مانی مهدوی:شعرخوانی سیدصولت مرتضوی، معاون اجرایی رییس جمهور در جلسه شورای اداری این استان که با محتوایی ضد اصفهانی همراه بود همچنان توسط مقامات ارشد پاسخ داده می شود. در بیشتر این پاسخ ها نیز از همان ابزار شعر و شاعری که مرتضوی از آن استفاده کرد بهره گرفته شده است.

درحالی که مطالبه اصلی مردم اصفهان احیای زاینده‌رود و مشکلات آبی استان بود، سیدصولت مرتضوی که اصلاتاً چهارمحالی است در جلسه شورای اداری به جای ارائه مصوبات و گزارش سفر، این شعر را خواند: «چو دخلت نیست خرج آهسته‌تر کن / که می گویند ملاحان سرودی / اگر باران به کوهستان نبارد / به سالی دجله گردد خشک رودی.»

این شعرخوانی مورد اعتراض جدی اعضای جلسه قرار گرفت و برخی اعضای شورای شهر اصفهان به تندی با این موضوع برخورد کردند. آنها معتقد بودند خواندن چنین شعری، بی اعتنایی دولت به خواسته های آبی ساکنان این استان را نشان می داد.

در همین رابطه دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان اصفهان در واکنش به سخنان معاون اجرایی رئیس‌جمهوری شعری از سعدی در صفحه توئیتری خود منتشر کرد. حجت الاسلام احمد عبداللهی‌نژاد نوشت: «جناب آقای مرتضوی، در جلسه شورا که امکان پاسخگویی برایم فراهم نبود، پاسختان را اینجا از جناب سعدی بشنوید: هر آنکه تخم بدی کشت و چشم نیکی داشت /  دِماغ بیهده پخت و خیال باطل بست /  ز گوش پنبه برون آر و دادِ خلق بده / وگر تو می‌ندهی داد، روزِ دادی هست!»

دفتر حجت‌الاسلام حسین میرزایی، نماینده اصفهان در مجلس نیز در واکنش به سخنان مطرح شده در جلسه شورای اداری استان با حضور رئیس‌جمهور بیانیه‌ای صادر کرد. در این بیانیه آمده است: «امیدواریم کسانی که در پایین دست زاینده‌رود به کم‌خرجی تشویق می‌کنند با ترجیحات قومی و استانی، دولت محترم را برای ولخرجی و بارگذاری‌های غیرقانونی جدید در بالادست زاینده‌رود، تحت فشار نگذارند چرا که این امر متأسفانه مسبوق به سابقه است. استان اصفهان دخلش آنقدر هست که جوابگوی خرج خودش باشد ولی حرمت همسایگی را در چارچوب قانون نگه می‌دارد تا آب به همسایگان برسد. استان چهارمحال‌وبختیاری در حوضه‌های ونک و خرسان استان پایین‌دستی اصفهان محسوب می‌شود. استان خوزستان هم در حوضه آبریز کارون بزرگ پایین‌دست استان اصفهان قرار گرفته است و بهره‌برداری استان اصفهان از منابع این حوضه‌های آبریز، کمتر از خروجی آب از این استان در این حوضه‌ها است. همچنین تأمین آب شرب استان‌های قم و مرکزی به گلپایگان اصفهان وابسته است و عمده رواناب‌های شهرستان فریدونشهر اصفهان در حوضه آبریز دز نیز وارد استان لرستان می‌شود در حالی‌که غرب اصفهان با چالش‌های جدی در زمینه بهره‌برداری از منابع آب خروجی از استان، مواجه بوده و هست. تأمین آب استان یزد نیز بر دوش منابع حوضه زاینده‌رود و استان اصفهان است و استان کرمان نیز در یک دهه اخیر به طرح‌های حوضه‌های ونک و خرسان اضافه شده است...دخلمان هست و آهسته‌تر خرج می‌کنیم تا به همسایگان هم برسد و در عین حال اجازه قانون‌گریزی به فرصت‌طلبان نمی‌دهیم.کسانی که در خصوص منابع آب این استان اظهار نظر می‌کنند اولاً اطلاعات خود را افزایش دهند ثانیاً با مردم استان اصفهان به زبان کنایه سخن نگویند که خلاف ادب است و ادب مرد به ز دولت اوست.»

در این میان روزنامه «اصفهان امروز» هم در سرمقاله شماره دیروز شنبه خود خواستار برکناری معاون اجرایی رئیس‌جمهور شد. این روزنامه نوشت:

«در ساختار دولت، معاون اجرایی مسئول برگزاری و پیگیری مصوبات سفرهای استانی رئیس‌جمهوری است. به همین دلیل یک نهاد مجری بوده و سیاست‌گذار نیست. اما با رویکردی که از معاون اجرایی در سفر به اصفهان دیده شده، شخص فعلی فاقد مشروعیت برای تصدی یک جایگاه مهم ملی است. به دلیل آنکه از جایگاه مجری در جایگاه سیاست‌گذاری دخالت کرده و برای ایجاد چهره‌ای بزک شده از اصفهان و به انحراف کشاندن دیدگاه رئیس‌جمهور و اعضای کابینه نسبت به احیای دائمی زاینده‌رود از سراب تا پایاب به‌عنوان مطالبه اساسی استان تلاش کرد... وقتی پس از ماه‌ها برگزاری جلسات با حضور مسئولان و کارشناسان برای جمع‌بندی اولویت‌ها و مشکلات اصفهان در محل معاونت اجرایی ریاست‌جمهوری، در حضور همه با زبان به ظاهر لطیف به خواسته مشروع، قانونی و تاریخی احیای زاینده‌رود تاخت و تاز می‌شود، باید احتمال داد که «چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند» و بسیار راحت‌تر اندیشه پنهان مقابل اصفهان را نمایندگی یا حمایت می‌کنند... براین‌اساس پیشنهاد می‌شود با قید فوریت شخص یا اشخاصی که فاقد افق دید ملی و همه‌جانبه هستند از مسئولیت‌های کشوری کنار گذاشته شده و زمینه ظلم، تبعیض و مشکلات بعدی حاشیه‌ساز در روابط بین استان‌ها و اقوام در همین ابتدا برچیده شود. در غیر این صورت دولت نیز مشمول ادامه حکایت خوانده شده در جلسه خواهد شد که می‌گوید: «گر چه دانی که نشنوند بگوی/ هر چه دانی ز نیکخواهی و پند/ زود باشد که خیره‌سر بینی/ به دوپای اوفتاده اندر بند/ دست بر دست می‌زند که دریغ/ نشنیدم حدیث دانشمند».