نصف جهان: بعد از فراز و نشيب‌هاي صيد ترال در خليج فارس اين بار نوبت درياي مکران است که در جولانگري‌هاي کشتي‌هاي چيني سهيم باشد.

صيد ترال نوعي صيد بي رحم آبزيان است که به وسيله توري قيف مانند، با آسيب رساندن به بستر دريا و به دام انداختن و تخريب زيستگاه انواع گونه‌هاي جانوري خسارات جبران ناپذيري را به روي دست‌هاي محيط زيست مي‌گذارد. در هفته‌هاي اخير حضور کشتي‌هاي ترال در درياي عمان باعث نابودي منبع درآمدي صيادان بومي شد. بسياري از اين افراد در تنگناي مالي قرار گرفتند، برخي براي امرار معاش مجبور به طي کردن مسافت طولاني تري هستند و متأسفانه نفس اين سفر‌هاي دريايي مي‌تواند زمينه ساز بروز خطر‌هاي گوناگون از جمله افتادن در دام دزدان دريايي باشد. حتي در هفته‌هاي اخير توقيف چهار کشتي چيني در درياي مکران خبرساز شد، اما پاياني براي اين ماجرا نبود.

مسئولان شيلات با دلايلي غير منطقي مثل اين نکته که کشتي‌هاي صيد ترال معمولاً ماهي‌هاي حرام گوشتي که در کف دريا مستقر هستند را صيد مي‌کنند و حضورشان ارزآوري زيادي براي کشور به ارمغان مي‌آورد، به چنين حرکتي ميدان مي‌دهند؛ اين در حالي است که بسياري از مردم چابهار درآمد خود را صرفاً از اين طريق کسب مي‌کنند و معلوم نيست در صورت ادامه روند چه بلايي بر سر اين موج خانه نشين شده خواهد آمد. طبق آمار 80 درصد از ساکنين شهر‌هاي جنوبي خليج فارس و عمان به صيادي مشغولند و ارزآوري اينچنيني جز اينکه خطري براي محيط زيست خواهد بود، معيشت خانواده‌هاي زيادي را تهديد مي‌کند.

حتي عده‌اي از ساکنان بومي چابهار از قاچاق گسترده سوخت کشتي‌هاي صيد ترال پرده برداشته اند؛ با اين حال، بادبان‌هاي کشتي‌هاي ترال در درياي عمان همچنان کشيده شده است و جيب محلي‌ها روز به روز خالي‌تر و سفره هايشان کوچک و تنگ تر مي شود.

حجت ا... عدالت پناه، سازنده مستند چالشي ترال مي‌گويد: نکته قابل اهميت، آسيب‌هايي است که توسط اين کشتي‌ها به اکوسيستم آبي درياي عمان و خليج فارس وارد مي‌شود و اگر‌جلوي اين اقدام گرفته نشود، فاجعه‌اي عظيم رخ خواهد داد. اين صيد نه تنها ماهي‌هاي کوچک را به دام مي‌اندازد بلکه به واسطه تور‌هاي بزرگ خود ماهي‌هاي بزرگ و حتي مرجان‌هاي دريايي را به دام انداخته و محل زندگي‌موجودات کف زي را تخريب مي‌کند. فاجعه‌اي که کسي برايش اهميتي قائل نيست.

با اينکه اين نوع صيد در دنيا منسوخ شده اما همچنان در ايران مورد استفاده قرار مي‌گيرد. در هر مرتبه صيد ترال موجودات بي گناهي از بين مي‌روند و به طبيعت دريا و اکوسيستم هزاران آبزي خدشه وارد مي‌شود؛ با اين حال، سازمان‌هاي مردم نهاد محيط زيستي و نمايندگان مجلس ورود پر سر و صدايي به اين مسئله نداشته اند. متأسفانه حضور کشتي‌هاي صيد ترال علاوه بر اينکه باعث نابودي منبع درآمد بوميان بلوچ شده، مي‌تواند باعث گرايش جوانان بيکار به سمت قاچاق و اعتياد بشود.