نصف جهان: این روزها قرارداد بازیکنان به هشتگ اینستاگرام بند است، به ازای هر هشتگ که می‌زنیم مقداری اسکناس ناقابل و بی‌صاحب به مبلغ قرارداد بازیکنان اضافه می‌شود.

ساخت القاب فرمانده، صخره، هالک، سیم‌خاردار، عقاب، کتری، منجنیق و ... نه دردی از تیم دوا می‌کند و نه بازیکن را ترغیب می‌کند که از هزاران دلار چشم‌پوشی کند. یک بازیکن مختار است که برای آینده‌اش تصمیم‌گیری کند، اما در رفتن این بازیکنان ما نیز دخیل هستیم حتی بیشتر از دلارهایی که خروار خروار به پای آن‌ها می‌ریزند. خود‌کرده را تدبیری نیست، فلش‌بک بزنیم به دو سه سال قبل؛ برای پژمان منتظری و جباری که وضعیتی مشابه امید ابراهیمی داشتند و خیلی راحت از تیم جدا شدند، اما وقتی برگشتند فرش‌ قرمز پهن کردیم، در کمپ حجازی هلهله راه انداختیم و از آنها بت ساختیم.

در آینده برای امید ابراهیمی هم پهن می‌کنند. حتی بازیکن داریم سرنوشتش به یک توالت‌رفتن گره خورده است و افاده می‌رود، نگران نباشید، با شناختی که از این هواداران داریم برای او هم پهن می‌کنند. به جای منتشر کردن اسکرین شات پروفایل فلان بازیکن و شاکی از پاک کردن نام استقلال، دستمان را با سیخ داغ کنیم تا برای همیشه در خاطرمان بماند هیچ‌ احدی را به اندازه‌ای پروبال ندهیم که روزی دستمان به آن نرسد.