کرونا ویروس، نه تنها سلامتی ساکنان کره خاکی را تحت تاثیر قرار داده بلکه بسیاری از فاکتور‌های اجتماعی از آثار منفی این ویروس در امان نمانده‌اند. گسترش شیوع کرونا تنها به معیشت کارگران آسیب نزده بلکه محیط‌های کار نیز ناامن شده‌اند.

 همه‌گیر شدن جهانی ویروس کرونا، دنیای کار را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. اگرچه ویروس کرونا سلامت عمومی را در کوتاه مدت تهدید می‌کند، ولی آثار منفی بلندمدتی مثل اختلال اقتصادی و اجتماعی و مشکلات در تامین معیشت دارد که رفاه میلیون‌ها انسان را تهدید می‌کند. سازمان بین‌المللی کار و اعضای این نهاد یعنی دولت‌ها، کارگران و کارفرمایان، در دوران مبارزه با کرونا نقشی حیاتی برای تضمین امنیت شغلی افراد، پایداری شرکت‌ها و مشاغل خواهند داشت.

بسیاری از کارگران سراسر جهان با مشکلات فروانی مثل بیکاری، تبعیض جنسیتی و تعرض جنسی روبرو هستند. اگرچه کارگران نسبت به اقشار دیگر، بیشتر آسیب دیده‌اند، ولی در میان گروه‌های کارگری، زنان و کارگران جوان آسیب‌های جبران‌ناپذیر بیشتری را تجربه‌کرده‌اند.

نهاد سازمان ملل متحد برای نابرابری جنسیتی (زنان سازمان ملل) گزارش داد: ۲۴۳ میلیون زن در سراسر جهان در سال ۲۰۲۰، در معرض خشونت و تعرض جنسی قرار گرفته‌اند یا در نزدیکی آن‌ها خشونت یا تعرض جنسی از سوی مردان علیه زنان اتفاق افتاده است.

بسیاری از زنانی که در محیط‌های کاری خود مورد تعرض قرار گرفته‌اند، در خانه حبس می‌شوند یا در خانه نیز مورد خشونت از سوی اعضای خانواده قرار می‌گیرند. زنان که مورد خشونت یا تعرض قرار گرفته‌اند، از حمایت‌های گروه‌های اجتماعی بین‌المللی حامی حقوق زنان محروم هستند.

سازمان جهانی کار می‌گوید: نهاد‌های بین‌المللی باید نسبت به وضعیت زنان در محیط‌های کاری آگاه باشند و پس از بازگشایی مجدد کارگاه‌ها، در دوران پسا کرونا، کارگاه‌ها را بیشتر تحت نظر قرار بگیرند. آن‌ها موظف هستند تا برای ایجاد یک محیط کاری بهتر برای کارگران تلاش کنند.

اگرچه ویروس کرونا عامل تشدید خشونت و تعرض جنسی علیه زنان در محیط کار شده است، ولی فاکتور‌های دیگر نیز در تعرض جنسی علیه زنان در محیط کاری نقش دارند. مشکلات فراوان در تامین معیشت زندگی، یکی از عوامل ناپایدار شدن محیط کار است.