نصف جهان: هرچه خبر انتشار آلبوم مشترک «افسانه چشم‌هايت» اثر همايون شجريان و عليرضا قرباني در ابتدا باعث هيجان اهالي موسيقي شد اما با فروکش کردن هيجان اوليه و توليد ويديوي اين آلبوم، حالا انتقاداتي جدي متوجه اين دو خواننده شده است.

آلبوم «افسانه چشم هايت» بعد از گذشت پنج سال از انتشار اولين خبرها پيرامون اين پروژه سرانجام 19 آبان ماه منتشر مي شود اما انتقاد به شجريان و قرباني خيلي زودتر از رسيدن اين تاريخ، برجسته شده است. ماجرا هم به توليد ويديوي همايون شجريان و عليرضا قرباني براي آلبومشان در مجموعه تجاري-تفريحي «ايران مال» بر مي گردد.

«ايران مال» همان مجتمع عظيمي است که با زيربناي يک ميليون و 710 هزار متر مربع در زميني به مساحت 27 هکتار در تهران احداث شده و گفته مي شود از بزرگ ترين مراکز خريد در جهان است. تخلفات در ساخت «ايران مال» آنقدر چشمگير بود که کار را به تحقيق و تفحص در مجلس کشاند اما آن وجهي از احداث اين مجتمع عظيم که ترکش هايش به همايون شجريان و عليرضا قرباني هم اصابت کرده، نمادين شدن ايران مال از لحاظ ثروت اندوزي و توجه به زندگي اشرافي و حالا اسپانسر شدن آن در پروژه مشترک دو خواننده مشهور کشورمان  است.

پايگاه اطلاع رساني «برترين ها» در اين باره نوشته: «توليد ويديوي همايون شجريان و عليرضا قرباني براي آلبوم "افسانه چشم‌هايت" در مجموعه تجاري-تفريحي "ايران مال" با انتقاد گسترده اهالي موسيقي و فعالان رسانه‌اي مواجه شده است. منتقدان با طرح سئوال "به چه قيمتي؟" در فضاي مجازي از توليد اين اثر مشترک شجريان و قرباني در ايران مال بخاطر حواشي حول احداث اين مجموعه بزرگ انتقاد کردند.»

روزنامه اصولگراي «جوان» هم در شماره ديروز خود تندترين انتقادات را به توليد اين ويديوي مشترک وارد و مجتمع «ايران مال» را «نماد شهوت ثروت و ثروت برآمده از انباشت بي‌حساب و‌کتاب سرمايه و سمبل عبور از همه دستاورد‌هاي ديني و اخلاقي بشر» معرفي کرد. اين روزنامه خطاب به همايون شجريان و عليرضا قرباني نوشت: «شما براي در و ديوار آواز نمي‌خوانيد، اگر براي مردم مي‌خوانيد، برويد در جنوب شهر، برويد در نازي‌آباد، برويد جايي که صداي شما در همهمه و هياهوي صداي مشتاق مردم بپيچد نه در جايي که انعکاس صداي شما از ديوار‌ها و ستون‌هاي بلند "ايران‌مال" نغمه "ثروت انباشته شده" را ساز کند! نگوييد که اين صرفاً يک "لوکيشن لوکس" بود که مي‌توانست جاي ديگري باشد. شما به مقبره سعدي و حافظ نرفته‌ايد، در يک سالن اختصاصي موسيقي اجرا نکرده‌ايد، شما نماد ابتذال سرمايه و انفعال اخلاق و سمبل مصرف و مصرف‌گرايي و يک "دکان به تمام معنا" را براي ترانه‌سرايي و آوازخواني از غزل‌ها و ترانه‌هاي عرفاني انتخاب کرده‌ايد! اين پارادوکس مشمئز‌کننده، هنر زيباي شما را به تمامي تخطئه کرد. چگونه غزل‌هاي عارفانه تاريخ معرفتي ايران زمين يا ترانه‌هاي عاشقانه شاعران معاصر را در يک "مال" مي‌خوانيد؟! لابد از سعدي مي‌خوانيد که "ما گدايان خيل سلطانيم"؟! يا از حافظ مي‌خوانيد که "حجاب چهره جان مي‌شود غبار تنم"؟! آن هم در جايي که خود حجاب عالم امکان است! يا از احمد شاملو، "درد مشترک" را مي‌خوانيد؟! کدام درد؟! مشترک با که؟! نه، اين "کنسرت‌هاي همايوني" جايي براي مردم نمي‌گذارد و جايي براي اخلاق! بياييد براي مردم بخوانيد. قرار بود در خيابان و مقابل مردم اجرا کنيد، چه شد که سر از "مال" در آورديد؟!»

اسپانسر شدن «ايران مال» در انتشار اين آلبوم موسيقي آنقدر براي روزنامه پرنفوذ «جوان» اهميت داشت که آن را به عنوان عکس بزرگ صفحه اول شماره ديروز انتخاب کرد. اين انتخاب نشان مي دهد شايد تا 19 آبان ماه که موعد انتشار آلبوم مشترک  همايون شجريان و عليرضا قرباني اعلام شده، آنها بايد انتقادات تند و تيز ساير رسانه هاي اصولگرا را بيش از اينها به جان بخرند.