بزرگترین مجموعه مذهبی ایران باستان پس از بررسی‌های باستان‌شناسی، ژئوفیزیک، عکسبرداری هوایی و مستندنگاری دقیق سازه‌های معماری بخش مرکزی شهر گور فیروزآباد سرانجام شناسایی شد.

علیرضا عسکری چاوردی، مدیر میراث‌جهانی منظر باستان‌شناسی ساسانی فارس با اعلام این خبر گفت:  بقایای چهار جرز سنگی معروف به «تخت‌نشین» به ابعاد ۲۶ در ۲۶ متر با ارتفاع حداقل  ۸ متر و یک برج منارمانند به ارتفاع ۳۰ متر سال‌هاست در بخش مرکزی شهر گور نمایان است و بلوک‌های سنگی ویرانه‌های این آتشکده مهم در سطح محوطه به صورت پراکنده به جای مانده است.

این باستان‌شناس افزود: سازه‌های معماری مکشوفه در یک مجموعه وابسته و مرتبط با هم به عنوان آتشگاه، آدرویان، ایزیشگاه، اتاق هووما، تالارهای نیایش و نمازگاه، محل برگزاری جشن‌ها و گاهنبارها، چهارتاقی محل نیایش، محل تکریم آب و اجرای مناسک آیین‌های زرتشتی مکان‌یابی، شناسایی و تحلیل شده است.

به گفته مدیر میراث‌جهانی منظر باستان‌شناسی ساسانی فارس در فیروزآباد، این مجموعه بزرگ مذهبی در سده سوم میلادی بنیانگذاری شده، اما به نظر می‌رسد با عنوان شهر پدری ساسانی تا پایان دوره ساسانی مورد تکریم و قداست مذهبی قرار گرفته، به گونه‌ای که احتمالا با دفن پادشاهان ساسانی در این شهر همواره در آن دوره بر حرمت آن افزوده شده و در سده‌های اسلامی به شهر مزارات (شهر گور) معروف شده است.