ایرج ناظمی: چالش انتخاب استاندار اصفهان به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود و در این میان یک نام به عنوان گزینه قطعی تصدی این مسئولیت بر سر زبان‌هاست:«دکتر مهدی جمالی‌نژاد»

وی که به عنوان فردی نام آشنا و محبوب در اصفهان شناخته می‌شود و حضورش در راس هرم مدیریت استان مورد اجماع خواص، سیاسیون و نمایندگان مجلس قرار دارد، تنها با یک مانع سنگین مواجه است:«اصلاح‌طلبان سنتی اصفهان»

این جناح سیاسی که تجربه نشان داده در تصدی ارکان مدیریتی اصفهان نمی‌تواند موثر و نافع باشد به دنبال انتخاب «پزشکیان» به عنوان رییس‌جمهور در پی سهم‌خواهی از این رویداد بوده و تاکنون از خواسته خود کوتاه نیامده است.

در این ایام هر چقدر که «مهدی جمالی‌نژاد» به ساختمان آجری رنگ خیابان باغ گلدسته نزدیک می‌شود، اصلاح‌طلبان نیز تلاش خود را بیشتر نموده و از طریق انتشار بیانیه‌های تشکیلاتی، مکاتبه و یا با چهره‌سازی و جو سازی‌های رسانه‌ای و مجازی به مانع‌تراشی و کارشکنی می‌پردازند.

گزینه مطلوب آنان نیز «دکتر عباس رضایی» است که در دولت دوازدهم، استاندار اصفهان بود و در این منصب کارنامه‌ای بسیار ناموفق از خود ارائه داد.

«رضایی» فارغ از ضعف مدیریت در تمام زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و زیست‌محیطی، به عنوان کسی که دارای مدرک دکترای «ایمنی‌شناسی» است، بدترین کنش را در دوران مواجهه با همه‌گیری کرونا از خود بروز داد تا خاطرات تلخی را برای مردم اصفهان به ثبت برساند.

با این وجود دلیل اصرار اصلاح‌طلبان بر روی نام چنین فردی از عجایب روزگار است تا جایی که شنیده شده برخی از اعضای این جناح سیاسی در اصفهان به موثرین دولت پیام داده‌اند که اگر قرار است «رضایی» گزینه نهایی نباشد، «جمالی‌نژاد» هم از مجموعه گزینه‌ها حذف و فرد دیگری ولو «اصولگرا» به عنوان استاندار اصفهان انتخاب شود.

این «نفاق» در حالی شکل گرفته است که «جمالی‌نژاد» در دورانی که هیچ حرف و سخنی از «وفاق» در میان نبود، در مناصبی همچون مدیرکل امور شهری یا ریاست حوزه استاندار اصفهان، معاونت عمرانی استانداری و در نهایت شهردار اصفهان به عنوان شاخص‌ترین فرد در ایجاد همدلی و «وفاق» شناخته می‌شد و برای او پیشبرد امور با استفاده از پتانسیل نیروهای اصولگرا یا اصلاح‌طلب تفاوتی نداشت.

«مهدی جمالی‌نژاد» به عنوان یک «فن‌سالار» خبره و خلاق، نیاز این روزهای اصفهان است. در این میان «تنگ نظری» اصلاح‌طلبان اگر بگذارد، قطعا او که به عنوان «مظهر وفاق» شناخته می‌شود، می‌تواند با تلاش شبانه‌روزی خود و بسیج تمام امکانات و توانمندی‌های پیدا و پنهان استان، بسیاری از مصائب این روزهای دیار زاینده‌رود را سامان دهد.