دریا قدرتی پور: چهره بازار سپه این روزها مثل عروس بزک شده است؛ کیف و کوله‌های رنگی، آرایش مغازه‌ها را درگذر قدیمی اصفهان تغییر داده است. مغازه‌داران هم در این میان بازارگرمی می‌کنند و تا می‌توانند از قدر و قیمت‌هایی می‌گویند که به‌واسطه جنس خوب و وارداتی بودن کیف‌ها سرچشمه گرفته است.

دست روی هر جنسی که بگذاری بسته به اینکه چه امکاناتی دارد، قیمتش هم فرق می‌کند؛ اما وارداتی‌ها حرف اول را می‌زنند؛ کوله‌هایی که هم چرخ‌دارند و هم دکمه و زیپ‌های قوی که یک سال تحصیلی و گاهی بیشتر دوام می‌آورند.

گرچه فروشنده به فراخور جیب مشتریانش به آنها کوله‌ها و کیف‌های مختلف را نشان می‌دهد اما تمام سعی‌اش بر این است که کوله‌های هشت‌چرخه جدیدش را معرفی کند؛ کیف‌هایی که در دست‌اندازها به شکل مکانیکی اما هوشمند عمل می‌کنند و چرخ های‌شان به نسبت دست‌اندازها، بالا و پایین می‌رود و به‌راحتی نمی‌شکند.

همینطور که به کوله یک‌میلیون و 600 تومانی‌اش خریدارانه نگاه می‌کند می‌گوید: «این کوله به خاطر داشتن دسته‌بلند و چرخ، ستون فقرات بچه‌ها را از بین نمی‌برد و دانش‌آموز می‌تواند کیفش را روی زمین بکشد و ببرد.»

مشتری‌ها با دقت به حرف‌هایش گوش می‌دهند. اما برخی‌هایشان جیبشان به این اندازه پرپول نیست که بتوانند کیف‌های میلیونی بخرند و به همان کوله‌های ساده 450 هزارتومانی که امکاناتی هم ندارد بسنده می‌کنند. بماند که مابین کوله‌های گرانقیمت و کوله‌های ارزان‌تر، متوسط‌هایی هم هستند که قیمت‌هایشان به 700 تا 800 هزار تومان می‌رسد و به گفته فروشنده تنها برای یک سال تحصیلی بچه‌ها مناسب‌اند.

سعید که با دو پسرش برای خرید کوله آمده از این وضع ناراحت است؛ می‌گوید: «فقط که کیف نیست؛ وقتی برای یک کوله به‌دردنخور که تنها نیمی از سال را دوام می‌آورد باید نیم میلیون بدهم، کلاهم پس معرکه است. اگر بخواهم باکیفیت‌ها را بخرم تا حداقل دو سال تحصیلی بچه‌ها را پر کند، باید نزدیک چهار میلیون خرج کنم که در توانم نیست. این‌طوری هم البته دو بار باید پول بدهیم چون کوله‌های ارزان‌قیمت، آن‌قدر بی‌کیفیت است که در میانه‌سال پاره می‌شوند و فرزندان شیطانم دوباره نیاز به کوله و کیف پیدا می‌کنند.»

افزایش حدود دو برابری قیمت کوله و کیف نسبت به سال گذشته سعید را شوکه کرده و او انتظار نداشته که باقیمت‌های میلیونی روبرو شود. دست می‌کشد به پیشانی‌اش و می‌گوید: «بچه اولم دبیرستان می‌رود و بچه دومم کلاس اول. خودشان انتخاب می‌کنند و من هم به حد وسعم به آن‌ها جواب می‌دهم اما گاهی باید کوله و کیفی برایشان بخرم که باب سلیقه‌شان نیست چون وقتی دخل‌وخرجم باهم نمی‌خواند، مجبورم.

بقیه مشتریان هم کم از سعید ندارند. برخی از آن‌ها با دیدن قیمت‌ها عطای خرید کیف را به لقایش بخشیده‌اند و به تعمیر کیف روی آورده‌اند. خانم سعادتی، یکی از آنها است: «امسال با توجه به شرایط نامناسب اقتصادی از خرید کیف برای دو فرزندم منصرف شدم و آن‌ها را متقاعد کردم از کیف سال گذشته‌شان استفاده کنند».

این گلایه‌ها در حالی مطرح می‌شود که  فروش صاحبان برخی فروشگاه‌ها هم که هرسال چشم امید فروششان برای بازار کیف و کفش به فصل بازگشایی مدارس بود، با رکود مواجه شده‌اند و کاسبی‌هایشان کساد شده و از این بازار دل‌خوشی ندارند؛ به گفته آن‌ها خیلی وقت است که بازار راکد شده و این وضعیت از کرونا شروع شد و حالا با گرانی دو برابری کیف و کوله ادامه پیداکرده است.

گرچه به گفته فعالان این بازار، تولیدات داخلی با قیمت کمتری نسبت به وارداتی‌ها عرضه می‌شوند اما باوجوداین به خاطر اینکه مواد اولیه تولیدات داخلی هم وارداتی است بازهم آنطور که بایدوشاید کیف و کوله، مثل قبل ارزان نیست و نوسانات دلاری به شکل نامناسبی به بازار کیف و کفش حمله کرده است.

شاید به همین خاطر است که تنها چند مغازه در بازار سپه کیف فروش هستند و مابقی مغازه‌ها کفش‌فروشی است. یکی از فروشگاه‌های عمده کیف و کوله و چمدان که یدطولایی در فعالیت در این عرصه دارد و در دل خیابان سپه جا گرفته مغازه‌اش به نسبت یکی دو ماه پیش تغییرات عمده‌ای کرده و حالا پرشده از کیف‌های رنگی کوچک که انواع و اقسام کاراکترهای انیمیشنی روی آنها چاپ خورده است؛ کیف‌هایی که به نسبت کوله‌های ساده و بدون نقش، تعدادشان بسیار زیادتر است.

فروشنده این مغازه می‌گوید: «بچه‌های مقطع ابتدایی و راهنمایی این کیف‌ها را بیشتر می‌پسندند البته هر چه بزرگ‌تر می‌شوند، مشتری ساده‌ترها می‌شوند اما حالا این‌ها بورس است؛ چون کلاس اولی‌ها و مقاطع ابتدایی بیشترین مشتریان ما به شمار می‌روند.»

او به کاهش 50 درصدی مشتریان در مقایسه با سال گذشته اشاره می‌کند و می‌گوید: «بیشترین فروش کیف مدارس امسال با 80 درصد مربوط به پایه اولی‌هاست، درحالی‌که سال گذشته کیف مهدکودک هم از فروش بالایی برخوردار بود اما امسال حتی یک کیف هم به فروش نرسیده است.»

دستش نشانه می‌رود به قفسه‌های پروپیمان از کیف‌ها و کوله‌هایی که به قول او از سال‌های گذشته مانده و به علت خرابی بازار فروخته نشده.آیا این کیف‌ها قرار است به قیمت سال گذشته به دست مشتری برسد؟ کامران این موضوع را رد می‌کند: «ما باید به قیمت به‌روز بدهیم اما باکمی تفاوت و برای همین سودی که به جیب ما می‌رود فیک است و واقعی نیست.»

آنطور که او می‌گوید امسال به سود کم قانع است: «سود فروش، واقعی نیست چون یک نمونه کیف که سال گذشته با سود 20 هزار تومان به فروش می‌رسید؛ امسال به 5 تا 10 هزار تومان کاهش‌یافته است درحالی‌که می‌توانستیم قیمت‌ها را با سود قانونی بالاتر ببریم اما به‌ناچار از سال گذشته ارزان‌تر می‌دهیم تا روی دستمان نماند. ما هم که توی این کار هستیم ضرر می‌دهیم چون بازار کیف، تحمل فشار بیشتر را ندارد.»

فروشنده‌های دیگر هم با او همسو هستند و همین اعتقاد را دارند. فروش بازار کیف مدارس امسال در مقایسه با سال گذشته کمتر شده و خریدها دست‌وپا شکسته است. به گفته کسانی که خاک بازار کیف و کوله را خورده‌اند اگر سال‌های گذشته 500 کیف در 50 مدل خریداری می‌شد، امسال 250 مورد در 25 مدل خریدار دارد و به همان نسبت مشتری و فروش هم کمتر شده و حتی معلوم نیست با نزدیک‌تر شدن به‌روزهای آغاز کار مدارس هم این بازار تکان بخورد یا نه.