نصف جهان: محققان دریافتند استرس روانی می تواند دلیل مهم از بین رفتن بینایی در نتیجه آب سیاه، نوروپاتی اپتیکی، رتینوپاتی دیابتی و دژنراسیون ماکولا مربوط به سن باشد.

محققان می گویند استرس مداوم و افزایش میزان کورتیزول، به دلیل عدم تعادل در سیستم اعصاب خودمختار (سمپاتیک) و عملکرد بد عروق خونی، تأثیر منفی بر چشم و مغز دارد.

باید توجه داشت که چشم و مغز، هر دو در از دست دادن بینایی نقش دارند، حقیقتی که گاهی پزشکان از آن غافل می شوند.

افزایش فشار داخل چشم، اختلال اندوتلیال (سندروم فلامر) و التهاب، از برخی عواقب ناشی از استرس هستند که باعث آسیب بیشتر می شوند.

پژوهشگران توصیه می کنند تکنیک های کاهش استرس و آرام سازی مثل مدیتیشن، تمرین کنترل استرس و روان درمانی برای یادگیری نحوه مقابله با استرس، نه تنها به عنوان یک روش تکمیلی در کنار درمان اصلی، بلکه به عنوان اقدام پیشگیرانه برای کاهش روند پیشرفت از بین رفتن بینایی باید انجام شود.