لادن ایرانمنش: سال گذشته پای ۱۹۴ هزار و ۶۵۸ نفر زن به پزشکی قانونی باز شده است. این زنان به دلیل نزاع به این مراکز  مراجعه کرده اند؛ آمارهایی که نشان می دهد حضور زنان در خشونت ها افزایش پیدا کرده است.

آسیب شناسان علت این موضوع را در بین خانواده ها ریشه یابی می کنند. به نظر آنها تغییر نگرش نسبت به دختران و تغییر در سبک تربیتی آنها از دلایل افزایش خشونت در بین زنان است.

فهیمه صدر، روان شناسی است که این تغییر نگرش ها را موشکافی کرده و معتقد است عوامل متعددی در به وجود آمدن این موضوع نقش دارد. به گفته این آسیب شناس، طی ده پانزده سال اخیر نگرش خانواده های ایرانی به دختران تغییر یافته و آنها دیگر وجود خشونت در فرزند دخترشان را یک تابو نمی بینند.

صدر به نکات جالب تری هم اشاره می کند؛ اینکه خشونت یک امر فیزیکی است که در پی خشم شکل می گیرد و این در حالی است که در گذشته خشم در میان زنان یک امر درونی بوده و زنان چون نمی توانسته اند نماد بیرونی این خشم که خشونت است را اعمال کنند، آن را درون خود می ریختند اما حالا باز شدن میدان برای زنان باعث شده که آنها خشمشان را بروز دهند. 

به گفته این آسیب شناس اجتماعی، میزان زنانه شدن خشونت نسبت به گذشته افزایش داشته؛ همانگونه که آسیب های اجتماعی همچون اعتیاد در بین آنها زیاد شده است.

وی ادامه داد: اولین دلیل به تربیت و سبک های تربیتی باز می گردد. در گذشته اعمال خشونت توسط یک زن یا دختر امری نهی شده بوده و هیچ خشونتی از جانب آنها در جامعه پذیرفته نبود. 

در کنار این دلایل، آزادی رفتاری دختران نیز افزایش پیدا کرده و مثلاً اگر در گذشته دختری حق نداشت از ساعتی دیرتر به منزل برگردد، حالا خانواده ها دیرتر آمدن به خانه را می پذیرند. این عوامل همه به یکدیگر مرتبط اند. در کنار این موضوع آگاهی زنان در سال های اخیر برای کسب حقوق خود در بروز خشم مؤثر است.گرچه وقتی پای خشونت در میان باشد، گاهی موضوع تنها به یک واکنش ساده ختم نمی شود و ممکن است فرد حتی یک عضو از بدن خود را از دست بدهد یا موجب نقص عضو یا مرگ فرد دیگری شود. موضوعی که به نظر می رسد نیازمند ریشه یابی و آموزش های بیشتری است تا تب تند خشونت را در زنان که به عنوان اجزای اصلی کانون های خانوادگی هستند پایین آورد.

البته به گفته آسیب شناسان نمی توان برای کل جامعه یک نسخه پیچید. آنها بر این باورند که مسائل بیرونی مانند بیکاری، تورم، گرانی و فقر این توانایی را دارد که آمار خشونت و نزاع را به آسانی و مرتباً بالا ببرد و نمی‌توان آن را انکار یا تکذیب کرد، اما در کنار این عامل بسیار مهم و انکارناپذیر، مسائل درونی از جمله ناتوانی در کنترل خشم، نداشتن مهارت گفتگو برای حل مشکل و اجتناب از تنش و آموزش‌ندیدن نیز تأثیر قابل توجهی در تشدید خشونت‌ها به خصوص در میان زنان است.