نصف جهان: برای آبی های تهران مساله فقط این نیست که تکلیف مجید حسینی روشن نشده یا تکلیف مامه تیام یا سرور جباروف. مساله حتی این نیست که چرا امید ابراهیمی و امید نورافکن رفته‌اند و روزبه چشمی هم استقلال را با دردسر مواجه کرده. باید برگردیم به روزهایی که استقلال در کار خود آینده نگری را فراموش کرده بود. قراردادهای یکساله یا قراردادهایی که بازیکنان استقلال را هر بار در آستانه جدایی قرار می‌دهد دردسر اصلی باشگاه استقلال است.

در باشگاه استقلال همیشه نگاه‌ها روزمره است، آنچنان‌ که قراردادها را کوتاه‌مدت می‌بندند، با این تلقی که دوره مدیریت خودشان هم شاید کوتاه باشد اما با این شیوه کار همیشه این باشگاه به چالش‌هایی می‌رسد که امروز رسیده است. در گذشته نیز بهتر از این نبود. همیشه این چالش‌ها وجود داشت، در دوران مدیریت علی فتح‌ا... زاده یا مدیران دیگر. استقلال برای اینکه با چنین بحران‌هایی در فصل نقل و انتقالات مواجه نشود، نیازمند بازنگری در باشگاه است.

مدیرانی که همواره به عکس‌های یادگاری در نقل و انتقالات فکر می‌کنند، نمی‌توانند شرایط بهتری را برای باشگاه خود بسازند. عکس‌های یادگاری در نقل و انتقالات اعتبار خبری کوتاه‌مدتی را می‌سازند اما فردایی هم از راه می‌رسد که هوادار دیگر حوصله تماشای آلبوم عکس مسوول نقل و انتقالات باشگاه را ندارد و پرسش‌های هوادار شروع می‌شود. مهم‌ترین پرسش اینکه چرا هرگز به فکر آینده نیستید؟

استقلال همین حالا تن داده به قرارداد یکساله با علی کریمی و همین لحظه منتظر پاسخ مجید حسینی است برای یک تمدید یکساله دیگر. در حالی‌که اگر استقلال برخورد و مدیریت حرفه‌ای با بازیکن را بلد بود، هرگز به طور مثال با مجید حسینی به اینجا نمی‌رسید. در استقلال مدیران صاحب این شناخت نیستند که آینده بازیکن جوان و مستعدشان را پیش‌بینی کنند و به همین دلیل حتی گاهی قراردادهای کوتاه مدت را زیرکی خود می‌دانند. خیلی زود اما آینده فرا می‌رسد و معلوم می‌شود که قرارداد کوتاه مدت با یک بازیکن جوان و متعهد نبودن در مقابل تعهدات چه عواقبی دارد.

استقلال به آسانی نمی‌تواند بحران این روزهایش را برطرف کند. کار آسانی هم نیست، چون پشت این بحران هزار و یک اشتباه در گذشته خوابیده است. زوج افتخاری و توفیقی در بسیاری از قراردادها بازنده بودند و برای فردا هم فکر تازه‌ای ندارند و همان روند پیشین را ادامه می‌دهند. حتی اگر مجید حسینی با استقلال به توافق برسد، حتی اگر تیام و جباروف به استقلال برگردند، باز هم مساله استقلال حل‌نشده باقی مانده و ساختار این باشگاه اصلاح نمی‌شود. فقط شاید این تیم مدیریت باز هم در خبرها برنده بازی باشند اما واقعیت یک زیان مالی بزرگ و غیرقابل جبران است.

آنها همیشه کاری می‌کنند که با بازیکنان خود با دو برابر قیمت به یک توافق تازه می‌رسند و این شکست کوچکی در نقل و انتقالات یک باشگاه نیست. بعید است که هوادار استقلال فقط چند امضای تازه پای برگه قرارداد بازیکنان را انتظار بکشد. مساله مهم‌تر پایان این روند ویرانگر در باشگاهداری است.