میهمانی‌های صبحانه دونفره ضرغامی معروف است؛ اما این‌بار میهمانی سه‌نفره شده است.

ضرغامی میزبان دو رفیق قدیمی شده است؛ محمدرضا رحیمی، معاون نخست احمدی‌نژاد و رئیس سابق دیوان محاسبات که به اتهام فساد مالی به پرداخت پنج‌‌ میلیارد و ۷۹۱ ‌میلیون تومان به بیت‌المال و تحمل پنج سال و ۹۱ روز حبس محکوم شده بود. او بعد از گذراندن یک‌سوم دوران محکومیتش، با درخواست آزادی مشروط، مدتی است از بند رها شده و میهمان دوم نیز محمدرضا باهنر، نایب‌رئیس سابق مجلس و دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری است که بارها از رحیمی حمایت و به رفاقت قدیمی‌شان افتخار کرده است. باهنر پیش از این در گفت‌وگویی با روزنامه جام‌جم گفته بود: «من حالا نمی‌خواهم خیلی درباره خود آقای رحیمی صحبت کنم. دوستی من با ایشان، دوستی دیرینه‌ای است و این جمله را هم می‌توانم بگویم که از وقتی معاون‌ اول در قانون اساسی مطرح شد، ضمن احترام کامل به جناب آقای دکتر حبیبی که خداوند ان‌شاءالله سلامتشان بدارد و عمرشان را طولانی کند و همچنین آقای دکتر عارف و آقای دکتر داوودی که خوب کار کردند، من احساس می‌کنم اجرایی‌ترین آنها آقای رحیمی است. او اجرا را بلد است و کار‌ها را پیگیری و تنظیم می‌کند؛ در عین‌ حال یک‌سری انتقادات عمومی نیز به دولت داریم که در بعضی جاهای آن هم آقای رحیمی شریک است؛ البته این بحث جداگانه‌ای است». او درباره دیدار اخیر خود با رحیمی نیز به باشگاه خبرنگاران گفته است: «ما از این دیدارها زیاد داریم، بنده از گذشته با آقایان ضرغامی و رحیمی دوست بوده و رفت‌وآمد دارم و آقای رحیمی اگرچه اشتباهاتی داشته اما معتقدم مرتکب عمل مجرمانه‌ای نشده است».

پای باهنر در میان بود یا نبود؟

همان زمان که نام رحیمی در ماجرای پرونده بیمه ایران و پرداخت پول به نمایندگان مطرح شد، روزنامه ایران در گزارشی پای باهنر را هم به میان کشید. روزنامه دولت در گزارشی مدعی شده بود: «جابر. الف، از متهمان پرونده بیمه ایران، در آستانه انتخابات مجلس هشتم، به ادعای خود، برای کمک به نامزدهای اصولگرا که در خط ولایت قرار دارند، تلاش می‌کند مبالغی را به رئیس وقت دیوان محاسبات که از فعالان سیاسی جریان اصولگرایی بوده و در دوره‌های گذشته انتخابات نیز در ستادها فعالیت چشمگیری داشته، کمک کند. رئیس دیوان محاسبات مجلس هفتم به‌ دلیل حساسیت جایگاه و مسئولیت خویش، از دریافت این کمک‌ها برای نامزدهای اصولگرای انتخابات مجلس هشتم خودداری و «جابر. الف» را به محمدرضا باهنر که از چهره‌های اصلی فعال در انتخابات بود، ارجاع می‌دهد. پس از مدتی مشخص می‌شود «جابر. الف» هیچ بخشی از آن مبلغ را که بنا داشت کمک کند، به باهنر تحویل نداده و در جواب رئیس وقت دیوان می‌گوید باهنر را قبول ندارم و مبلغی را در اختیار او نمی‌گذارم و اگر خودت می‌گیری، پرداخت می‌کنم. بر همین اساس، باهنر به رئیس وقت دیوان محاسبات می‌گوید اشکالی ندارد، کمک «جابر. الف» را خودت بگیر و من رسیدش را می‌دهم که به همین ترتیب عمل شده و رئیس وقت دیوان، رسید کمک‌های «جابر. الف» را از باهنر می‌گیرد...».

کمال‌الدین پیرمؤذن، نماینده وقت اردبیل در مجلس نهم که پیگیر تهیه‌ نامه برای افشای اسامی ۱۷۰ نماینده دریافت‌کننده پول بود، به رسانه‌ها گفته بود: «من از همکاران در مجلس شنیده‌ام این پرداخت‌ها در دو نوبت در یک هفته انجام شده است و آقای باهنر نیز در جریان یک ‌بار این پرداخت‌ها بوده است».

پیرمؤذن در پاسخ به پرسش خبرنگار آفتاب که عنوان کرد اگر مشخص شود محمدرضا باهنر به‌عنوان عضو هیئت‌رئیسه مجلس در جریان این پرداخت‌ها بوده است، آیا از او توضیح خواسته می‌شود؟ گفته بود: «اگر مشخص شود چنین چیزی واقعیت داشته و اسناد رسمی دال بر دخالت یا اطلاع آقای باهنر دراین‌باره به دست ما برسد، مطمئنا از ایشان می‌خواهیم در صحن علنی مجلس دراین‌باره پاسخ دهند».

همان زمان وکیل رحیمی هم مدعی شده بود شهادت‌نامه‌ای از طرف باهنر در پرونده رحیمی موجود است که طبق آن، باهنر آن پول را از رحیمی دریافت کرده و بین ۱۷۰ نماینده پخش کرده‌ است. نادری گفته بود این نامه رسانه‌ای نشده است و نمی‌توانم محتوای آن را آشکار کم تا بعد، اما باهنر همه این ادعاها را تکذیب کرد. او در یک نشست خبری با بیان اینکه در هر دوره از انتخابات مجلس از بیش از ۲۰۰ کاندیدا حمایت کرده است، گفته بود: «حمایت‌ها به اشکال مختلف مانند سخنرانی، پخش تراکت و سایر حمایت‌ها بوده است، اما اینکه آقای رحیمی می‌گوید بنده رسیدی گرفته و این پول‌ها را پخش کرده‌ام، درست نیست. بنده در این موضوع نه دخالت می‌کنم و نه حرفی دارم. ‌آقای رحیمی متهم است که پولی را گرفته و برای انتخابات خرج کرده است، البته بنده از محتوای داخل پرونده و برخی مسائل آن اطلاعی ندارم؛ مهم آن است که باید مشخص شود پول‌هایی که به کاندیداها می‌رسد، پول با منشأ کثیف نباشد و منشأ پاک داشته باشد. اگر کاندیدایی با گرفتن پولی وامدار کسی می‌شود، بحث دیگری است. این‌طور مطرح شده که آقای رحیمی پولی گرفته و آن را به تعدادی از کاندیداها داده است، مثلا به هر کاندیدا از این میزان پول به‌طور میانگین پنج ‌میلیون می‌رسد که این مبلغ پنج درصد هزینه‌هایشان است. احتمالا کاندیداها هم نمی‌دانستند منشأ این پول ناپاک است. بر این اساس، اگر مجموعه‌ای از رقبای اصولگرا یعنی اصلاح‌طلبان بخواهند این‌طور از این موضوع استفاده کنند که هشت سال پیش کاندیداهای اصولگرا پنج‌ میلیون پول که منشأ درستی هم نداشته برای انتخابات گرفته و خرج کرده‌اند، بداخلاقی انتخاباتی را در پیش گرفته‌اند».

البته باهنر تیر ۹۵ تأیید کرد: «رحیمی (با هماهنگی) مبلغ یک‌میلیاردو ۲۰۰ ‌میلیون تومان از فردی که خواهان کمک به مجلس بود، گرفت و تمام آن را خرج امور تبلیغات نمایندگان مجلس کرد».

او گفته بود: «در این وجه که آن پول بین نماینده‌ها تقسیم شده بود، هیچ تردیدی ندارم. اینکه کسی تصور کند آقای رحیمی از آن مبلغ سوءاستفاده شخصی کرده، به او ظلم کرده است. شهادت می‌دهم و شهادت هم داده‌ام که رحیمی از آن مبلغ استفاده شخصی نکرده است».

بعد از بازداشت محمدرضا رحیمی، محمود احمدی‌نژاد از او اعلام برائت کرد، اما رحیمی در نامه‌ای خطاب به احمدی‌نژاد دست به افشاگری‌های متعددی زد. از جمله آنکه گفت هنگامی که در سمت رئیس دیوان‌عالی محاسبات کشور بوده، از شخصی به نام «جابر . الف»، یک‌ میلیون‌ و ۲۰۰ ‌میلیون تومان دریافت و بین ۱۷۰ کاندیدای اصولگرای مجلس هشتم پخش کرده است.