نصف جهان: روزنامه «ايران» در شماره روز پنج شنبه خود به طور مفصل به حادثه سقوط هواپيماي اوکرايني پرداخت. آنچه در گزارش خبرنگاران اين روزنامه جلب توجه مي کرد، فداکاري خلبان اين هواپيما بود که اجازه نداد تعداد تلفات از آنچه هست بيشتر شود. «ايران» نوشت:

آمار اين فاجعه هولناک بي‌شک بيشتر مي‌شد اگر خلبان هواپيما نمي‌توانست با مهارت تمام اين پرنده غول پيکر افسار گسيخته را هرچند با ناکامي 100 متر آن طرف‌تر بر زمين بنشاند. آن وقت به جاي کانال آب و پارک لاله، بر سر ساکنان شهرک لاله و خانه‌هاي کوچک مردم شاهدشهر و خلج آباد آوار مي‌شد. خانه‌هايي که ساکنان زيادي داشت و آمار قربانيان سر به فلک مي‌زد. ديروز صبح تمام ساکنان خلج آباد براي روح خلبان هواپيما طلب آمرزش مي‌کردند و قدردان او بودند که آنها را از مرگي تلخ نجات داده بود.

مرد جواني که شيشه‌هاي خانه‌اش به خاطر سقوط هواپيما شکسته مي‌گويد: «ساعت 6 و 15 دقيقه بود که ديدم يک گلوله آتش روي هواست. گلوله آتش که در حقيقت همان هواپيما بود در هوا دور زد و به‌ سمت فرودگاه امام خميني(ره) رفت. اما شدت آتش‌سوزي زياد بود، به قدري که از آسمان تکه‌هاي آتش به پايين ريخته مي‌شد. حتي داخل خانه‌هاي ما هم تکه‌هاي آتش ريخته شد. وقتي هواپيما سقوط کرد ناگهان از آسمان اجسامي پايين مي‌آمد، دقت که کردم تکه‌هاي هواپيما و وسايل مسافران بود که به زمين مي‌ريخت. 30 ثانيه هم نشد ولي موجش آنقدر زياد بود که شيشه‌هاي خانه ما شکسته شد.»

تمام اهالي معتقدند که اگر اقدام به موقع خلبان نبود، بي‌شک براي خيلي از اهالي حادثه تلخ و ناگواري رخ مي‌داد. زن ميانسالي که هنوز در شوک اين حادثه است، مي‌گويد: «قبل از اينکه زمين بيافتد در آسمان آتش گرفت و همين آتش گرفتنش يک صدايي داد. خلبان خيلي تلاش کرده که هواپيما روي خانه‌ها نيافتد. يک تکه از صندلي داخل حياط ما افتاده است. خيلي وحشتناک بود، تنها هم بودم فکر کردم که زمين لرزه است. شيشه‌هاي ما شکست و لرزش شديد داشت.»