نصف جهان: به سختي مي‌توان دوران سرمربيگري افشين قطبي که از سال 1386 آغاز شده است را دوران موفقي دانست. تنها موفقيت قابل اعتناي او در اين دوران در همان سال اول به دست آمد؛ قهرماني با پرسپوليس در ليگ برتر. اما پس از آن هر چه عايد قطبي شده ناکامي بوده است. سرمربيگري او در تيم ملي تقريباً هيچ عايدي خاصي براي فوتبال ايران نداشت و در ژاپن نيز او علي رغم در اختيار داشتن فرصت مناسب نتوانست تحول خاصي در باشگاه شيميزو ايجاد کند و تنها يک بار تيمش را به فينال کاپ جي‌ليگ ژاپن رساند که باخت مقابل کاشيما اجازه دستيابي به يک افتخار ديگر را به قطبي نداد. در دو باشگاه تايلندي و چيني نيز قطبي نتوانست خودي نشان دهد و همين عامل باعث شد تا او بار ديگر مسافر ايران شود و اين بار به جاي تهران در اهواز مستقر شود.

نظرات در مورد توانايي قطبي در مربيگري متفاوت و گاه متناقض است. حتي در همان سالي که او پرسپوليس را قهرمان کرد هنوز بودند کساني که اعتقادي به نقش فني قطبي در آن قهرماني نداشتند و سهم استيلي و مرزبان که تيم را بسته بودند در آن قهرماني بيشتر مي‌دانستند. با اين حال قاطبه جامعه فوتبالي او را يک مربي تأثيرگذار مي‌دانست. با اين حال استعفاي زودهنگام از پرسپوليس در ليگ هشتم و سپس تيمدار نشدن قطبي در کشورهاي خليج فارس و بازگشتش به ايران به عنوان سرمربي تيم ملي و ناکامي در رسيدن به جام جهاني باعث شد تا ترديدها در مورد توانايي قطبي افزايش يابد. هنوز هم علي رغم مربيگري قطبي در شرق آسيا ترديدهايي در مورد موفقيت او با فولاد وجود داشت اما شروع خوب او با فولاد باعث شده تا هواداران فولاد به آينده تيم خود در نيم فصل دوم اميدوار شوند. قطبي حتي فراتر از رؤياهاي هواداران فولاد، از قهرماني تيمش در ليگ گفته است. او راه ارتباط برقرار کردن با هواداران تيم‌هايش را به خوبي بلد است و اين موضوع فاکتور مهمي است که او را در تعامل با هواداران کم‌صبر و پرتوقع فولاد ياري خواهد کرد.

قطبي يک بار با چند هفته مربيگري در پرسپوليس کانديداي سرمربيگري تيم ملي نيز شد و حتي در ميانه ليگ هفتم با هواداران پرسپوليس در ورزشگاه حافظيه شيراز خداحافظي کرد تا به سمت نيمکت تيم ملي کوچ کند. اما هنوز پايش به رختکن نرسيده بود که خبر سرمربيگري علي دايي در تيم ملي را شنيد. او خوب مي‌داند که مربيگري در پرسپوليس و تيم ملي طعم خاص‌تري نسبت به مربيگري در فولاد دارد و بعيد نيست که بخواهد با موفقيت در فولاد بار ديگر خود را به عنوان گزينه سرمربيگري در اين دو تيم مطرح کند. موفقيت در فولاد مي‌تواند او را در پرسپوليس پسابرانکويي صاحب نيمکت کند. هر چند بازگشت او از شرق آسيا و به خصوص ژاپن به ايران نوعي عقبگرد براي او محسوب مي‌شود اما سن و سال قطبي به گونه‌اي است که مي‌تواند او را اميدوار به مربيگري در ليگ‌هاي بهتر و تيم‌هاي بزرگ‌تر کند. اما احتمالاً فولاد براي او آخرين فرصت و امکان است. فرصتي براي اثبات مردي که هنوز تنها افتخارش در دوران سرمربيگري مربوط به اولين فصلي است که سرمربي شد. فولاد آخرين فرصت براي بين‌المللي ماندن قطبي در عرصه سرمربيگري است وگرنه در بهترين حالت او هم به چرخه مربياني که سقف فعاليتشان محدود به ليگ ايران است اضافه مي‌شود.