شاید موضوع رفاقت دستمایه خیلی از سریال های تلویزیونی باشد که حالا در برخی سوژه محوری و در برخی هم کلیت سریال را شامل می شود. اما در سریال «در کنار پروانه ها» که این شب ها از شبکه 2 پخش می شود، رفاقت یکی از موضوع های محوری داستان است که البته گهگاهی به موضوع اصلی هم می رسد. 

رفاقتی که میان شخصیت رهی- نقش اصلی سریال- با مجید، برقرار است شاید از جنسی است که شاید کمتر شبیه به آن را در اطرافمان دیده باشیم. رفاقتی بدون هیچ چشمداشتی که دو دوست را به هم نزدیک تر هم می کند و باعث می شود در مواقع حساس زندگی خود را مسئول و مراقب زندگی رفیقشان بدانند.

وحید رحیمیان، بازیگر نقش مجید است که از کودکی استعداد بازیگری داشته و بعد از آن با شرکت در دوره های آکادمیک بازیگری، به این حرفه آمده است. او کار حرفه ای اش را با حضور در برنامه خندوانه آغاز کرده است و بعد از حضور در چند فیلم کوتاه، به سریال «در کنار پروانه ها» رسیده است. مجید تنها شخصیت این سریال است که بار کمدی بر دوش او است و همین باعث شده تا از فضای تلخی که بر قصه آن حاکم است کاسته شود. در ادامه بخشی از گفتگوی خبرگزاری «فارس» با رحیمیان درباره ورودش به بازیگری، استندآپ کمدی، پرداختن به موضوع رفاقت در یک سریال را می خوانید.

این شب ها سریال «در کنار پروانه ها» در حال پخش است. سریالی که یکی از نقش های فرعی آن به عهده شما است و به عبارتی می توان گفت اولین سریال شما هم محسوب می شود. چطور شد که در این سریال در نقش مجید، دوست رهی بازی کردید؟

اولین جلسه ای که با آقای یاری صحبت کردیم در برخورد اول گفت این خود مجید است و انگار که همان جا من را برای بازی در نقش مجید پذیرفت. بعد از آن خاطره ای درباره کار کردنم در مکانیکی تعریف کردم و آقای یاری هم از من خواست برخی رفتارهایی که برای خودم است را برای نقش مجید هم بیاورم که یکی از آنها شغل مکانیکی او بود و دیگر ویژگی هایش هم رفتارهایی بود که در خلال سریال از او سر می زد.

شخصیت مجید که می شود گفت دوست صمیمی رهی است، یکی از شخصیت های این سریال است که با حضورش فضای سریال که رو به تلخی می رود را تلطیف کرده است.

بله درست است مجید آمده تا تلخی ها را کمتر کند و این در فیلمنامه هم وجود داشت و من هم در بازی سعی کردم آن را درست اجرا کنم تا به آنچه مد نظر کارگردان و نویسنده است نزدیک شوم.

این موضوع کار شما را به عنوان بازیگر سخت نمی کرد؟

نه. چون از کودکی همینطور بودم که می توانستم در شرایط بحرانی خودم را کنترل کنم. یادم است مراسم ختم  مادرم بود که سر کار رفتم و از همه افرادی که آنجا حضور داشتند بیشتر می خندیدم. فقط به خاطر شادی دل آنها و اینکه قبول دارم آدم هایی که بیشتر از همه می خندند بیشتر از همه حالشان بد است و دردشان را در دل خودشان می ریزند و بیرونشان می خندد.

با توجه به توصیفاتی که از اخلاق خودتان تعریف کردید انگار که شخصیت مجید برگرفته از روحیات شخصی شما است. درست است؟

یکی از ویژگی های مجید سر به هوا بودنش است. در صورتیکه او کاملا با شخصیت و باهوش است که شغل مکانیکی دارد. از طرفی آنقدر باهوش است که بتواند عاشق شود و به کارهای رهی هم گیر بدهد. اما من هم زمانی که این نقش پیشنهاد شد بیشتر سعی کردم از خودم برایش خرج کنم.

در کنار مضمون اصلی که در این سریال به نمایش درآمده است، موضوع رفاقت هم جای ویژه ای برای خود دارد. رفاقتی که بین مجید و رهی شکل گرفته است از نوع رفاقت هایی است که این روزها کمیاب شده است. موضوع رفاقت در ابتدا در فیلم نامه آمده بود؟

اگر به قصه ما توجه کرده باشید، مجید، پدر و مادر و هیچ کسی را در زندگی اش ندارد که بخواهد به آنها محبت کند و یا آنها هوایش را داشته باشند و فردی تنها است. رابطه مجید با رهی یک رابطه دو سویه است و همانطور که رهی او را دوست دارد، او هم رهی را دوست دارد و یک لحظه هم تنهایش نمی گذارد. رهی به واسطه اینکه مجید از لحاظ سنی از او کوچک تر است، مواظبش هست و می خواهد تا خلأهای موجود در زندگیش را به نوعی پُر کند.

یکی از موضوع هایی که مخاطب دوست دارد بداند این است که آیا مجید تا پایان قصه در کنار رهی می ماند؟

بله. اگر تا به اینجای کار توانستیم مخاطب را طوری راضی کنیم که این دو دوست باید در کنار هم باشند قطعا از اینجا به بعد هم به همین روال پیش می رویم تا به جمع بندی نهایی برسیم. 

تحصیلات شما در زمینه بازیگری است؟ یا اینکه بعد از دوران تحصیل کلاس های آکادمیک هنری رفتید؟

وقتی در مدرسه تحصیل می کردم خیلی از معلم هایم با توجه به استعدادی که در من می دیدند می گفتند که بازیگری را انتخاب کن. یادم است بعد از مدتی که از حضورم در کلاس های بازیگری می گذشت، به خاطر شوخی هایی که سر کلاس می کردم و بچه ها هم به حرف هایم می خندیدند از کلاس اخراج شدم. برایم خیلی جالب بود که من با لحن جدی این حرف ها را می زدم و باز بچه ها به حرف هایم می خندیدند و گهگاهی همین باعث می شد که استادها از کلاس بیرونم کنند. همین شد که از کلاس بازیگری هم اخراج می شدم.

یعنی این شوخ طبعی از ابتدا در وجود شما بوده است؟

بله از دوران مدرسه خیلی از معلم هایم که این شوخ طبعی را در من دیده بودند می گفتند حتما در آینده بازیگری را دنبال کن چون تو استعدادش را داری و حتما در این زمینه موفق خواهی شد. 

یادم هست اولین کار حرفه ای شما آن هم در قالب تصویر، برنامه خندوانه و اجرای استندآپ کمدین بود. قبل از آن هم در سینما و تلویزیون بازی کرده بودید؟

چند فیلم کوتاه بازی کرده بودم که خیلی هم دیده نشد.

در برنامه خندوانه به صورت مقطعی حضور داشتید؟ یا نه و در پشت صحنه به عوامل کمک می کردید؟

هنوز هم بچه های خندوانه می گویند بیا، اما خب درگیر بازی در سریال هستم و فرصتش را ندارم. به هر حال خندوانه خانه من است و از آنجا به تصویر راه پیدا کردم اما این تصمیم هم گرفتم که دیگر استندآپ کمدی انجام ندهم.

چرا؟

نه اینکه کلا نخواهم انجام دهم اما اینکه در برنامه تلویزیونی بخواهم این کار را اجرا کنم نه. در کل استندآپ را در این می بینم که حال اطرافیانم را خوب کنم و کاری کنم آنها بخندند و شاد شوند. هیچ وقت بازیگری اولویت اولم نبوده و هیچ وقت هم برای بازی یا استندآپ به کسی نگفتم به من نقش بدهید.