نتایج یک مطالعه بر روی ۱۱۳۹ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو نشان داد که ۴۵ درصد از بیماران، از درمان انصراف داده‌اند و مهم‌ترین دلیل انصراف از درمان، موانع مالی ناشی از هزینه‌های درمان بیماری بوده است.

 دیابت شیرین یک بیماری مزمن پیچیده است و نیاز به مراقبت مداوم پزشکی مناسب دارد. برای مبتلایان به دیابت، پایبندی به داروها با کنترل بهتر عوامل خطرساز متوسط، شانس کمتر بستری شدن در بیمارستان، کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و مرگ‌ومیر کمتر همراه است و به تاخیر انداختن، یا انصراف از درمان می‌تواند شدت بیماری را تشدید کند.

با این حال برخی از بیماران به دلایل مختلف از درمان انصراف می‌دهند و یا آن را به تعویق می‌اندازند. بر همین اساس پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با انجام یک مطالعه عوامل تاثیرگذار بر انصراف از درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو را بررسی کردند.

در این مطالعه مشخص شد که از ۱۱۳۹ بیمار، ۵۱۰ بیمار(۴۵ درصد از افراد) در سال گذشته انصراف از درمان داشته‌اند. درصد انصراف از درمان در بیماران بدون پوشش بیمه تکمیلی، افرادی که دارای عوارض و کسانی که سابقه بستری در بیمارستان داشتند، بیشتر بود.

اکثر بیماران گزارش کردند که مهم‌ترین دلیل انصراف از درمان، موانع مالی ناشی از هزینه‌های درمان بیماری است. کیفیت مراقبت، دسترسی، آگاهی و نگرش نسبت به بیماری و حمایت اجتماعی، به ترتیب بیشترین تاثیر را بر انصراف از درمان داشتند.

یافته‌های این مطالعه نشان داد که تعداد قابل توجهی از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو سابقه انصراف از درمان داشتند و مهم‌ترین دلایل انصراف از درمان مربوط به فشار مالی و نارضایتی از کیفیت مراقبت بود. بر همین اساس پژوهشگران این تحقیق می‌گویند که نه تنها برنامه‌های حمایتی مالی بیشتری باید انجام شود؛ بلکه کیفیت مراقبت باید ارتقا یابد.

نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «مراقبت از دست رفته در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲: یک مطالعه مقطعی» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده وحبیب جلیلیان، سمیه حیدری، نازنین میر، سعیده فهرستی، رحیم خدایاری؛ در انجام آن مشارکت داشتند.