نصف جهان: بازیگر سریال‌های تلویزیونی با اشاره به آثاری که طی دهه‌های پیش ساخته می‌شد از دقت و وسواس برای این سریال‌ها سخن گفت.

عبدالرضا اکبری بازیگر سریال «تولدی دیگر» که این روزها از شبکه آی‌فیلم بازپخش می‌شود درباره این سریال اظهار داشت: از بازی در این سریال سال‌های زیادی می‌گذرد اما یکی از آن کارهایی بود که با وسواس و دقت ساخته شد. با وجودی که نویسندگان مختلفی در مقاطع زمانی گوناگون روی فیلمنامه سریال کار کرده بودند اما داریوش فرهنگ کارگردان سریال در هنگام تمرین، نگاه ویژه‌ای به فیلمنامه و دیالوگ‌ها داشت.

وی با اشاره به نقطه قوت این سریال اظهار کرد: داریوش فرهنگ با کوله باری از تجربیات تئاتری و با دقت و وسواس، کار را پیش می‌برد. بازیگران از قبل فیلمنامه را به شکل کامل خوانده و دیالوگ‌ها را حفظ کرده بودند. شناخت خوبی هم از یکدیگر داشتیم و در هنگام بازی، فقط به ریزه‌کاری‌ها توجه می‌کردیم. گروه تصویربرداری هم همه تلاشش را می‌کرد تا کاری شسته و رفته از آب دربیاید.

اکبری با اشاره به تلاش برای کارهای قدیمی بر خلاف امروز ادامه داد: دقت و وسواس بر روی تمام جزئیات از لحظه نگارش فیلمنامه گرفته تا تمرینات و اجرا باعث شد تا سریالی ساخته شود که مردم همچنان از تماشای دوباره‌اش لذت می‌برند و برایشان خاطره‌انگیز و جذاب است. «تولدی دیگر» یک درام خانوادگی است که رگه‌هایی از کمدی هم در آن مشاهده می‌شود. شادی و غم واقعی در این سریال جاری است. در مجموع یک کار حرفه‌ای بود که همه چیز در آن فراهم شده بود. تهیه کننده نهایت حمایت را از عوامل داشت و هر چیزی سر جای خودش قرار داشت. هیچ شتاب زدگی و عجله‌ای هم برای ساختش نبود و همه امور طبق برنامه پیش می‌رفت. همه این عوامل دست به دست هم داده بود تا «تولدی دیگر» به یک سریال جذاب و ماندگار تبدیل شود.

وی درباره اهمیت بازیگران حرفه‌ای یادآور شد: حضور بازیگرانی مثل خانم جمیله شیخی در این سریال یک غنیمت بود و واقعاً از ایشان زیاد می‌آموختیم. بازیگران پیشکسوت و توانای دیگری همچون شادروانان نعمت ا... گرجی، منصور والامقام و فاطمه طاهری هم در این سریال حضور داشتند. ضمن اینکه بازیگران جوان مثل خانم لعیا زنگنه بازی‌های خوب و جذابی را در سریال از خود ارائه دادند.

این بازیگر با اشاره به پخش سریال‌های قدیمی عنوان کرد: دیدن سریال‌هایی مثل «پهلوانان نمی‌میرند»، «مزد ترس»، «باغ گیلاس»، «روزهای اعتراض» و همین «تولدی دیگر»، هم برایم جذاب است و هم باعث آزارم می‌شود. ۲۰ تا ۳۰ سال از پخش این سریال‌ها گذشته و بسیاری از بازیگران که اتفاقاً خیلی هم عزیز و محترم و برجسته بودند در عالم هنر، دیگر در میان ما نیستند. وقتی سریال‌های قدیمی را می‌بینم با خودم می‌گویم چقدر حیف که بزرگانی مثل خانم شیخی و آقایان والامقام و گرجی دیگر در میان ما نیستند و هیچکس هم نتوانست جای آنها را پر کند. این موضوع واقعاً باعث غصه‌ام می‌شود و نبود همکارانم واقعاً آزارم می‌دهد. البته دیدن سریال‌های قدیمی باعث زنده شدن خاطرات شیرین هم می‌شود و برایم خاطره‌انگیز است. از سوی دیگر، خوشحال می‌شوم که مردم همچنان این جریان را دوست دارند و از آنها استقبال می‌کنند و برایشان حکم نوستالژی را دارد.