نصف جهان - مرضیه غفاریان: بیرانوند هر روز بدتر از دیروز؛ این وضعیت عملکرد دروازه بان ملی پوش ایران در لیگ برتر بلژیک است؛ آن هم در حالی که چندی پیش به واسطه درخشش خیره کننده اش در تیم ملی و پرسپولیس، کاندیدای عنوان مرد سال آسیا شده بود.

اما چه بلایی سر مرد شماره یک گلر تیم ملی فوتبال ایران آمده که در بازی اخیر تیمش در عرض 8 دقیقه سه بار دروازه خود را باز شده می بیند و عملکرد ضعیفی از خود نشان می دهد؟ ماجرا از جایی شروع شد که با اشتباه مرگ بار خود در اولین باری که برای رویال آنتورپ در لیگ باشگاهی بلژیک به میدان رفت باعث اخراج هم تیمی اش شد و دو گل بسیار بد هم خورد و همه اینها موجب شد که ایوان لکو، سرمربی وقت این تیم بلژیکی به انتقاد شدید از عملکرد سنگربان تیمش بپردازد و از آنکه او را به عنوان دروازه بان اصلی در ترکیب تیمش قرار داده اظهار ندامت کند.

اگر چه این مربی کروات چند روز بعد از مواضع خود نسبت به علی بیرو عقب نشینی کرد و گفت قصد نداشته او را بکشد اما به زعم اکثر کارشناسان لکو با این واکنش عجیب نسبت به عملکرد گلرش، او را قربانی شکست تیمش کرد و حتی یکی از دروازه بان های اسبق آنتورپ معتقد است همین انتقاد غیرحرفه ای لکو باعث شد آنتورپ برای همیشه بیرانوند را از دست بدهد و معلوم نیست چقدر زمان خواهد برد تا این گلر بتواند روحیه خود را ریکاوری کرده و دوباره روی پا بایستد و به روزهای اوجش بازگردد.

ستاره تیم ملی ایران در جام جهانی 2018 که پس از درخشش در این رقابت ها به خصوص مقابل تیم ملی پرتغال و مهار پنالتی رونالدو به یکی از چهره های این تورنمنت تبدیل شد، این روزها در حالی کم فروغ شده که جایگاهش در تیم ملی ایران را هم در خطر می بیند چرا که رقبای او در لیگ برتر کشورمان روزهای خوبی را پشت سر می گذارند و هر روز بر تعداد آنها نیز افزوده می شود طوری که رقابت های لیگ بیستم تاکنون میدانی برای درخشش دست های مطمئن بوده است.

اما بیرانوند نتوانسته اطمینان خاطر مسئولان باشگاه آنتورپ و هواداران این تیم بلژیکی را جلب کند، در سه باری که او برای این تیم به میدان رفته مهاجمان حریف هفت بار موفق به فتح دروازه اش شده اند و این برای گلری که با درخشش و کلین شیت هایش درون دروازه پرسپولیس باعث شده بود از او با لقب «دست های امن» یاد کنند، اصلاً جالب و پذیرفتنی نیست.

او اما به تنهایی روی هر هفت گلی که تیمش خورده مقصر نبوده چرا که همه می دانند گلر آماده و مطمئن آخرین عامل حفاظت از دروازه هر تیمی در برابر حمله تیم رقیب است و مدافعان و سایر بازیکنان و حتی چینش آنها در ترکیب تیم توسط مربی هم در این امر می تواند دخیل باشد. اگر همین بازی اخیر تیم آنتورپ را مشاهده کنید خواهید دید که هر سه گلی که این تیم بلژیکی خورد از سمت چپ دفاعی بود و هرچند علیرضا با خروج های زودهنگام و نامطئمنش حداقل روی دو تا از آنها بی تأثیر نبود اما نمی توان از اشتباه سایر بازیکنان آنتورپ هم چشم پوشید.

و دلیل دیگر و مهمتر این سیر نزولی که در بازی های علیرضا دیده می شود بی تأثیر از سبک بازی دفاعی مربیان ایرانی نیست چرا که تاکتیک تیم های حاضر در لیگ برتر بلژیک برخلاف لیگ برتر ایران، تهاجمی است و این ادامه راه را برای بیرانوند بدون شک سخت تر خواهد کرد.

راهی که او برای پیشرفت انتخاب کرد اما حالا ممکن است بزرگ ترین مانع برای تحقق رؤیاهایش شود؛ مگر اینکه از فرصتی که به واسطه جدایی لکو سرمربی ای که مخالف سرسخت او بود از آنتورپ و مصدومیت گلر اصلی این تیم نهایت استفاده را ببرد و با بازگشت به روزهای اوجش ثابت کند همچنان می توان به واسطه مهارتش در مهار توپ و ضربات مهاجمان حریف، به عنوان مرد شماره یک هر دروازه ای به او اعتماد کرد که اگر غیر از این باشد نه تنها به زودی باید راه خروج از باشگاه آنتورپ و حتی کشور بلژیک را در پیش گیرد که جایگاهش در سنگر تیم ملی که سال های گذشته همیشه در قرق خودش بوده را نیز به راحتی از دست خواهد داد و بدتر از همه اینکه با عملکرد خیره کننده حامد لک در چهارچوب دروازه سرخ ها حتی بازگشت به تیم سابقش هم برایش امکانپذیر نخواهد بود.