رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک با بیان اینکه این سازمان متولی تربیت کودکان صفر تا شش سال است گفت: برنامه ریزی برای کودکان باید متناسب با زمانه و شرایط موجود باشد، قطعا باید به روز باشیم و امر تربیت کودکان را متناسب با یافته‌های جدید پیش ببریم.

علیرضا حاجیان زاده در نشستی خبری با بیان اینکه هفته ملی کودک برای توجه دادن موضوع کودکان در میان مردم و مسئولان تعیین شد و همه ساله نهادهای مربوط برنامه هایی را اعلام و اجرا می‌کنند تا زمینه ای برای توجه جدی تر به امر تربیت کودکان فراهم شود گفت: کودکان به عنوان آینده سازان ایران باید مورد توجه جدی قرار بگیرند. آنها نباید به علت سن کمی که دارند از مرکز توجه در جامعه خارج شوند. در سال های گذشته این حوزه دارای فراز و فرودهایی بوده و کودکان متولی مشخص و روش تربیتی تعریف شده‌ای نداشتند.

وی افزود: در سال ۹۹ با فرمایشات رهبری، مهدهای کودک، پیش دبستانی ها و کودکان زیر شش سال مورد توجه قرار گرفتند و ایشان فرمودند تعلیم و تربیت کودکان زیر شش سال باید برعهده آموزش و پرورش باشد که در نهایت با مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک شکل گرفت.

حاجیان زاده با بیان اینکه این سازمان متولی تربیت کودکان صفر تا شش سال است گفت: این دوره شش ساله در اساسنامه به دو دوره سه ساله اول و دوم تقسیم شده است. از جمله مهمترین اهداف مدنظر، ساماندهی و مدیریت یکپارچه، ارتقای شایستگی ها و حمایت از خانواده و تربیت مربیان کودک، آموزش های مناسب برای کودکان و آماده کردن آنها برای ورود به سیستم آموزش رسمی به ویژه در سنین پنج و شش سالگی اشاره کرد.

وی ادامه داد: تحقیقات نشان داده کودکانی که دوره پیش‌دبستانی را گذرانده اند در دوران مدرسه موفقیت بیشتری داشته اند.

رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک با تاکید بر اینکه اثرات ناشی از باور کودکان به عنوان با ارزشترین سرمایه ملی در آینده خودش را نشان می دهد عنوان کرد: انتظاری که از همه دستگاه‌های حاکمیتی و وزارت آموزش و پرورش داریم ایجاد یک عزم و هم افزایی برای تحقق این اهداف و همراهی خانواده ها است. همچنین از هنرمندان، متخصصان و صاحب‌نظران دعوت به همکاری داریم. ایجاد یک جریان هماهنگ، متنوع و گسترده با یک نقشه راه مدنظر ما و در برنامه ماست.

حاجیان زاده با اشاره به اینکه برنامه کوتاه مدت سال ۱۴۰۱ و برنامه پنج ساله سازمان به زودی نهایی و اعلام می‌شود اظهار کرد: مواردی چون رشد دینی و اخلاقی، تربیت معنوی کودکان، رشدکلامی برای برقراری ارتباط کودکان با یکدیگر، مهارت های ارتباطی، رشد شناختی و مهارت ها زبانی، مهارت تفکر، جست وجوگری، رشد عاطفی و اجتماعی، پذیرش دیگران، احساس مسئولیت و همفکری و... را مدنظر داریم.

رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک با بیان اینکه بیش از ۸ میلیون کودک زیر شش سال داریم که بخشی از آنها در ۵۰ هزار مهدکودک و پیش دبستانی حضور دارند گفت: بیش از ۲۰۰ هزار مربی و کادر اجرایی در این مراکز خدمت رسانی می‌کنند. در برنامه های خود ایجاد ۲۰ هزار مهدکودک روستایی و مناطق محروم را پیش بینی کرده‌ایم. نیاز به ایجاد مراکز و تربیت خانواده‌ها در این مناطق جدی تر است و توسعه فعالیت در این مناطق را مدنظر داریم.

حاجیان زاده درباره روند فعالیت مهدهای کودک و صدور مجوزها گفت: تا دستورالعمل ها و استانداردهای جدید تصویب و تایید نشده با همان دستورالعمل های قبلی کارشان را ادامه می‌دهند و مجوزهایشان نیز تمدید می‌شود. تا پایان سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مجوزشان تمدید می‌شود تا دستورالعمل های جدید تصویب و به تایید هیئت امنا برسد.

وی درباره بازگشایی مهدکودک ها نیز گفت: مهدهای کودک از نظر ستاد ملی کرونا قبلا جزو گروه ۳ شغلی بودند و اخیرا در گروه ۲ قرار گرفته اند و می‌توانند در شهرهای نارنجی فعالیت کنند. در شهرهای قرمز هم با ضوابط خاص می‌توانند بازگشایی شوند، زیرا عموما مهدهای کودک کلاس های کم جمعیت دارند و مشکلی از نظر فاصله گذاری اجتماعی ندارند.

وی درباره توسعه تربیت کودکان زیر شش سال در روستاها عنوان کرد: ۷۰۰۰ مهدکودک در روستاها داریم. دو مسئله در مهدکودک های روستایی داریم، نخست حمایت های مالی و اعطای یارانه از سوی دولت است، زیرا توان مالی خانواده ها در مناطق محروم طوری نیست که خودشان بتوانند شهریه مهدکودک را بپردازند. پیگیری هایی در این زمینه داریم. دوم آموزش و فرایندهایی تربیتی است که برنامه های پیش بینی شده شامل مهدهای روستایی نیز شده و از آن بهره مند می شوند.

حاجیان زاده درباره توسعه مهدکودکها گفت: در راستای توسعه مهدهای کودک، مسئله تربیت مربی از ارکان اصلی است. در برنامه های بلند مدت ایجاد رشته تربیت مربی کودک در دانشگاه و حوزه علمیه دیده و رایزنی هایی در این زمینه در حال انجام است. آموزش های بدو خدمت و ضمن خدمت نیز مدنظر است. اگر مربی توانمند نداشته باشیم امر توسعه به خوبی محقق نمی شود.

رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک در پاسخ به پرسش دیگری پیرامون ضرورت و میزان حضور کودکان در مهدکودک ها گفت: قرار نیست همه کودکان به مهدکودک بروند به ویژه سه سال اول که‌ باید در خانواده باشند. توانمندسازی خانواده ها جزو برنامه های جدی ماست اما توسعه در سه سال دوم مورد تاکید است و بچه ها باید برای‌ ورود به دوره رسمی آموزش آماده شوند اما در مجموع اینکه همه کودکان تحت پوشش مهدکودک ها باشند مورد توصیه و مدنظر نیست.

وی با اشاره به وجود ۵۰ هزار مهدکودک و پیش دبستانی گفت: ۳۰ هزار مرکز پیش دبستانی، ۱۶ هزار مهدکودک تحت پوشش بهزیستی و حدود ۵۰۰۰ مهد تحت پوشش دستگاه‌ها و نهادهای دیگر هستند که مجوز رسمی ندارند یا به عبارتی دارای مجوز داخلی هستند که مساجد، شهرداری ها، بسیج، حوزه های علمیه، وزارت ورزش و جوانان و غیره از این جمله اند. همه اینها در نهایت باید از سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک مجوز بگیرند.

حاجیان زاده با بیان اینکه نظام نامه شایستگی و احراز صلاحیت مربیان در دست تدوین است و ملاک ورود اولیه به سیستم خواهد بود، درباره مهدکودکهای غیرمجاز و سازوکار نظارتی بر فعالیت مهدها عنوان کرد: فعلا وضعیت موجود ادامه می یابد، اما قطعا در استانداردهای در دست تدوین به مسئله فضا، برنامه‌ها، محتوا و مانند آن توجه می شود. توجه داریم ضمن آنکه برنامه ها خشک و رسمی نیستند، اما باید موازین و معیارهای دینی و اسلامی نیز رعایت شوند.

رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک درباره شهریه مهدکودک‌ها نیز گفت: تصمیم امسال این بود که درصدی به شهریه های قبلی افزوده شود که سازمان ملی حمایت از مصرف کنندگان درباره آن تصمیم می گیرد که نرخ افزایش تا سقف ۳۲ درصد را به ما اعلام کرده‌اند و بخشنامه آن نیز به زودی صادر می شود.

وی درباره محتوای آموزشی این دوره گفت: موافق با نسخه واحد برای اداره پیش دبستانی ها نیستیم، برنامه و استاندارد واحدی داریم، اما روش ها متنوع هستند. بسته های تربیت و یادگیری باید متنوع و متعدد باشند. امسال سازمان پژوهش ۲۲ بسته را معرفی کرد، کمیته های تولید محتوا در استان ها نیز فعال هستند تا بتوانند متناسب با شرایط منطقه انتخاب کنند.

وی درباره اجباری شدن دوره پیش دبستانی نیز گفت: پیش دبستانی دوره رسمی غیراجباری است، اما سیاست ما فراگیر شدن این دوره است و هفت سال هم برای ایجاد پوشش همگانی فرصت داده شده است. همگانی شدن دوره هم نباید اجباری باشد بلکه باید با فرهنگ سازی و ایجاد جذابیت، خانواده ها به حضور فرزندشان در این دوره متمایل شوند.