دریا قدرتی پور: میلیمتر به میلیمتر،‌ سانتیمتر به سانتیمتر! این مقیاس حرکت خودروهایی است که هر سال خیابان‌های اصفهان را در فصل مدارس طی می کنند. خودروهایی که  با فرا رسیدن پاییز این اتفاق را رقم می زنند و با گذشت زمان و قفل شدن خیابان‌ها لحظه به لحظه به تعدادشان اضافه می‌شود. قفلی که تا کنون مدیریت شهری اصفهان از باز کردن آن عاجز مانده است.

این در حالی است که روزهای مانده به ماه مدرسه برای پایتخت نشینان با وعده های خوشبینانه ای همراه بوده است و کلید حل معما اکنون به دست آنها افتاده است.  آنطور که مهدی چمران، رئیس پارلمان شهری تهران گفته، قرار است حل معضل ترافیک پایتخت با چند راهکار اساسی حل شود. راهکارهایی که قرار است خیابان های تهران را در روزهای ابتدایی مهر به آرامش برساند و دیگر خبری از اسیر شدن خودروها و ترافیک های طولانی چند کیلومتری نباشد.

تقویت ناوگان حمل و نقل عمومی، به‌کارگیری اتوبوس‌های تازه‌نفس، شناورکردن ساعات کاری و دورکاری تعدادی از کارمندان دولت، از جمله راهکارهایی است که زیر سقف پارلمان شهری تهران مطرح شد، به تصویب رسید و مقرر شد که در مهار ترافیک مهرماه تهران دخیل باشد. بسته هایی که به نظر می رسد می تواند برای کلانشهر اصفهان نیز به عنوان الگو و راهکاری مناسب تهیه شود تا ما نیز مانند پایتخت از روزهای ابتدایی مهر به سلامت عبور کنیم.

گرچه چیزی به فصل مدارس نمانده اما همین فاصله اندک تا رسیدن به روزهای پرترافیک فرصتی مغتنم است برای ارائه راهکاری کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت که قدری از مشکلات شهری بکاهد.

البته که نقشه راه و الگویی که پایتخت برای روزهای پرترافیک خود انتخاب کرده شاید نتواند عیناً برای قامت اصفهان اندازه باشد اما بخشی از این راهکارها می تواند به عنوان راهکار مشترک برای شهرهای شلوغ از جمله اصفهان برنامه ریزی شود تا بعد از تعطیلی دو ساله مدارس، خیابان های اصفهان با قفل ترافیکی غافلگیر نشوند. 

آنطور که به نظر می رسد مدیریت کلانشهر اصفهان نیز باید با ارائه راهکارهای کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت برای ترافیک این شهر به خصوص در فصل مدارس که شلوغی تردد چند برابر می شود، گام بردارد و نسخه هایی همچون نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی، توسعه حمل و نقل ریلی، خارج کردن خودروهای فرسوده از چرخه ترافیک شهر، ساختن خیابان های استاندارد، شناورسازی ساعات کاری ادارات و همچنین کاهش سفرهای درون شهری بپیچد.

در حال حاضر به صورت میانگین روزانه 600خودروی سبک و 100خودروی سنگین در اصفهان شماره‌گذاری می‌شود.

این در حالی اتفاق می افتد که خارج شدن خودروهای فرسوده از چرخه ترافیکی اصفهان به کندی صورت می گیرد و همین مسئله ترافیک اصفهان را به خصوص در روزهای پر تردد، دو چندان کرده است. این در حالی است که براساس قانون قرار بوده به ‌ازای شماره‌گذاری هر خودرو، یک دستگاه خودروی فرسوده اسقاط شود، اما در سال‌های اخیر این کار نیز متوقف شده است.

توجه جدی به بحث پارکینگ ها موضوع دیگری است که می تواند در اتاق فکر مدیریت شهری بررسی شود و اندیشه مناسبی برای اصفهانی باشد که از کمبود یا نبود پارکینگ رنج می برد.

اینکه مدیریت شهری هر سال دست روی دست بگذارد و تنها با مطرح کردن مشکلات کاری از پیش نبرد، نمی تواند راهکار مناسبی باشد. درست است که اعتبارات دولتی در زمینه ناوگان حمل و نقل شهری آنقدر نیست که این ناوگان بتواند هر سال نفس تازه کند اما می تواند با راهکارهای تکمیل کننده بسیاری از مشکلات را حل کرد.

اینکه مردم را به آینده دلخوش کنیم و آنها را به حل مشکلات و معضلاتی همچون ترافیک، خودروهای فرسوده و آلودگی هوا که سال‌هاست گریبان شهرمان را می‌فشارد، امیدوار کنیم، شاید در نگاه اول هیچ نکته منفی نداشته باشد؛ اما سئوال این است که ببینیم این وعده‌ها با چه پشتوانه‌ای مطرح می‌شود و در واقعیت تا چه حد جامه عمل به خود خواهد پوشید.

توسعه مترو، تجهیز اتوبوس‌ها و در یک کلام توسعه حمل و نقل عمومی ماه‌ها تا زمانی که سال ها و ماه ها در گیرودار روند طولانی تصویب و تخصیص بماند و دست آخر هم همچنان مسئولان شهری برای اجرای پروژه‌ها از کمبود بودجه بنالند، به نظر نمی رسد که راهکاری برای حل مشکلات ترافیکی اصفهان باشد.