتوان گفت به ازای هر ۲۰ دلاری که به جیب شیوخ امارات سرازیر کرده ایم، تنها ۱ دلار به داخل کشور بازگشته است.
آنچه مهم است این است که اساسا امارات متحده عربی به عنوان یک کشور صنعتی یا حتی کشاورزی شناخته نمیشود، بلکه تمرکز آن بر حوزه خدمات، به ویژه خدمات مالی و گردشگری، است.
دوشیده شدن ایران توسط امارات در شرایطی صورت میگیرد که این کشور حتی در دشمنی پا را فراتر از سعودیها گذشته است و در همین ماه گذشته به تبعیت از ایالات متحده اعلام کرد که ۹ فرد و شرکت ایرانی را در فهرست تحریمهای خود قرار میدهد و حتی گفته میشود بخشی از افزایش بی سابقه قیمت دلار در ماههای اخیر، به جنگ ارزی اماراتیها با ایران باز میگردد.
اگرچه بسیاری از کارشناسان و نظریه پردازان روابط بین الملل بر این باورند که گسترش روابط تجاری میان ملتها باعث میشود تا احتمالا جنگ و درگیری میان آنها کاهش پیدا کند، اما روابط یک جانبه تجاری ایران و امارات عملا به یک وابستگی تبدیل شده است و آنها نه تنها از منافع اقتصادی تجاری با ایران بهره میبرند، بلکه به نوعی این ثروت کسب شده را خرج دشمنی با کشورمان میکنند.
در این شرایط عقل سلیم حکم میکند پیش از آن که دشمن گره طناب را بر گردنمان محکمتر کند، آن را باز کرده و یا برای خلاصی از آن تدبیری اندیشیده شود.
برخی گزارشها گویای آنند که این تغییر رویکرد از زمستان گذشته و با تصمیم بانک مرکزی آغاز شده است. عدنان موسی پور، رئیس اتاق بازرگانی ایران و قطر، اسفندماه در گفتگو با «فایننشال تریبون» تصریح کرده بود که دو کشور عمان و قطر برای تسهیل روابط تجاری ایران از پتانسیل خوبی برخوردار هستد.
مساله جایگزینی قطر ماه گذشته هم از سوی یک مقام بانک مرکزی در گفتگو با خبرگزاری فارس مطرح شد و حتی گفته شد چند بانک ایرانی نزد بانک ملی قطر حساب گشوده اند تا گامهای نخست برداشته شود.
البته همانطور که میثم رادپور، کارشناس مسائل اقتصادی، در گفتگو با شرق تاکید میکند، نباید فراموش کنیم که این حرکت نمیتواند بهسرعت انجام شود، چون مدتهاست دوبی هاب ارزی کشور است و بخش مهمی از نقلوانتقالات ارز ما از دوبی انجام میشود و روابط بین فعالان اقتصادی و صرافها و دیگر بازیگران بازار در آنجا شکل گرفته و اعتبار و اطمینان و اعتماد لازم برای همکاری اقتصادی وجود دارد، اما حالا این اعتمادها و همکاریها و آشناییها باید در قطر از نو شکل بگیرد.
بازگشت به ابتدای صفحه
ارسال به دوستان
پیشنهاد سردبیر
ارسال نظر
ایمیل مستقیم: info@nesfejahan.net شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰