سرمربی تیم نساجی مازندران می‌گوید: ممنوع‌المعامله شدم، ممنوع‌الخروج شدم و حساب‌هایم به طور کامل مسدود شد، ولی در باشگاه استقلال کسی پاسخ‌گو نبود.

جواد نکونام و نساجی مازندران؛ در آستانه شروع یک فصل سخت دیگر؛ آن‌ها چند ماه قبل، شهر خسته را تبدیل به شهر پرانرژی کردند. قائمشهر، جشن صعود به لیگ برتر را گرفت و با کلی امید و آرزو به لیگ برتر رسید. حالا نکونام از یک مسئله انتقاد دارد: اینکه چرا باید تیم او و نفت مسجد سلیمان به خاطر قانونی که وجود دارد، تیم‌های خود را ناقص ببندند؟ گفت‌وگوی حضوری با جواد نکونام فرصتی بود برای آن‌که درباره مسائل دیگر هم صحبت کنیم؛ درباره مشکلاتش با استقلال، جدایی اش از تیم ملی و خیلی چیز‌های دیگر.

در قلب ما هستند

ابتدا بگذارید مراتب احترام خودم را به هواداران اعلام کنم. ما مدتی در سکوت کار خود را پیش بردیم و حالا زمانی است که قصد داریم ارتباط بیشتر و نزدیک‌تری با هواداران داشته باشیم. اجازه بدهید من از همه بازیکنانی که در سال گذشته به نساجی و این هواداران خدمت کردند، تشکر کنم. قلباً از آن‌ها تشکر و تقدیر می‌کنم. متأسفانه لیست ما محدود است و مجبوریم برای یک فصل سخت آماده شویم، اما بازیکنانی که از جمع ما رفتند به طور قطع تا ابد در قلب مردم قائمشهر و استان مازندران جای دارند. اکثر بازیکنانی که سال گذشته در تیم بودند، جزو بهترین‌های لیگ یک به حساب می‌آمدند. تلاش کردیم با جذب چند بازیکن لیگ یکی تیم قدرتمندی را آماده مسابقات کنیم.

مگر جرم است؟

حرف‌های من در تلویزیون درباره بی‌آبی مردم خوزستان عجیب نبود. چیزی را که مردم نیاز داشتند و دارند، گفتم. آیا حرف بدی زدم؟ مگر حرف زدن درباره مشکلات مردم جرم است؟ هر وقت نیاز باشد باز هم می‌گویم. دولت هم هدفش حل مشکلات است نه چیز دیگری. همیشه همه دنبال این هستیم تا بهترین راه حل و راهکار را داشته باشیم. هر حرفی که احساس کنم برای بهبود شرایط مردم باشد، به زبان می‌آورم. دوست ندارم فقط حرف بزنم و همین حالا در تلاشم تا بتوانیم برای حل مشکلات مردم حتی کمپینی تشکیل دهیم و اقدامی جدی کنیم. یک سری از دوستانم از خوزستان بعد از اتفاق اخیر به من پیام دادند و تشکر کردند. مردم باید بدانند ما فوتبالی‌ها همیشه تلاش می‌کنیم کنارشان باشیم و سر مسئله خوزستان و بی‌آبی‌اش امیدوارم بتوانیم کار خوبی انجام دهیم که در نهایت به مردم عزیزمان کمک شود.

‌نمی‌خواهیم به سادگی برویم

کار ما برای ماندن در لیگ برتر در سال اول سخت خواهد بود. فکر می‌کنم با اتحاد، یک‌دلی و البته صبر می‌توانیم به هدفی که داریم برسیم. باشگاه‌های دیگر هزینه‌های هنگفتی کرده‌اند، ولی ما سرمایه‌ای به نام هوادار داریم که خیلی از باشگاه‌ها در حسرت‌شان هستند. این امتیاز برتری ماست. نباید یادمان برود ۲۴ سال طول کشید تا به لیگ برتر برسیم. حالا هم نمی‌خواهیم به سادگی از لیگ برویم. من شنیده‌ام می‌گویند تیم‌هایی مثل نساجی مازندران آسانسوری می‌آیند و می‌روند، ولی ما دوست نداریم سوار این آسانسور شویم. پس باید کنار هم باشیم. صبور باشیم و با اتحاد، تیم را در لیگ برتر حفظ کنیم. ما مرد کار‌های سخت هستیم و تیم، این را فصل قبل ثابت کرد.

پشیمان نیستم

من به این دلیل به تیم ملی رفتم که بتوانم چیز‌هایی یاد بگیرم و از طرفی تجربیاتم را در اختیار بازیکنان قرار دهم. در آن مقطع بود که به من گفتند نباش و باید از تیم ملی می‌رفتم. اعتراضی هم بابت جدایی نداشتم. مهم تیم ملی بود و هست. خیلی‌ها از من می‌پرسیدند چرا از تیم ملی کنار گذاشته شدی، ولی من از همان ابتدا گفتم مهم رفتاری است که باید نشان دهم. از مسئولان ناراحت بودم. حق با من بود، ولی احساس کردم نیازی نیست که بخواهم یک سری مسائل را باز کنم و درباره‌اش حرف بزنم. الان هم پشیمان نیستم. بعضی‌ها گفتند چرا سکوت کردی؟ باید حرف می‌زدی. همین حالا شاید کلی حرف در دلم باشد که بخواهم بگویم، ولی هیچ‌وقت به خودم اجازه ندادم آن‌ها را بیان کنم و بخواهم آرامش تیم ملی را به‌هم بزنم. اگر این کار را می‌کردم آن وقت می‌گفتند جواد نکونام، چون رفته و در تیم ملی نیست این حرف‌ها را زده. سر ماجرای تیم ملی در حق من خیلی کم‌لطفی شد. اتفاقاتی افتاد که به نظرم دو، سه نفر در آن مقصر بودند، ولی از زیر بار مسئولیت شانه خالی کردند. الان هم صحبتی نمی‌‎کنند. من هم حرفی نمی‌‎زنم. خیلی حرف‌ها دارم، ولی همان‌طور که تا الان سکوت کرده‌ام از این به بعد هم سکوت خواهم کرد.

متحد باشیم

ابتدا بگویم دوست داریم همه تیم را نساجی مازندران صدا کنند، چون ما متعلق به یک استان هستیم. مازندران قائمشهر، بابل و یا یک استان دیگر نیست، یک شهر است. دوست داریم برای مازندران و آبروی این کلانشهر بازی کنیم. می‌خواهیم همه متحد باشند. من سال گذشته هم گفتم فوتبال مازندران لیاقت دارد یک تیم در لیگ برتر داشته باشد. زمانی هم که در خونه به خونه مربی‌گری می‌کردم مصاحبه کردم که در آرشیو هم موجود است. گفتم ما یک شهر هستیم. نباید هواداران را از هم جدا کرد.

هنوز کامل نشده‌ایم

بعضی از باشگاه‌ها پول‌های کلانی خرج کردند تا بازیکن جذب کنند، ولی ما در نساجی مازندران از این بودجه‌ها نداریم. هنوز تیم ما کامل نشده و در روزهاى آینده چند بازیکن جذب خواهیم کرد و با تمام توان آماده شروع لیگ خواهیم شد. مالکان محترم باشگاه آقایان صنیعی‌فر و حدادیان واقعاً نهایت تلاش خود را کرده‌اند تا بودجه مورد نیاز تأمین شود. باید بخش خصوصی مورد حمایت باشد. آن‌ها از جیب‌شان هزینه می‌کنند تا فوتبال پیشرفت کند. امیدواریم در استان مازندران مورد حمایت مسئولان باشیم. از آقای امیری مدیرعامل باشگاه هم تشکر می‌کنم که واقعاً کنار ماست و تلاش می‌کند. همین‌طور از سرپرست و همه مسئولان دیگر و کسانی که در تیم کنار ما هستند. نمی‌خواهم اسم کسی جا بیفتد، ولی به نظرم ما یک مجموعه هستیم که همه در موفقیت‌ها و شکست‌ها کنار هم هستیم. سال گذشته اگر این یکدلی و اتحاد نبود، قطعاً ما صعود نمی‌کردیم. از مالک باشگاه گرفته تا مدیریت، دیگر مسئولان تیم، بازیکنان، اعضای کادر فنی، مسئولان رسانه‌ای باشگاه، مسئولان پزشکی، تدارک و... واقعاً تلاش کردند و یک‌دل بودند.

به هواداران بی‌توجهی نشود

من در جریان این موضوع نیستم که استادیوم شهید وطنی آماده می‌شود یا نه. مسئولان باشگاه اطلاعات بهتر و دقیق‌تری دارند، ولی امیدوارم مسئولان استان استادیوم شهید وطنی را برای بازی‌ها آماده کنند. دوست داریم در قائمشهر میزبان رقبا باشیم. نمی‌خواهیم در بازی با ذوب‌آهن در شهری جز قائمشهر بازی کنیم. امتیاز اصلی ما بازی در این ورزشگاه و همین‌طور حضور هواداران‌مان است. بی‌صبرانه منتظریم تا مشکل حل شود. در جشن قهرمانی تیم، خیلی‌ها حضور داشتند و قول‌هایی دادند. الان دقیقاً وقت عمل کردن به این قول‌هاست. ما باید در خانه خودمان بازی کنیم. اگر استادیوم آماده نشود، متأسفانه باید در شهر دیگری میزبان باشیم. این اتفاق بیفتد یعنی به هواداران پرشور باشگاه نساجی بی‌توجهی شده است.

تازه اول راه هستم

درباره فلسفه مربیگری‌ام... خب من با مربیان مختلفی کار کرده‌ام. در این سال‌ها همواره تلاش کرده‌‎ام از این مربیان چیز‌های مختلفی یاد بگیرم. تلاش کردم ایده‌هایی را که مثبت بود، از آن‌ها بگیرم و کنار ایده خودم قرار دهم. الان زود است بخواهم درباره فلسفه مربیگری‌ام حرف بزنم، چون تازه اول راه هستم. ولی یک سری ایده‌ها دارم. مثل هر مربی دیگری سبک خاص خودم را پی‌گیری می‌کنم.

از بازیکن حاشیه‌ساز دوری می‌کنیم

یکی از چیز‌هایی که در کار من خیلی مهم است، نظم و انضباط است. دوست دارم همیشه بازیکنان روی کار تمرکز داشته باشند و از مسائل حاشیه‌ای دوری کنند. یکی از ملاک‌های انتخاب بازیکن برایم همین مسئله است. اگر احساس کنم بازیکنی ممکن است در تیم ما دردسرساز شود و حاشیه راه بیندازد، قطعاً جزو خرید‌های ما نخواهد بود.

حواسمان باشد

فوتبال در خانه مردم مازندران است. همه در خانه‌هایشان درباره فوتبال حرف می‌زنند و بازی‌ها را آنالیز می‌کند. ولی این علاقه نباید باعث شود احساسی نظر دهند. هواداران باید بدانند نظرات آن‌ها برای هر مربی قابل احترام است، ولی هواداری است و داخل تیم معمولاً شرایط کمی فرق می‌کند. ما باید یادمان باشد نساجی مازندران ۲۴ سال از لیگ برتر دور بود و حالا باید همه کنار هم حواسمان باشد تا این موفقیت از دست نرود. به نظرم این موضوع مهمی است.

یکی از قوی‌ترین تیم‌های استقلال را بستند

من هم مصاحبه علی فتح‌الله‌زاده را خواندم که گفته بود جواد نکونام در آینده می‌تواند سرمربی استقلال شود. سالی که ایشان مدیرعامل استقلال بود و من در تیم حضور داشتم، یک سال عالی بود. ایشان به همراه آقای امیری یکی از قوی‌ترین تیم‌های تاریخ باشگاه استقلال را بستند. این کار در آن زمان نشدنی به نظر می‌رسید. نگاه کنید؛ بعد از آن چنین تیمی تکرار نشد. ما ۹ بازیکن در تیم ملی داشتیم و بازیکنانی هم که در لیست ایران نبودند همه توانایی حضور در تیم ملی را داشتند. آقای فتح‌الله‌زاده به من لطف دارد و کار با ایشان برای خود من بسیار جالب بود، اما من فعلاً تمام فکر و ذکرم نساجی مازندران است نه اتفاقاتی که شاید در آینده بیفتد و شاید هم نیفتد. من در حال زندگی می‌کنم و دوست دارم با نساجی مازندران در لیگ برتر موفق باشیم. به آینده هم نگاه داریم، ولی می‌دانیم همین حالا با تلاش و کوشش می‌توان آینده را ساخت.

ممنوع‌المعامله شدم!

در دوران حضور در استقلال، من یک بار درباره دستمزدم در رسانه‌ها صحبت نکردم. از آقای فتح‌الله‌زاده خواهش می‌کنم در این باره صحبت کند. در استقلال برایم اولویت اول پول نبود و هنوز از این باشگاه طلب دارم و به کنفدراسیون فوتبال آسیا هم شکایت کرده‌ام. رأی هم صادر شد. در برهه‌ای به مسئولان باشگاه گفتم من از طلبم می‌گذرم و شما فقط پول مالیات قراردادم را بدهید، ولی این کار را نکردند تا برایم مشکلاتی پیش بیاید. ممنوع‌المعامله شدم، ممنوع‌الخروج شدم و حساب‌هایم به طور کامل مسدود شد، ولی در باشگاه استقلال کسی پاسخ‌گو نبود. دو، سه بار پیش آقای افتخاری رفتم و گفتم این مشکلات پیش آمده، ولی کاری نکردند. آخرین بار فرجه زمانی گرفتند و قرار شد در ابتدای شهریور پول مالیات را بدهند. امیدوارم پرداخت شود. دوست دارم هواداران استقلال در جریان باشند که من از سال ۹۲-۹۱ که به استقلال آمدم حرف از پول نزدم، ولی حالا با مشکل مالیاتی روبه‌رو شده‌ام. گفتم مالیاتم را بدهید بقیه طلب‌هایم را نمی‌خواهم ولی... حالا دیگر نمی‌توانم از این مسئله بگذرم. یک زمانی بود که حتی جواب تلفن، ایمیل و نامه من را ندادند، ولی به محض اینکه موضوع را در AFC پی‌گیری کردم جلو آمدند. الان هم می‌گویند پول را شهریور می‌دهند. دوست ندارم اتفاقی بیفتد. با توجه به پرونده من و چند نفر دیگر، امیدوارم کنفدراسیون رأی علیه استقلال صادر نکند. البته این مسئله بستگی به باشگاه استقلال دارد. فقط گفتم هواداران در جریان باشند.

از خانواده و همسرم تشکر می‌کنم

امسال تلاش می‌کنیم گزارش کامل‌تری از وضعیت خود به هواداران بدهیم. در کانال، سایت و اینستاگرام باشگاه هم اخبار و اطلاعات لازم به هواداران داده می‌شود. طرف صحبتم هواداران هستند؛ عاشقان نساجی مازندران ما نیاز به حمایت شما داریم. نشان دادیم کنار هم با یکدیگر می‌توانیم هر کاری را انجام دهیم. کادر فنی فصل سختی را سپری کرد. شروع خوب‌مان با خونه به خونه بود و پایان خوش‌مان با نساجی. دوست ندارم یک‌سری مسائل را درباره خونه به خونه بگویم. در آن باشگاه به من، کادر فنی و مخصوصاً بازیکنان کم‌لطفی شد. جا دارد از هواداران خونه به خونه تشکر کنم که انصافاً از ما کلی حمایت کردند. چقدر عاشقانه هم کنار ما بودند و حتی تا روز آخر لطف داشتند. دوست داشتم آن‌ها هم کنار ما به لیگ برتر صعود کنند. معتقدم باید امسال سه تیم به لیگ برتر می‌آمدند. با این حال امیدوارم نماینده خوبی برای استان مازندران باشیم. همین جا از خانواده‌ام هم تشکر می‌کنم که واقعاً استرس زیادی کشیدند و پشت من و تیم بودند. از همسرم تشکر می‌کنم که همیشه و در هر شرایطی حامی و پشتیبانم بوده و با تمام سختی‌ها کنار آمده است.

ساعت کاری طولانی

ما روز‌هایی که دو جلسه تمرین می‌کنیم معمولاً بین ساعت ۸٫۵ تا ۹ صبح در کارگران هستیم. ساعت ۱۰ تمرین می‌کنیم و بعد از آن تا بعد از ظهر در کارگران می‌مانیم. با مربیان جلسه می‌گذاریم. فیلم می‌بینیم. صحبت می‌کنیم. درباره بازیکنان مورد نظر و تاکتیک‌های‌مان حرف می‌زنیم. سپس ساعت ۶٫۵ تمرین بعد از ظهرمان را برگزار می‎‌کنیم. یک وقت‌هایی کارمان تا ساعت ۲۳:۳۰ طول می‌کشد. یعنی از ۸٫۵ صبح تا ۲۳:۳۰ در کارگران هستیم تا کار‌های تیم را انجام دهیم. ما مجبوریم عقب‌افتادگی خود را نسبت به سایر تیم‌ها با تلاش و کوشش بیشتر جبران کنیم.

اعتراض داریم

هدف ما امسال بقا در لیگ برتر است، مخصوصاً با شرایطی که برای تیم‌های تازه صعود کرده، وجود دارد. یک سؤال اساسی وجود دارد؛ چرا اکثر تیم‌هایی که به لیگ برتر آمدند در سال بعد مدعی سقوط به لیگ یک هستند؟ چرا تیم‌های لیگ یکی باید آسانسوری بیایند و بروند؟ سال‌هاست کسی به صورت جدی به این موضوع فکر کرده است؟ جواب آن کاملاً مشخص است؛ نقص در قانون. تیم ما امسال به لیگ برتر آمده است. تیمی که به لیگ برتر می‌آید فقط می‌تواند هفت بازیکن از لیگ برتر داشته باشد. تیم‌های لیگ برتری هم شش سهمیه دارند. منی که از لیگ یک به لیگ برتر آمده‌ام یک بازیکن فرقم است و بعد همه بازیکنانم سهمیه لیگ یکی‌اند! مثلاً فلان تیم در لیگ برتر ۲۵ بازیکن داشته و امسال هم شش بازیکن می‌گیرد یعنی ۳۱ بازیکن. بر فرض که هشت بازیکنش را هم از دست بدهد باز هم ۲۳ بازیکن لیگ برتری دارد، اما ما تنها هفت بازیکن لیگ برتری داریم؛ ۱۵ تا ۱۶ نفر از بازیکنان ما لیگ یکی یا زیر ۲۳ سال هستند. من با آقایان بهاروند و محمودزاده و فتاحی صحبت کرده‌ام و اعتراضم را برای این قوانین ابراز کردم. مگر می‌شود بازیکنان زیر ۲۵ سال را تصویب کنند و فقط بازیکن‌های لیگ برتری سود کنند؟ حداقل کاری کنند که ما سهمیه جذب بازیکنان لیگ برتری‌مان بیشتر شود. من تا آخر فصل در همه بازی‌ها چه ببریم، چه ببازیم و چه مساوی کنیم، نسبت به این موضوع اعتراض خواهم کرد. ما که از نظر مالی نمی‌توانیم رقابت کنیم. تنها ارفاقی که به ما کرده‌اند این است که یک بازیکن بیشتر می‌توانیم از لیگ برتر جذب کنیم؛ این یعنی ظلم، این یعنی می‌خواهند تیم‌هایی که به لیگ برتر می‌آیند سقوط کنند.

هنوز حالم گرفته می‌شود

اگر بخواهم یک مقایسه بین بازی ایران و آرژانتین در جام جهانی ۲۰۱۴ و بازی ایران و اسپانیا در جام ۲۰۱۸ داشته باشم به نظرم ما در بازی با آرژانتین بهتر کار کردیم. این تیم در آن زمان واقعاً قدرتمند بود و به فینال جام جهانی رفت. اگر ایگواین آن توپ را گل می‌کرد حتی قهرمان جهان می‌شدند، اما اسپانیا این دوره خیلی زود حذف شد. هنوز وقتی یاد بازی با آرژانتین می‌افتم حالم گرفته می‌شود. چرا واقعاً داور آن پنالتی را نگرفت؟

وارد دعوا نمی‌شوم

برانکو و کی‌روش هر دو به فوتبال ایران خدمت کرده‌اند. با برانکو قهرمان بوسان شدیم و در جام ملت‌ها به سومی رسیدیم. به جام جهانی هم صعود کردیم. همراه با کی‌روش هم دو بار به جام جهانی رفتیم و حالا لژیونر‌های زیادی در سطح اروپا داریم. شاید بازیکنی در لیگ‌های درجه یک اروپا نداشته باشیم، ولی به هر حال این پیشرفت بوده است. من دوست ندارم وارد دعوای آن‌ها شوم، چون خودم حالا در لیگ برتر مربی‌گری می‌کنم.