نصف جهان: درحالي که «دانش سنتي لنج‌سازي و دريانوردي با لنج در خليج فارس» به نام ايران در سازمان يونسکو به ثبت رسيده؛ به تازگي هيئت دولت مصوبه امحاي شناورهاي سنتي چوبي را تصويب کرده است!

برنامه ياد شده ناظر بر محورهايي نظير ايجاد نظام انگيزشي در الگوي جايگزيني شناورهاي سنتي به شناورهاي فلزي، الگوهاي تأمين مالي مربوط به طرح يادشده، امحاي شناورهاي جايگزين شونده و تأمين بيمه بيکاري براي دريانورداني است که در نتيجه اجراي اين طرح شغل خود را از دست مي‌دهند.

از آنجا که اين طرح سال‌ها با مخالفت رو به رو بوده است، علي يقطين و ابوالفضل محمودي از کارشناسان گروه مطالعات صنايع درياي مرکز مطالعات تکنولوژي دانشگاه صنعتي شريف در مقالاتي به بررسي مشکلات اين طرح پرداخته بودند. آنها در گزارش خود نوشته‌اند: «ويژگي‌هاي خاص شناورهاي چوبي باعث شده پس از گذشت سال‌هاي طولاني در بسياري از کشورهاي جهان هنوز اين شناورها مورد استفاده قرار گيرند.»

اما آيا واقعاً نمي‌شد لنج‌هاي چوبي و نه آنها که فايبرگلاس بودند را در مقابل فرسودگي و آتش سوزي ايمن کرد و از آنها براي تفريحات گردشگري دريايي، رستوران‌هاي دريايي، اقامتگاه‌هاي دريايي و... بهره برد؟ آيا لزومي به امحاي همه آنها بود يا فقط تعدادي از لنج‌ها که نمي‌توانستند به اين چرخه برگردند؟بررسي اين طرح باز هم نشان مي‌دهد که نه تنها طرح امحاي شناورهاي چوبي، فرهنگ دريانوردي و لنج سازي، مردمان ساحل نشين ايران را از بين مي‌برد بلکه پرونده لنج سازي خليج فارس را که سال 2011 به عنوان «ميراث در خطر و نيازمند پاسداري فوري» به ثبت رسيده بود باز هم با چالش مواجه خواهد کرد. چون بايد هر ساله، شيوه مديريت سازمان يافته‌اي در ارتباط با اين پرونده به سازمان يونسکو ارائه شود./  فاطيما کريمي