مهاجم شماره ده تیم ملی پس از به ثمر رسیدن گل اول دور از سایر بازیکنان تیم ملی جشن خوشحالی به پا کرد.

شاید هیچ‌یک از معیارهای یک شماره ده کلاسیک را نداشته باشد اما کریم، کریم است.

کسی که با حضور در این جام جهانی رکورد علی دایی را شکست و برای بار سوم با شماره ده در جام جهانی حضور پیدا کرده است.

چندان تفاوت بارزی با فیلمی که از دوران کودکی‌اش منتشر شده ندارد، او همچنان خجالتی به نظر می‌رسد و می‌توانی حجب و حیا را در چشمانش ببینی.

کریم انصاری فرد در تمام‌ روزهای تلخ و شیرین این نسل طلایی فوتبال ایران حضور داشته و بدون شک همیشه قبل از خودش به موفقیت تیم فکر کرده است.

این در حالی است که کاپیتان دوم تیم ملی پس از برزیل 2014 و روسیه 2018 به‌احتمال فراوان آخرین جام جهانی خود را تجربه می‌کند و صعود به مرحله حذفی جام جهانی می‌تواند زیباترین و به‌ نوعی دراماتیک‌ترین پایان ممکن برای وداع با پیراهن سفید تیم ملی باشد.

بعد از پایان بازی ایران و ولز، وقتی عکس‌های دیدار تاریخی تیم ملی با ولز را مرور کردیم آن چیزی که نظرمان را بیش از تمام اکت‌های جذاب آن لحظه به خود جلب کرد جشن تنهایی کریم بود.

او بیرون از حلقه شادی بازیکنان تیم ملی ترجیح می‌دهد همان‌ جایی که بود بنشیند و خوشحالی‌اش را با تماشاگرانی که در آن لحظه به مرز جنون رسیده بودند قسمت کند.

بدون شک جایگاه کریم انصاری فرد در تاریخ فوتبال ایران محفوظ است. او در تمام این چند سال هر بار که به بازی فراخوانده شد سعی کرد تا تمام وجود خودش را صرف تیم ملی کند و هیچ‌گاه به خودش اجازه نداد جلوتر از بقیه حرکت کند. او به معنای واقعی کلمه یک الگو در مجموعه تیم ملی به شمار می‌رود.

فراموش نکنیم او زودتر از سایر مهاجمین پرآوازه تیم ملی در دیدار مقابل پرتغال در جام جهانی قبلی پایش به گلزنی بازشده است و چقدر خوب می‌شود او در این جام هم بتواند گلزنی کند.

بدون شک جایگاه کریم انصاری فرد در تاریخ فوتبال ایران محفوظ است و گویا قرار است همیشه کریم‌های تیم ملی همیشه بزرگی کنند.